عاقبت به خيري راحته به شرطي كه:
امام زمان حضرت مهدي -عجل الله تعالی فرجه الشریف- فرموده اند:
(وَالْعاقِبَهُ بِجَمیلِ صُنْعِ اللّهِ سُبْحانَهُ تَكُونُ حَمیدَهً لَهُمْ مَا اجْتَنَبُوا الْمَنْهِیَّ عَنْهُ مِنَ الذُّنُوبِ)
با ساخت نیكوى خداوند، فرجام كار، مادامى كه شیعیان از گناهان دورى گزینند، پسندیده و نیكو خواهد بود.
احتجاج، ج2، ص325 ; بحارالأنوار، ج53، ص177، ح8 .
شرح
این حدیث، بخشى از نامه اى است كه امام زمان(علیه السلام) براى شیخ مفید(رحمه الله)مرقوم داشته اند.
حضرت(علیه السلام) به نكته اى مهم اشاره كرده اند كه اگر شیعیان ما، عاقبت به خیرى را مى خواهند، سببش لطف و توجّه خاصّ خداوند است; پس باید از گناهانى كه خداوند متعال از آن ها منع كرده است، اجتناب كنند; زیرا هر عملى، اثر مخصوص خود را دارد و نَفْس ما، مطابق كارها، سخنان و حتّى افكارى كه داریم، ساخته مى شود. آن كس كه از انجام دادن گناه باكى ندارد ـ حال آن گناه كم باشد یا زیاد، كوچك باشد یا بزرگ ـ بداند كه حقیقت خود را تیره و تار كرده، شایستگى ورود به جایگاه نور و پاكى را ندارد. یك گناه، آتشى است كه در خرمنى مى افتد. انسان سال ها تلاش مى كند و ثواب ها براى خویش فراهم مى آورد، ولى با یك گناه، حاصل عمرى را به هدر مى دهد; از این رو، حضرت، در این حدیث، خطر گناه را گوشزد كرده است.
