لیست شهدای دفاع مقدس(الف)

	زندگینامه
	سخن شهید

عبدالحکیم آتابای در سال 1346 در روستای قارقی از توابع شهرستان ترکمن صحرای استان مازندران دیده به جهان گشود. با رسیدن به سن 7 سالگی به مدرسه رفت و تا پایان مقطع ابتدایی درس خواند و پس از آن برای کمک به تأمین معاش خانواده به کار پرداخت با رسیدن به 8 سالگی جهت انجام خدمت نظام وظیفه فرا خوانده است و در تاریخ 18/3/1365 جهت گذراندن دوره آموزشی به پادگان چهل دختر اعزام شد.
آقابای پس از آن به جبهه های جنوب عزیمت کرد و دوشادوش رزمندگان اسلام به نبرد با دشمن بعثی پرداخت و سرانجام در شانزدهمین روز از فروردین ماه سال 1366 بر اثر اصابت خمپاره دشمن از تنگه ابوغریب به آسمان بال گشود. پیکر جوان 20 ساله ایران اسلامی را در گلزار شهدای روستای قارقی به خاک سپردند.

	زندگینامه
	وصیت نامه

شمع وجودش در سال 1336 در خانواده ای مذهبی و ساده به روشنایی گرایید. نهال جوانیش را در گلستان عطرآگین محافل مذهبی و دینی به ثمر رسانید. عبدالرحیم در سجایای اخلاقی، حسن خلق و متانت، تواضع و اخلاص، ایمان و توکل به ویژگی های وارسته مزیّن بود.
همگام و هم دل و هم صدا با اقیانوس موج تظاهرات مردمی علیه رژیم پهلوی چون قطره ای به دریا راه یافت. پیشتاز و حافظ انقلاب و ارزش های والای آن بود. انجیرکی به عضویت بسیج درآمد و به جهت ارادت به امام (ره) نام فرزندش را روح الله نهاد.
جنگ تحمیلی آزمون ارادت یاران امام (ره) بود؛ او نیز از امتحان الهی سربلند بیرون آمد و در هنگام آزدسازی شهر خرمشهر ( عملیات بیت المقدس ) در روز هشتم اردیبهشت ماه سال 1361 در سنّ 25 سالگی به شهادت رسید.

