منیزیم ریتم ناموزون قلب را تنظیم کرده و از وقوع حملات قلبی می‌کاهد،
بنابراین دریافت کم منیزیم، باعث اختلال در ریتم قلبی و بروز حملات و سکته‌های
قلبی می‌شود
آسم: مصرف مکمل‌های حاوی منیزیم یا پیروی از الگوهای غذایی حاوی منیزیم در بیماران مبتلا به آسم از اسپاسم عضلات تنفسی پیشگیری کرده و تعداد دفعات حمله را کاهش می‌دهد. همچنین مصرف مقادیر کافی از این مکمل در بیماران مبتلا به آسم از خس‌خس و تنگی نفس می‌کاهد.
کمردردهای مزمن: یکی از راهکارهای تخفیف کمردردهای مزمن مصرف مکمل‌های حاوی منیزیم یا بهره‌مندی از الگوهای غذایی سرشار از این ریزمغذی است. این ریزمغذی مفید، اسپاسم عضلات کمر را کاهش می‌دهد.
سایر موارد: همچنین مصرف منیزیم به رفع خستگی‌های مزمن، مشکلات گوارشی و مشکلات عصبی کمک می‌کند.
مضرات کمبود منیزیم
اگر چه کمبود شدید منیزیم نادر است، ولی علائم بالینی آن با لرزش، ضعف و اسپاسم عضله، تغییرات شخصیتی، بی اشتهایی، تهوع و استفراغ، بی‌نظمی در ضربان قلب شامل انقباضات نامنظم عضله قلب و یا افزایش ضربان قلب، عدم تعادل در میزان قند خون، سردرد و بالا رفتن فشار خون مشخص می‌شود.
پرش عضله، حرکات غیر ارادی، تشنج و کـُما نیز در افراد با کمبود شدید منیزیم گزارش شده است.
یک رژیم غذایی ایده‌آل و مناسب باید حاوی مقادیر کافی از منیزیم باشد، اما متأسفانه گرایش به مصرف مواد غذایی فرآوری شده، طبخ زیاد غذاها و مشکلات معمول گوارشی، مانع از جذب کافی این ماده معدنی مهم در بدن می‌شود.
علاوه بر این‌ها می‌توان کمبود این عنصر حیاتی را با مصرف مکمل‌ها نیز جبران کرد که باید با مشورت پزشک انجام شود.
بارداری
مصرف مکمل‌های حاوی منیزیم در دوران بارداری نه تنها ریسک ابتلا به پوکی استخوان را کاهش می‌دهد، بلکه با کنترل فشار خون بارداری، شانس ابتلا به مسمومیت بارداری را کم می‌کند.
مسمومیت
اگرچه افزایش دریافت منیزیم می‌تواند مانع از آهکی شدن استخوان شود، ولی احتمال مسمومیت آن از منابع غذایی و مکمل‌ها خیلی کم است. تنها مورد مسمومیت در کارگران کارخانه ذوب فلزات مشاهده شده است که غبار منیزیم را به مقدار زیاد از راه تنفس یا از راه دهان دریافت می‌کنند.
نکات مهم
* اگر بیماری شدید کلیوی یا قلبی دارید، بدون مشورت پزشک از مکمل‌های منیزیم استفاده نکنید.
* بعضی از غذاها، نوشیدنی‌ها و داروها، بدن را برای مصرف منیزیم مورد نیاز با مشکل و سختی روبرو می‌کنند. این‌ها شامل آهن، منگنز، فسفر، روی و چربی است.
* مصرف زیاد سدیم (نمک)، کافئین، الکل، فیبر، ریبوفلاوین، انسولین و دیوروتیک‌ها (ادرارآور) باعث از دست دادن منیزیم توسط بدن می‌شود.
* مصرف بیش از حد شیر منیزیم (به عنوان مسهل یا آنتی اسید) یا نمک‌های اپسوم Epsom salt (سولفات منیزیم) به عنوان مسهل یا تقویت کننده باعث می‌شود که شما مقادیر زیادی منیزیم هضم کنید، مخصوصاً اگر مشکل کلیوی داشته باشید، مصرف زیاد منیزیم باعث ایجاد مشکلات جدی برای سلامتی و حتی مرگ می‌شود.
منبع: ماهنامه دنیای تغذیه – شماره 116 - دکتر صدیقه نوبان
