گوتنبرگ سال 1400 ميلادي در آلمان متولد شد و از 50 سالگي تمام فعاليت خود را صرف هنر چاپ كرد. او توانست به ايده چاپ متحرك جامه عمل بپوشاند.
گوتنبرگ در كارگاهش فناوري ساخت ورق، جوهر پايه روغني و پرس را براي چاپ يك كتاب فراهم كرد و موفق به اختراع ماشين چاپ شد. او براي نخستين بار دستگاهي طراحي كرد كه در آن براي هر حرف از يك قطعه فلزي جداگانه استفاده مي‌شد.
گوتنبرگ در كارگاهش روزانه بين 300 تا 500 صفحه كتاب چاپ مي‌كرد و پس از گذشت 40 سال اين ابداع در همه كشورهاي اروپايي رواج يافت و چاپخانه‌هايي مجهز به ماشين‌هاي چاپ گوتنبرگ راه‌اندازي شد. گوتنبرگ براي چاپ هر صفحه قطعه‌ها را براي تركيب كلمات مناسب كنار هم مي‌گذاشت و سطح آنها را با مركب مي‌پوشاند و در نهايت آنها را روي ورقه‌هاي كاغذي قرار مي‌داد تا اثر اين كلمات روي كاغذ باقي بماند.
درنيم قرن نخست پس از اين اختراع 40 هزار كتاب به چاپ رسيد. گوتنبرگ قطعه‌هايي كه براي حروف مختلف طراحي كرده بود از جنس چوب بود و پس از آن از سرب و آلياژهايي كه تركيبي از فلزات سرب، قلع و آنتيموان بودند نيز براي ساخت اين قطعات استفاده كرد. البته او در انتخاب اين فلزات دقت زيادي داشت و تغييراتي را در آنها ايجاد مي‌كرد كه اين حروف بيش از اندازه سفت، محكم يا نرم و انعطاف‌پذير نباشند. پيش از گوتنبرگ نيز در بسياري از كشورها از روش مشابهي براي چاپ استفاده مي‌شد، اما گوتنبرگ اصلاحات و ابداعات متعددي را در هريك از اين زمينه‌ها انجام داد و توانست بسياري از موانع و محدوديت‌ها را از ميان بردارد. گرچه چيني‌ها حروف متحرك را اختراع كرده بودند، اما گوتنبرگ كه حرفه اصلي او زرگري بود، توانست بر اساس تجربياتش آلياژ مناسبي را براي ريخته‌گري اين قطعات انتخاب كند كه فرآيند چاپ را به مراتب تسهيل كرد. ويژگي صنعت چاپ در مقايسه با بسياري از ديگر اختراعات اين است كه صنعت چاپ يك دستگاه توليد انبوه است و توليد انبوه را مي‌توان از مهم‌ترين مزيت‌هاي آن برشمرد. بنابراين آنچه گوتنبرگ ابداع كرد، تنها يك ابزار يا يك وسيله براي اصلاح ابداعات پيشين نبود بلكه يك سامانه توليد كامل بود.
