لیست شهدای دفاع مقدس(الف)

	زندگینامه
	شجاعت
	حکومت جهانی
	شهادت
	نامه شهید
	شعر شهید
	وصیت نامه
	عکس

آلبوم

غلام حسین در یکی از روزهای زیبای سال 1332 در قریه یحیی آباد قاقازان از توابع شهرستان قزوین به دنیا آمد. کودکی را در دامان پدری مؤمن و قاری و معلم قرآن و مادری مهربان گذراند و روح و جانش در زلال معرفت اسلامی تطهیر یافت، هشت ساله بود که مبتلا به بیماری سختی شد اما با توجهات ائمه اطهار و توسل پدر و مادر، شفا یافت و بعد از آن به دلیل عشق و علاقه به تعالیم دینی و با توجه به خوابی که یکی از اهالی روستا دیده بود وارد مدرسه سردارین قزوین شد و در محضر حجت الاسلام سید حسن شالی اقدام به فراگیری علوم دینی کرد.
4 سال از آغاز تحصیلاتش گذشته بود که با دلی سرشار از امید و عزمی راسخ در سال 1348 برای ادامه تحصیلات به شهر قم آمد و از محضر آیت الله مرعشی نجفی بهره برد حضور در قم و آشنایی با مبارزین و مجاهدین انقلاب اسلامی سبب شد که این طلبه جوان و فعال نیز به خیل عاشقان روح الله بپیوندد و در راه مبارزه با رژیم ستم شاهی از هیچ خدمتی فروگذار نکند. سخنرانی های پر شور و افشاگرانه او در شهر قزوین در میان هم ولایتی ها و همشهری ها سبب شد که بارها توسط رژیم دستگیر شود روستای جوین و مندرآباد و جوهربین جلوه گاه مبارزات حق طلبانه او بود در همین دوران و هنگام بازگشت از قم به قزوین با همسری متدین ازدواج کرد که ثمره این پیوند 2 دختر و 1 پسر می باشد.
پس از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی نیز به فعالیت هایش ادامه داد و پس از فرمان حضرت امام (ره) مبنی بر تشکیل کمیته امداد در آن نهاد مشغول به کار شد و همزمان در صندوق قرض الحسنه ولی عصر (عج) نیز فعالیت می کرد با شروع جنگ تحمیلی با اینکه یکی از مسئولین مدرسه علمیه صالحیه قزوین بود آموزش نظامی دید و در تهییج و آموزش و اعزام طلبه ها به جبهه تلاش کرد و خود نیز با وجود مخالفت های همکاران و مسئولین مدرسه در اواخر سال 1360 عارفانه به سوی جبهه های نبرد حق علیه باطل گشود و سرانجام پس از حضوری غرورآفرین و رشادت های فراوان در حین عملیات فتح المبین در فروردین ماه سال 1361 در سن 29 سالگی شهد شیرین شهادت را نوشید و پیکر مطهرش را به یادگار در خاک های خونین مقتلش جا گذاشت.

