عبدالرضا امیرتاش در گفتوگو با خبرنگار اقتصادی باشگاه خبری فارس «توانا» در خصوص موانع تولید صادراتگرا اظهار داشت: موانع را میتوان به چند گروه تقسیم کرد که اولین گروه موانع تکنولوژیکی است که ایران از نظر تکنولوژی تولید به سطح بینالمللی نرسیده و این مسئله در کیفیت کالاها و نحوه بستهبندی تاثیرگذار است . به عنوان نمونه بسیاری از محصولات ایرانی از ایران خارج شده و با بستهبندی در کشورهای دیگر به نام آنها عرضه میشود.
این کارشناس اقتصادی تصریح کرد: یکی دیگر از مسائل مشکلساز، صنایع تبدیلی است صنایعی که بتوانند محصولات را بخصوص در بخش کشاورزی به کالایی با ارزش افزوده تبدیل کرده و در داخل و خارج عرضه کنند.
وی در ادامه تشریح کرد: به عنوان نمونه، اخیراً کشاورزان مازاد پیاز داشتند اما این تصور وجود دارد که کاربرد پیاز فقط به صورت سنتی و در آشپزی منازل است در حالی که باید بررسی شده و از آن به صورت محصولات تبدیلی استاده شود که بدین صورت علاوه بر افزایش فروش و جلوگیری از فساد محصولات، جنبه صادراتی نیز پیدا میکند و میتوان این مثال را برای محصولات دیگر نیز بکار برد.
این کارشناس اقتصادی علاوه بر موانع تکنولوژیکی، موانع سیاسی را برشمرد و گفت: مشکلاتی که ایران در منطقه و سطح بینالمللی با آن مواجه است نیاز به یک دیپلماسی فعال قوی دارد تا بتواند زمینههای صادراتی را فراهم کند.
امیرتاش با بیان اینکه یکی دیگر از مسائل و موانع، مسائل فرهنگی است، عنوان کرد: به نظر میرسد که توریسم و صنعت گردشگری یک نوع صادرات است صادراتی که کمترین هزینه را دارد اما فرهنگ آن در کشور جا نیفتاده است و در جو عمومی به توریسم به چشم دشمن و اجنبی نگریسته میشود در حالی که در ترکیه بهترین امکانات برای گردشگران فراهم میشود و سود نیز میکنند.
این کارشناس اقتصادی با اشاره به نقش نقدینگی و سرمایه، بیان داشت: با تغییر نرخ سود، وضعیت نقدینگی بهتر شده است اما کافی نیست.
وی با اعتقاد به اینکه پایین نگه داشتن نرخ سود به صورت دستوری در سالهای اخیر اشتباه است، گفت: این امر باعث شد که بانکها از نظر تامین مالی ضعیف شوند و لذا تامین منابع واحدهای تولیدی دچار مشکل شدهاند. اگر قرار است به تولید کمک شود باید به گونهای دیگر حمایت شوند نه به قیمت خالی شدن منابع بانکها.
امیرتاش در خصوص نقش تولید کننده در افزایش میزان صادرات، اظهار داشت: بیشترین کاری که یک تولید کننده میتواند انجام دهد، افزایش کیفیت محصولات است اما باید در نظر داشت که با توجه به مطالب ذکر شده تولید کننده یک بخش کار است.
وی با بیان این نکته که تولید کننده چه نقشی در تامین منابع بانکها دارد، گفت: تولید کننده فقط باید نیازش را از بانک دریافت کند تا بتواند کارخانه را فعال کند. تولید کننده باید قادر باشد که تکنولوژی روز را جذب کند و باید زمینههایی داشته باشد تا بتواند محصولاتش را در سایر کشورها بفروشد.