	زندگینامه

محمدرضا در سال 1336 متولد شد. در همان کودکی در فضای سرشار از ایمنی و اخلاص خانواده اش نفس کشید و روح و جسمش با قرآن و اسلام عجین شد به طوری که در همان خردسالی به خواندن قرآن در مسجد در نزد اساتید روحانی مبادرت ورزید و بارها مورد تشویق قرار گرفت و هدایایی نیز دریافت نمود.
محمدرضا آخوندزاده در سن نوجوانی محیط پر از فساد و ظلم شاهنشاهی را درک کرد و در همان سنین به فعالیت های سیاسی پرداخت؛ مبارزه با رژیم گذشته در سال 1365 آغاز گردید و با شرکت در جلسات قرآن و تماس با روحانیت مبارز و آگاه مبارزات خود را گسترش داد.
در شب نیمه شعبان در سال 1357 با سخنرانی برادر محمدکریم مروجی امام جمعه ی کنونی کوهدشت در مسجد صاحب الزمان، به تکثیر و پخش اعلامیه های امام پرداخت که شبانه توسط نیروهای مزدور ژاندارمری همراه امام جمعه دستگیر و تحویل سازمان سیاه ساواک گردید و پس از مدتی شکنجه از زندان ساواک آزاد و دوباره فعالیت های خود را دو چندان نموده و با حضور در راهپیمایی ها و تظاهرات خیابانی، از انقلاب حمایت نمود؛ تا جایی که خود را جهت مبارزه ی مسلحانه آماده نموده که حتی مقامات امنیتی از این موضوع آگاه شده و او و خانواده اش را مورد تهدید قرار داده و از خانواده اش خواستار خروج فرزندشان از شهر کوهدشت شدند.
وقتی که انقلاب اسلامی به کمک الله و به دست توانای ملت ایران به پیروزی رسید، با تشکیل کمیته ی انقلاب اسلامی، ایشان از نخستین افرادی بودند که شبانه روز آماده ی انجام مأموریت ها ی پرمخاطره می شد؛ از جمله نگهبانی جاده و درگیری مسلحانه با سارقین در جاده ی پلدختر - کوهدشت – اسلام آباد که خوشبختانه دستگیری افراد سارق به وسیله ی شهید و هم سنگرانش فراهم گردید و با شناسایی افراد ضد انقلاب و توطئه ی گروهک های مزدور وابسته به آمریکا و مبارزه با آن ها به اهداف عالیه خود شکل تازه ای بخشید تا این که جهاد سازندگی قسمتی از فعالیت خود را در آن نهاد متمرکز ساخت.
پس از فعالیت های چشم گیر در آن نهاد چون شهر کوهدشت را برای ادامه ی فعالیت های خود کوچک می پنداشت، با هماهنگی مقامات استان مقدمات انتقال ایشان به شهر خرم آباد فراهم گردید. پس از مدتی فعالیت در جهاد سازندگی خرم آباد، سرپرستی ستاد مبارزه با مواد مخدر استان را به عهده گرفت که پس از موفقیت های زیاد و مأموریت های فراوان به شهرستان های همدان، اراک، الیگودرز نقش مؤثری در دستگیری قاچاقچیان عمده داشت؛ سپس با تشکیل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به عضویت سپاه درآمده و در قسمت گروه تحقیقات اطلاعات انجام وظیفه نمود.
آخوندزاده غیر از وظایف محوله، اوقات خود را به سرکوبی و مبارزه ی شبانه روزی با گروهک های مزدور و از خدا بی خبر اختصاص داده بود. چنان که در این مورد موفقیت های بزرگ کسب نموده و چندی بعد قسمتی از فعالیت های خود را در دادگاه انقلاب اسلامی خرم آباد انتقال داد و سرپرستی گروه تحقیق دادگاه را به عهده گرفت.
با عضویت در دادگاه انقلاب، مبارزانش شهره ی زبان ها شده و برادران حزب الهی خرم آباد، خود را مدیون زحمات و فعالیت های شبانه روزی و استعداد بی شائبه ی رضا می دانستند. وی جهت سرکوبی ضد انقلاب و مدعیان به اصطلاح مدافع خلق در شهر بروجرد در روز سیاهکل با جمعی از هم سنگران حزب الهی اش توانست بساط آن خود فروختگان را برچیند.
آخوندزاده در نقاط مختلف کشور از جمله شهرهای تهران - بروجرد- اراک - نقده- کردستان فعالانه و با تحرک چشم گیر جهت از بین بردن ضد انقلاب داوطلب می شد تا سرانجام از طرف دادگاه انقلاب اسلامی در تاریخ 8/5/1359 جهت دستگیری افراد عاملین کودتا در حوالی شهرستان اراک خمین الیگودرز و تهران اعزام گردید که توانست در این مورد موفقیت چشمگیری را بدست آورد و نتایج را به دادگاه انقلاب اسلامی خرم آباد گزارش نماید؛ سپس چون سرپرستی دادگاه های استان خوزستان و ماهشهر به عهده ی دادگاه انقلاب اسلامی خرم آباد محول گردید، از طرف این دادگاه آخوندزاده به استان خوزستان عزیمت نمود و به او مأموریت داده شد که در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ماهشهر مستقر و با فرماندار و دادیار دادسرای انقلاب اسلامی ماهشهر همکاری نماید و پس از کسب موفقیت هایی در آن جا به دادگاه انقلاب اسلامی آبادان و خرمشهر اعزام شد و مسئولیت آن جا را به عهده گرفت؛ به گونه ای در شهر آبادان شجاعت به خرج داد که از سوی هم سنگران به "چیفتن" معروف شد. به گفته ی هم رزمان آبادانی آرامش بدست آمده ی خوزستان در آن زمان مدیون زحمات و خدمات شجاعانه ی او بود.
با شروع جنگ تحمیلی، راهی شهر خرمشهر شد به هنگامی که خرمشهر به تسخیر بعثی های متجاوز در آمده بود مانند یک کارگر که هر روز به سر کار می رود و برمی گرد ، هر روز به تنهایی به خرمشهر می رفت و بعد از درگیری تن به تن و وارد آوردن تلافات زیاد به دشمن، به آبادان برمی گشت که بالاخره در همین راه به لقا الله پیوست و سرانجام جزو آخرین نیروهایی بود که در تاریخ 3/8/1359 سر پل خرمشهر با دشمنان درگیر و در سنّ 23 سالگی کبوتر روحش از بند جسمش رهایی یافت و به سوی معشوق ازلی پرواز نمود.
بعد از شهادت وی شهید رحیمی درباره ی ایشان می فرمود: «آخوندزاده شهید شد ولی نه مفت و مجانی بلکه ابتدا عده زیادی از بعثی ها را به درک واصل کرد بعد شهید شد.

