نماز هاي مردود

همان طور كه مي دانيد ممكن است عملي صحيح باشد ولي مورد قبول واقع نشود. مثل جنس بي مشتري. در احاديث، نماز گروهي را فاقد ارزش به حساب آورده اند كه عبارت انداز:

1)بي تفاوت ها:

امام صادق(ع) مي فرمايند: نماز كساني كه نسبت به برهنگان و آوارگان جامعه بي تفاوت اند، قبول نيست.

2)حرام خواران:

پيامبر اكرم(ص) فرمود: نماز حرام خواران، مثل بناي ساختمان بر ريگ است.

3)بي تعهدان در خانه:

رسول خدا در اين باره مي فرمايند: نماز زني كه از درآمد شوهر بهره مند مي شود ولي به مسئوليت الهي خود عمل نمي كند پذيرفته نيست.

4)تارك الزكات (تاركان زكات):

در قرآن كريم، اغلب پرداخت زكات را در كنار بر پا داشتن نماز آورده، و در احاديث بسياري آمده است كه«نماز آن كساني كه زكات مال خويش را نمي دهند، پذيرفته نمي شود. روزي رسول خدا(ص) وارد مسجد شد و 9 نفر را به جرم اينكه زكات نمي دانند، از مسجد بيرون كرد، سپس نماز را اقامه نمود.

آري، رابطه با خدا بايد در كنار رابطه با محرومان جامعه باشد.

5)افرادي لاابالي:

نماز كساني كه اهل تقوا نيستند و يا ركوع و سجودشان در نماز، به طور مطلوب صورت نمي گيرد، پذيرفته نيست.

6)حاقن و حاقب:

حاقن و حاقب يعني كسي كه بول و غايط خود را نگه مي دارد و بدينوسيله به خودش فشار آورده و دچار ضررهاي جسمي مي شود. اين كار، علاوه بر زيان براي سلامتي، در نماز هم موجب عدم تمركز فكر و حضور قلب مي شود. امام صادق(ع) فرمود: نماز چنين كساني قبول نميشود.

7)پيش نماز غير محبوب:

گاهي در مسجدي، ممكن است مردم به پيش نمازي علاقه نداشته باشند و او را قبول نكنند ولي او بخاطر حفظ خود، حاضر به ترك مسجد و پايگاه خود نباشد. طبيعي است چنين موردي، موجب بروز برخورد و خلوت شدن نماز جماعت مي شود. در روايات، نماز چنين كساني مردود شمرده شده است.