وی معتقد است: تنها نقش تولید کننده این است که سعی کند بهرهوری را در کارگاه خود افزایش و هزینههای تولید را کاهش دهد البته نه به قیمت اخراج کارگران، باید محصولاتش را با کیفیت تولید کرده و با بستهبندی مناسب بر اساس سلیقه مصرف کننده عرضه کند. اما فعالیتهایی مانند ایجاد زمینه، بازار و امکانات نقش هدایتی و کمکی دولت است که باید ایفا شود.
این کارشناس اقتصادی در خصوص شناسایی بازارهای خارجی برای فروش محصولات داخلی، گفت: این وظیفه وزارت امورخارجه است، حدود 20 سال پیش یک چنین نقشی به نمایندگان ایران در خارج از کشور محول شد و در آن زمان بر روی این مسئله مانور زیادی داده شد اما اکنون خبری و تاثیری دیده نمیشود.
امیرتاش با اعتقاد به نقش دیپلماسی وزارت خارجه در بازاریابی جهانی برای کالای ایرانی، تصریح کرد: وزارت صنایع نیز باید زمینههای لازم را برای برپایی نمایشگاههای بینالمللی فراهم کند در واقع وزارت خارجه باید موانع سیاسی را رفع کرده و وزارت صنایع به عنوان مسئول بازرگانی کشور باید زمینههای معرفی کالای ایرانی را فراهم کند در ضمن اینکه تولید کننده نیز باید کیفیت را ارتقاء و بستهبندی را بهبود بخشد.
این کارشناس اقتصادی با اشاره به وظیفه تولید کننده در بستهبندی، گفت: البته تولید کننده باید امکان و منابع مالی لازم برای خرید دستگاههای بستهبندی داشته باشد تا بتواند مطابق تکنولوژی روز حرکت کرده و در جریان پیشرفتهای دنیا قرار بگیرد که به نظر میرسد اینها نقش دولت است نمیتوان یک تولید کننده را رها کرد تا تنها با اتکا به خود صادرات را انجام دهد بلکه نیاز به کمک و همراهی داشته و بسترها باید آماده گردد.
وی در خصوص کالاهایی که زمانی معروف و منتسب به ایران بود و اکنون دیگر جایگاهشان را در بازارهای جهانی از دست دادهاند، اظهار داشت: این موارد نیز از کوتاهی و غفلت تولید کننده و دولت است. یک تولید کننده به تنهایی نمیتواند، دولت نیز باید مراقب باشد و با فعالیتهای دیپلماسی و اقتصادی مانع شود.
این کارشناس اقتصادی در ادامه عنوان کرد: چرا باید زعفران ایران در اسپانیا بستهبندی شده و به اسم زعفران اسپانیا به فروش برسد.
امیرتاش با اشاره به شرایط داخل کشور، بیان داشت: تولیدکنندهها نیز کمکاری داشتهاند، به عنوان نمونه در خارج از کشور کالای ایرانی را در بازارهای بینالمللی به قیمت بسیار پایین عرضه کردهاند و در واقع بازار را خراب کردند و اینها ناشی از سیاستهای اقتصادی دولت است در ضمن اینکه فضای اجتمای را نیز نباید فراموش کرد.
این کارشناس اقتصادی با اشاره به فضای اجتماعی عنوان کرد: هر چه فضا در داخل کشور آرامتر، دلنشینتر و شادتر باشد فضای تولید نیز بهتر است مانند خانواده مرفهی که روابط بین افراد آن از روی عطوفت نیست در واقع یک مجموعه سیاستی تاثیرگذار است و یک موضوع خاص نیست.
امیرتاش در خصوص قوانین مالیاتی برای صدور مواد خام، تصریح کرد: صدور این مواد بدون هیچ ارزش افزودهای به معنای فروش ثروت ملی است و لذا باید تعرفهای وجود داشته باشد تا مانع خروج مواد خام از کشور شود و محصولات باید با یک حداقل ارزش افزودهای صادر شوند تا بتوان بازاریابی کرده و با چند برابر قیمت بفروشیم البته برای ارزش افزوده و تبدیل زمینهها باید مهیا باشد.
انتهای پیام/ح