به گزارش خبرنگار اجتماعی فارس به نقل از نشریه اپیدمیولوژی، این تحقیقات حاکی است خطر تولد نوزادان دچار اوتیسم در والدینی که عمر یکی از آنها بالای 35 سال است، زیاد است.
نتایح تحقیقات پژوهشگران دانمارکی و انگلیسی غیرمنتظره بود زیرا تحقیقات گذشته اشاره داشت: این بالا رفتن سن مادر است که خطر تولد نوزادان دچار اوتیسم را افزایش می‌دهد.
اما این تحقیقات جدید نشان داد: اگر یکی از والدین بین 38 تا 39 سال سن داشته باشد - صرفنظر از اینکه مرد یا زن باشد- این خطر به یک اندازه وجود دارد که نوزاد آنها دچار اوتیسم شود.
بر اساس این تحقیقات، احتمال ابتلای نوزاد به اوتیسم در نزد این والدین نسبت به آنهایی که کمتر از 35 سال سن دارند، 27 درصد بیشتر است.
بر پایه این گزارش، این باور وجود داشت که اوتسیم با تغییرات طبیعی در تخمدانها یا اسپرم ها با بالارفتن سن مرتبط باشد اما این تحقیقات جدید تایید می‌کند که علت‌های ناشناخته دیگری وجود دارد.
این تحقیقات از یک میلیون و 300 هزار نوزاد و کودک دانمارکی از دسامبر سال 1980 تا دسامبر سال 2003 میلادی صورت گرفت و 9 هزار و 556 مورد اوتیسم در بین این کودکان تشخیص داده شد.
سرپرستی این تحقیقات را پروفسور اریک تورلاند از دانشگاه آرهوس دانمارک عهده دار بود و در آن پروفسور سایمون بارون کوهین از دانشگاه کمبریج انگلیس شرکت داشت.
درخودماندگی یا اوتیسم نوعی اختلال رشدی از نوع روابط اجتماعی است که با رفتارهای ارتباطی، کلامی غیر طبیعی مشخص می‌شود.
علایم این اختلال تا پیش از سه سالگی بروز می‌کند و در پسران شایع تر از دختران است.
وضعیت اقتصادی، اجتماعی، سبک زندگی و سطح تحصیلات والدین نقشی در بروز اوتیسم ندارد.
این اختلال بر رشد طبیعی مغز در حیطه تعاملات اجتماعی و مهارت‌های ارتباطی تأثیر می‌گذارد. کودکان و بزرگسالان مبتلا به اوتیسم در ارتباطات کلامی و غیر کلامی، تعاملات اجتماعی و فعالیت‌های مربوط به بازی، مشکل دارند.
این اختلال ارتباط با دیگران و دنیای خارج را برای آنان دشوار می‌سازد و در بعضی موارد رفتارهای خود آزارانه و پرخاشگری نیز دیده می‌شود.
در این افراد حرکات تکراری (دست زدن، پریدن) پاسخ‌های غیر معمول به افراد، دلبستگی به اشیا یا مقاومت در مقابل تغییر نیز دیده می‌شود و ممکن است در حواس پنجگانه (بینایی، شنوایی، بساوایی، بویایی و چشایی) نیز حساسیت‌های غیر معمول نشان دهند. هسته مرکزی اختلال در اوتیسم، اختلال در ارتباط است.
