این میله پس از مدتی 6 هفته تا 6 ماه بر حسب نوع بستر استخوانی و نوع ایمپلنت ، با فک جوش می خورد و می توان روی آن دندان گذاشت . جراحی ایمپلنت عموما با بی حسی موضعی و داخل مطب انجام می شود و عارضه خاصی ایجاد نمی کند  . 
برای اینکه شخصی کاندید خوبی برای ایمپلنت باشد ، باید شرایط زیر را دارا باشد :

1. استخوان ناحیه مورد نظر باید از لحاظ قطر ، ارتفاع و تراکم آمادگی کافی داشته باشد . 

2.بهداشت بیمار در حد بالا بوده و بیماری لثه ای نداشته باشد . 

3.بیمار از استعمال دخانیات خودداری کند . 

4.بیمار از لحاظ وضعیت بدنی سالم بوده و مبتلا به دیابت پیشرفته ، سرطان و سایر بیماری های محدود کننده نباشد . 

نگهداری های پس از ایمپلنت : 
پس از قرار دادن ایمپلنت، رعایت بهداشت باید به نحو احسن انجام شود . اگر نه ، لثه و استخوان اطراف ایمپلنت دچار عفونت شده و ایمپلنت همانند یک دندان طبیعی لق می شود و باید خارج گردد . 
 

  پروتزهای روی ایمپلنت  : (Implant Supported Prostheses ) 
در مواردی که فقط یک دندان از دست رفته باشد ، می توان دندان مورد نظر را با قرار دان یک ایمپلنت جایگزین کرد . ولی اگر تعداد دندان های کشیده شده زیاد باشد ، می توان از ایمپلنت ها به عنوان پایه های بریج یا پل استفاده برد . 

یکی از موارد مصرف ایمپلنت در بیمارانی است که سالها است دندان های خود را از دست داده اند و از دندان های مصنوعی  استفاده می کنند . در این موارد دندان مصنوعی فک پایین به مرور زمان در اثر تحلیل استخوان فک ، لق می شود . 

بهترین راه درمان چنین بیمارانی ، قرار دادن حداقل دو ایمپلنت در ناحیه دندان های نیش فک پایین است که روی آنها دو گیره نصب می شود و این گیره ها داخل دندان مصنوعی قفل شده و از لقی آنها جلوگیری می کنند .