با توجه به اين‌كه در عالم مجردات قرب و بُعد مكاني نيست، پس نزديك شدن فرشته مرگ به انسان به معني نظر فرشتة مرگ به ملكوت انسان است و لذا صِرف نظر فرشته مرگ – به‌عنوان مظهر اسم قابض الهي- به بُعد غير مادي انسان، روح او را جذب مي‌كند. و قرآن در اين رابطه مي‌فرمايد:
«وَلَوْ تَرَى إِذْ فَزِعُوا فَلَا فَوْتَ وَأُخِذُوا مِن مَّكَانٍ قَرِيبٍ»[1]
اي پيامبر اگر بيني هنگامي كه آنان ترسان و هراسان‌اند و در آن حال هيچ نابودي نيست، بلكه از مكان نزديكي گرفته مي‌شوند.
بنابراين قبض روح از باطن انسان صورت مي‌گيرد و قرآن آن را تعبير مي‌فرمايد که از مكاني نزديك گرفته مي‌شوند. مکان نزديک يعني در شرائطي كه دوري براي نفس انسان نسبت به فرشتة مرگ مطرح نيست و چون فرشته مرگ مجرد است و مجرد فوق مكان و زمان است,همه جا به طور كامل و تمام حاضر و نزديک است و فاصله‌اي بين او و بقية موجودات مطرح نيست. موجود کامل طوري است که همة وجود او در همه جاي هستي حاضر است.[2] و لذا حضرت عزرائيلu جان انسان‌ها را اخذ کرده و به ساحت و عالَم ديگري سير مي‌دهد که آن عالَم را عالم برزخ مي‌گويند.
[2] - براي روشن‌شدن حضور کامل و تمام موجودات مجرد به نکته شماره 7 از کتاب «ده نکته از معرفت نفس» رجوع فرماييد.
