پیام امام (ره) مبنی بر تحریم حزب شاهنشاهی رستاخیز در چنین روزی از سال ۱۳۵۳ هجری شمسی صادر گردید.
پس از تشکیل حزب شاهنشاهی رستاخیز در یازدهم اسفندماه ۱۳۵۳ش و دعوت رژیم از مردم برای عضویت در آن و تهدید دستگاه جور به خروج از کشور برای کسانی که عضو حزب نشوند، حضرت امام خمینی (ره) که در آن زمان در نجف اشرف به‌سر میبردند، طی پیامی شرکت در این حزب دینستیز را حرام و کمک به استیصال مسلمین عنوان کردند.
ایشان در این پیام فرموده‌اند: «نظر به مخالفت این حزب با اسلام و مصالح ملت مسلمان ایران، شرکت در آن بر عموم ملت حرام و کمک به استیصال مسلمین است و مخالفت با آن از روشنترین موارد نهی از منکر است و چون این نغمه تازه که به دستور کار‌شناسان یغماگر برای اغفال ملت از مسائل اساسی از حلقوم شاه برخاسته تا کشور را بیش از پیش، خفقان‌زده کند و راه را برای مسائلی که در نظر دارند، باز نمایند، لذا لازم است حسب وظیفه تذکراتی بر همه باشد که ملت مسلمان، تا فرصت از دست نرفته، با مقاومت بیش از پیش و همه‌جانبه، جلو این نقشههای خطرناک را بگیرند. درباره این حزب به‌اصطلاح رستاخیز ملی ایران باید گفت این عمل با این شکل تحمیلی، مخالف قانون اساسی و موازین بینالمللی است و در هیچ‌یک از کشورهای عالم نظیر ندارد.»
• محمدرضا پهلوی میخواست در داخل کشور، مرکز تمامی قدرتها باشد و تصور میکرد از این طریق میتواند در ردیف سران کشورهای بزرگ درآید، از این‌رو در تاریخ یازدهم اسفندماه سال ۱۳۵۳ هجری شمسی، طی یک سخنرانی، آغاز عصر رستاخیز را اعلام کرد و نوید تشکیل یک حزب واحد و سراسری را داد.
با این اقدام پهلوی دوم، احزاب موجود برچیده شدند و حزب رستاخیز ملت به‌عنوان تنها حزب قانونی مطرح گردید. در ایران، برای نخستین‌بار بود که نظام تک‌حزبی استقرار مییافت که البته آن نیز هم‌چون نظامهای چندحزبی قبلی، بیش‌تر جنبه صوری و ظاهری داشت و عمدتاً به‌عنوان یکی از ابزارهای حکومتی به‌کار گرفته شد.
شاه با تشکیل این حزب، رکن چهارمی به سه رکن بوروکراسی، ارتش و دربار افزود؛ درحالی‌که این رکن در مقایسه با دیگر ارکان حکومتی رژیم، از قدرت و نفوذ و تأثیرگذاری کم‌تری برخوردار بود. نخستین ثمره شوم ایجاد حزب رستاخیز، دوره بیست و چهارم - به‌عنوان آخرین دوره - مجلس شورای ملی بود که توسط این حزب آماده و در شهریورماه ۱۳۵۴ش افتتاح گردید.
دومین دستاورد این حزب، تغییر تاریخ هجری به تاریخ شاهنشاهی بود که خود نشانه اوج فرعونیت طاغوت به‌شمار میرفت. شاه تهدید کرده بود که هرکس نمیخواهد به عضویت حزب درآید، بایستی کشور را ترک کند. اما تشکیل این حزب با واکنش تند حضرت امام خمینی (ره) مواجه گردید و ایشان این حزب را تحریم کردند.
به روی کار آمدن دولت عوام‌فریب جعفر شریف‌امامی در بحبوحه انقلاب اسلامی مردم ایران، او قصد داشت با انجام اقداماتی، اعتراضات گسترده مردمی را آرام سازد. وی در روز اول نخست‌وزیری خود اعلام کرد که عضویت هیچ حزبی را ندارد و با این ترتیب، خود را از تنها حزب دولتی کنار کشید. این در حالی بود که اغلب نمایندگان مجلس و سناتور‌ها و مقامات دولتی - همان‌طور که اشاره شد - اجباراً عضو حزب رستاخیز بودند.
سرانجام در دوم مهرماه ۱۳۵۷ش، حزب دولتی رستاخیز پس از ۴۳ ماه فعالیت، رسماً انحلال خود را اعلام کرد و اعلام شد که دیگر حزبی تحت عنوان رستاخیز در صحنه مبارزات سیاسی وجود نخواهد داشت. اقدام عوام‌فریبانه شریف‌امامی سودی نبخشید و انقلاب ملت مسلمان ایران، طومار سلطنت را در بهمن‌ماه ۱۳۵۷ش در هم پیچید.