	زندگینامه
	آخرین دیدار

گروهبان یکم علی آفتابی فرزند ایوب در سال 1339 در روستای « مصطفی لو » از توابع شهرستان خلخال قدم به عرصه ی هستی نهاد. او که در همان دوران کودکی پدر خویش را از دست داده و به عنوان فرزند بزرگ خانواده سرپرستی خانواده را نیز بر عهده گرفته بود، در کنار تحصیل و درس و مدرسه از کار و کوشش نیز در تأمین معاش خانواده غافل نگردید.
وی پس از آن که تا پایان مقطع ابتدایی در روستای هم جوار تحصیل نمود، برای کار و تحصیل عازم گیلان شد و در همان جا نیز تا پایان سوم راهنمایی تحصیل کرد و در سال 1356 به استخدام ارتش درآمد و پس از طی دوره های آموزشی لازم در لشکر شانزده زرهی قزوین مشغول به خدمت شد و به شهر میانه منتقل گردید تا به ایفای وظیفه و انجام خدمت بپردازد. علی در کنار خدمت در ارتش از امر تحصیل نیز غافل نگردید و تا پایان سوم دبیرستان در رشته ی تجربی با موفقیت تحصیل نمود. در حالی که خانواده را نیز به میانه برده، هم چنان سرپرستی آن ها را نیز به عهده داشت.
وی در درگیری های غرب کشور در مصاف با ضد انقلاب حاضر بود و سپس با تجاوز عراق به خاک کشور، به جبهه های جنگی جنوب اعزام شد و به مصاف دشمن متجاوز رفت. او در حالی که قبل از شهادت یک بار نیز مجروح شده بود، سرانجام در نوزدهم آذرماه سال 1360 در منطقه ی بستان در جنوب کشور و درعملیات طریق القدس بر اثر اصابت ترکش گلوله ی توپ در سنّ 21 سالگی به درجه ی رفیع شهادت نایل گردید و در خون پاک خویش فرو غلتید و پیکر پاکش در گلزار شهدای روستای مصطفی لو، شهرستان خلخال به خاک سپرده شد.

	زندگینامه

ردپای نور

ربیع آفری، در سال 1348 و در خانواده ای مذهبی و کشاورز در روستای فشتال از توابع شهرستان سیاهکل دیده به جهان گشود. وی از همان کودکی با عشق به خاندان عصمت و طهارت، پرروش یافت و تا مقطع دوم راهنمایی به تحصیل پرداخت.
در کمک و یاری نمودن به مردم و شرکت در امور خیریه به سان خانواده اش همتی وافر داشت. وی با علاقه ای که به تلاوت روح بخش قرآن مجید داشت، در برنامه های صبح گاهی مدرسه برای تلاوت قرآن معمولاً پیش قدم بود و بعضاً در ایام محرم و شهادت ائمه ی اطهار علیه السلام مداحی هم می کرد.
وی چهارده یا پانزده سال بیشتر نداشت که به عضویت بسیج پایگاه فشتال درآمد و پس از مدتی آموزش، عزم رفتن به جبهه های نبرد حق علیه باطل نمود و در عملیات کربلای 1 و 2 و 3 و 4 و 5 مردانه با دشمن کافر نبرد نمود.
ایشان با رشادت و لیاقتی که از خود نشان داد، به عنوان فرمانده ی دسته برگزیده شد و سرانجام در 12/12/1365 در منطقه ی شلمچه در سنّ 17 سالگی و در عملیات کربلای 5 به درجه ی رفیع شهادت نایل آمد و مفقودالجسد گردید و پیکر مطهرش پس از 10 سال در سال 75 توسط امت شهیدپرور تشییع و در مزار شهدای فشتال رهسپار خانه ی ابدی گردید.

حسین در یکی از روزهای زیبای سال 1339 در شهرستان دزفول پا به عرصه هستی نهاد او در جمع گرم و مذهبی خانواده با فرامین دین مبین اسلام آشنا شد چندی بعد به علت مشکلات خانواده به شهر خرم آباد عزیمت نمود و تا اخذ مدرک سیکل به ادامه تحصیل پرداخت .در همین زمان پدر مهربانش را از دست داد و به ناچار مشغول به کار شد تا در تأمین معاش خانواده مادر را یاری رساند.زمانی که امام (ره) به قیام علیه ظلم و ستم رژیم پهلوی برخاست.به یاری ایشان شتافت و در تظاهرات های شهر خرم آباد با نیروهای گارد درگیر شد و در اثر این تعقیب و گریز مجروح گردید.
وی در سال 1362 به استخدام سازمان صدا و سیمای مرکز خوزستان درآمد و یک ماه پس از ازدواجش راهی میادین خون و مبارزه گشت. این جوان 25 ساله ایران اسلامی در تاریخ 8/12/1362 در عملیات خیبر به علت اصابت ترکش به آسمان پیوست هورالهویزه مامنی پاک برای پرواز او تا بی کران ابدیت بود از او یک فرزند به یادگار ماند.