پاسخ:« إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ». (مائده 55).
در آیه چند تا واژه هست که باید با آن آشنا شد تا معنی آیه روشن شود. ولیّ، زکات، اقامة و راکِعُون.
« ولیّ» بمعنی: فرد نزديکی است که انسان مسائل خود را برای کمک گرفتن از وی با وی در ميان ميگذارد. «اقامه»: بمعنی: بکار گرفتن چیزی همانگونه که هست و برای آنچه که هست. مثلاً نوشتن با قلم اقامه آنست. «زکاة (زکات)» مصدر و اسم است بمعنی: زدودن اشیاء اضافی و زیادی. مانند زدن شاخ و برگ خشک شده درخت و یا حتی شاخ و برگهای سبز زیادی و اضافیِ آن. و به معنی اسمی به معنی: بخشِ زیادی شئ است که زدوده می شود. و در مذهب به بخشی از مال و دارائی اطلاق می شود که فرد مسلمان سالانه آن را از دارائی خود به نیازمندان میدهد. و به این اعتبار زکات نامیده شده که مالِ مزبور در اصل "بخش زیادی دارائی" است، یعنیِ "مازاد بر نیاز و مصرف و هزینه زندگی" است که به نیازمندان داده می شود. « راکِـع» از مصدر«رُکُـوع» بمعنی: خم شدن به جلو است. و در معنی دومِ خود بمعنی: فروتن شدن و فروتنی نمودن ـ افتادن به روی ـ نیازمند گردیدن پس از دارائی متعارف یا توانگری، و زانو به زمین زدن بکار رفته که معانی ضمنی و تلویحی آن بوده است. و« راکع» در اصل یعنی: کسیکه به جلو خم می شود یا شده. معانی دوم آن: سرفرود آورنده و فروتنی کننده ـ کسیکه پس از دارائی متعارف یا توانگری نیازمند شده یا می شود ـ کسیکه زانو به زمین زده یا می زند ـ و در نماز به کسی گفته میشود که به جلو خم شده و دستهای خود را روی زانوها گذاشته است.
و آیه و معنی آن چنین است: « إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ: جز این نیست که ولی شما خدا و پیامبر وی و ایمان آورندگانی هستند که نماز را همانگونه که هست و برای آنچه که هست بپا می دارند و زکات می دهند در حالیکه خود آنها به آن نیاز دارند (یا پس از آن خود نیازمند می شوند)».
