در روزهاي اخير بارديگر تحركات گسترده‌اي براي برگزاري نشست درباره افغانستان صورت گرفته است. بر اساس گزارش‌هاي منتشره جديدترين نشست درباره افغانستان در ژاپن برگزار خواهد شد. هدف از اين نشست كمك به افغانستان براي توسعه و پيشرفت عنوان شده است.
اين نشست در حالي برگزار مي‌شود كه بسياري از ناظران سياسي و اقتصادي آن را تكرار وعده‌هاي پوشالي براي افغانستان مي‌دانند كه دستاوردي براي آن ندارد. چنانكه نشست‌هاي پيش از اين كه در تركيه، آلمان، اسپانيا و ... برگزار شده است نتوانسته تحقق بخش خواسته‌هاي افغانستان باشد.
بررسي كارنامه اجلاس برگزار شده درباره افغانستان چند نكته اساسي را آشكار مي سازد.
نخست آنكه در اكثر اين نشست ها به جاي توجه به مطالبات مردمي و شرايط حاكم بر افغانستان به خواسته‌هاي اشغالگران پرداخته شده بگونه‌اي كه در نهايت اجلاس به توجيه حضور اشغالگران پرداخته و كمك‌هاي صورت گرفته نيز به جيب آنها رفته است. البته بسياري از وعده‌ها هرگز محقق نشده و در حد شعار و حرف باقي مانده است.
دولت و مردم افغانستان بارها تاكيد كرده‌اند كه از اين نشست‌ها دستاوردي نداشته و حتي به عامل تشديد درد و رنج آنها منجر شده است.
دوم آنكه ميزباني اين نشست‌ها به كشورهايي واگذار شده كه نزديكي و همگرايي چنداني با افغانستان نداشته و بعضاً با مشكلات آن آشنايي ندارند. كشورهاي فرامنطقه‌اي كه از نظر امنيت و ثبات و اجراي خواسته‌هاي مردم و دولت افغانستان حس مسئوليتي ندارند در حالي كه كشورهاي همسايه با نگاهي ويژه به اين امر مي پردازند.
تفاوت اين دو ديدگاه را در نتايج اجلاس منطقه‌اي و فرامنطقه‌اي برگزار شده درباره افغانستان مي‌توان مشاهده كرد. جهانيان اذعان دارند نشست‌هاي سه جانبه ميان ايران، افغانستان و پاكستان و يا چهار جانبه با افزودن تاجيكستان به اين گروه دستاوردهاي بسياري به همراه داشته در حالي كه اجلاس بين المللي فرامنطقه‌اي كه تنها كاركرد چنداني نداشته بلكه به تشديد مشكلات افغان‌ها منجر شده است.
سوم آنكه در اين نشست‌ها به اصلي ترين مسئله يعني اخراج بيگانگان از افغانستان پرداخته نمي‌شود. جهانيان اذعان دارند كه حضور بيگانگان اصلي ترين چالش افغانستان است كه با خروجشان صلح و ثبات را به افغانستان باز مي‌گردد. در هيچ كدام از اجلاس‌هاي برگزار شده تاكنون به اين مهم پرداخته نشده بلكه در نهايت به مكاني براي توجيه اشغالگري و جنايات آنها منجر شده است.
در نهايت مي‌توان گفت كه با اين شرايط اجلاس توكيو نيز نمي‌تواند دستاورد چنداني براي مردم افغانستان به همراه داشته باشد چرا كه افغانيزه كردن تحولات افغانستان با همگرايي منطقه‌اي و اخراج بيگانگان تنها راه پايان چالش‌هاي اين كشور است كه در هيچ كدام از اجلاس به آن توجه نشده است.