	زندگینامه
	هدیه الهی
	شجاع باش
	خدمت به محرومین
	رویای صادقه
	نوید پرواز
	آخرین دیدار
	چک بی تاریخ
	شهادت
	نماز
	دیدارباامام
	مزار
	وصیت نامه

ردپای نور

مسعود در نوزدهم ماه مبارک رمضان در سال 1342 هـ . ش به دنیا آمد. او تک پسر خانواده ی آخوندی بود و مادر خیلی به او علاقه داشت. 17 سالش بود که جنگ شروع شد. معطّل نکرد؛ با وجودی که درسش از همه بهتر بود، راهی جبهه شد. هم درس می خواند، هم می جنگید. سال 1361 دیپلم گرفت. همان سال در دانشگاه صنعتی در رشته ی مکانیک پذیرفته شد.
زکاوت و تیزهوشی اش مایه تعجب همه ی استادان بود؛ همان طور که در میدان جنگ تعجب همه را برانگیخته بود. وقتی لباس سبز سپاه پاسداران را بر تن کرد، دل از همه ی تعلّقات برید. یک بار در سال 1361 به شدت مجروح شد اما این جراحت پاهای او را برای مبارزه با دشمن سست نکرد.
آخوندی در عملیات های بسیاری حضور داشت و سرانجام نیز برات حضور در جمع عاشوراییان را در عملیات کربلای 5 گرفت. بیستم دی ماه سال 1365، شلمچه و رعناقامت 23 ساله ی استان اصفهان و رفتنش چه آتشی در دل مادر انداخت که شعله اش هیچ گاه خاموش نشد.
حالا گلزار شهدای اصفهان میزبان اوست؛ میزبان او و گام های خسته ی مادری پیر که هنوز هفته ای 5 روز کنار مزار او می نشیند و برایش درد دل می کند.

	زندگینامه

آخوندی سپیده دم دهم تیرماه سال 1336 در روستای شهیدپرور خورهشت از توابع تاکستان چشم به جهان گشود. او کودکی خود را با تحصیل در روستا سپری کرد ولی عدم وجود مدرسه ی راهنمایی در روستا وی را وادار کرد برای ادامه ی تحصیلات به تهران عزیمت کند. دوران تحصیل ایشان در تهران هم زمان شده بود با درگیری های خیابانی مردم علیه شاه خائن.
آخوندی نیز با ترک درس و کلاس به صف انقلابیون پیوست و همراه برادرش ( شهید اکبر آخوندی ) به مبارزه با رژیم شاهنشاهی پرداخت تا این که برادرش در روز 22 بهمن ماه ،حین حمله به پادگان عشرت آباد از ناحیه ی سر مورد اصابت گلوله قرار گرفت و به شهادت رسید.
هم زمان با پیروزی انقلاب، آخوندی به عضویت سپاه پاسداران درآمد و از همان سال به بیت امام جمعه محترم قزوین منتقل گردید. او علاقه ی زیادی به ولایت و امام داشت و همین شور درونی باعث شد بارها به جبهه های حق علیه باطل اعزام شود و در عملیات های مختلف شرکت کند و بالاخره آن آرزوی دیرینه اش که شهادت بود، در عملیات کربلای 5 میسر شد و در روز چهارم بهمن ماه سال 1365 در منطقه ی خونین شلمچه در سنّ 29 سالگی به خیل عاشقان خونین کفن پیوست.