سرویس اجتماعی ـ بیشتر مردم هنوز هم صفهای عریض و طویل روزهای اوایل برداشت یارانه نقدی را از یاد نبردهاند؛ انبوه مردمانی که جلوی خودپرداز بانکها صف کشیده بودند تا بتوانند مبلغی از حسابشان برداشت کنند. اکنون نزدیک به یک سال از آن روز* گذشته و دیگر خبری از آن صفهای طولانی نیست، ولی مشکلات همچنان پابرجاست.
* برداشت یارانههای نقدی از ۲۸ آذرماه سال گذشته مقدور شد
به گزارش «تابناک»، روزهای پایانی هر هفته، بدترین زمان مراجعه به خودپردازهاست؛ بیشترشان یا پول ندارند و یا جمله معروف «به دلیل مشکلات فنی، این دستگاه در حال حاضر قادر به سرویسدهی نیست»، به روی صفحه نمایشگرشان نقش بسته است.
این تازه روی خوش سکه است که مراجعه کننده را زود ناامید کرده و راهی میکند، ولی گاهی ممکن است بخت با شما یار نبوده و پس از گذراندن دقایقی در صف انتظار، نفر جلویی از قطع ارتباط دستگاه با «شتاب» خبر بدهد و این یعنی، مجبور هستید دست خالی برگردید؛ بخت بدی که بیشتر تأثرش به دلیل کوتاهی مسئولین امر است تا طالع شما!
و البته عمق فاجعه هنگامی است که به شدت به پول نیازمند باشید و همه دو سه خودپرداز شهرستان دچار مشکل باشند؛ وضعیتی سخت که اگر دچارش شده باشید، دیگر به اعتبار کارتهای الکترونیکی تکیه نخواهید کرد و همیشه پول نقد به همراه خواهید داشت؛ یعنی نتیجه عکس همان چیزی خواهد شد که سالهای متمادی دولت و بانکها برای اجرایش، تبلیغات سنگینی را متحمل شدهاند!
صفهای طولانی پشت باجههای درون بانک، بسیاری را به ستوه آورده بود و شاید این بزرگترین نارضایتی مردم از سیستم بانکداری بود. یکی از راهکارهای مقابله با این معضل، استفاده از خودپردازها بود که چشم ایرانیان را به روی دنیای بانکداری الکترونیکی باز کرد؛ میدانی جهانی که ناگزیر از حضور در آن بودیم، ولی متأسفانه به خوبی در آن راه پیدا نکردیم؛ سیستم خوبی که امکانات بسیاری داشت، ولی دود استفاده نادرست از آن، هر روز به چشم ملت میرود و گویا، تدبیری برایش اندیشیدهد نشده است!.
معاون اقتصادی بانک مرکزی: به ازای هر یکصد هزار نفر ۲۸ دستگاه خودپرداز داریم، در حالی که میانگین بین المللی دسترسی مردم به خودپرداز به ازای هر یکصد هزار نفر ۴۹ دستگاه است. این رقم در امارات به ۹۹ دستگاه، در کویت به ۵۳ دستگاه و در ترکیه به ۴۴ دستگاه میرسد. / واحد مرکزی خبر
بنا بر آمار منتشره، برای رسیدن به میانگین بینالمللی میزان دستگاههای خودپرداز، با کمبود بیش از پانزده هزار دستگاه روبهرو هستیم؛ نقیصهای که هرچند در قیاس با کشورهای همسایه بسیار بزرگ به نظر میرسد، تنها عامل نارضایتی بیشتر مراجعان هم نیست.
واریز وجوه یارانههای نقدی به حسابهای بانکی و الزام به پرداخت قبوض گوناگون با بهره از روشهای غیر حضوری، شاید دو عاملی بودند که نقایص سختافزاری و نرمافزاری موجود در این سیستم را بیشتر به رخ کشیدند. شمار کارتها به سرعت افزایش پیدا کرد و احتمالا اکنون رقمی بیشتر از جمعیت کشور کارت بانکی در نزد مردم موجود باشد، ولی در ازایش زیرساختهای لازم رشد مناسبی نداشتهاند و اکنون کمتر روزی است که بدون مشکل در سیستم شتاب گذران شود.
در حالی که مصوبات تنبیهی دولتمردان برای تشویق به استفاده از بانکداری الکترونیک، فشار دوچندانی است که به این غوره مویز شده وارد میشود، بانک مرکزی در یک تصمیم شتاب زده، بخشنامهای را به بانکها فرستاد که برای پرداخت دستی قبوض کارمزد دریافت کنند و پس از مدتی هم دستور داد، همه پرداختها باید الکترونیک انجام پذیرد، بدون اینکه زمینه و زیرساختهای لازم برای تحقق این امر فراهم شده باشد؛ موضوعی که پای کلاهبرداری اینترنتی و سرقت اطلاعات بانکی را هم به سرعت به جامعه بیمار ما باز کرد و به شکلی روزافزون در حال گسترش است.
بنا بر رتبهبندی کشورهای جهان در سال ۲۰۰۷ میلادی که بر اساس صحنه رقابتی صنعت فناوری اطلاعات صورت گرفته است، کشور ایران با به دست آوردن رتبه شصت و چهارم، در واقع در پایینترین جایگاه دنیا قرار گرفته است.
شاید بهتر است برای یاری رساندن به قربانیان رو به ازدیاد این مسأله، با قدمهای کوچکتر آغاز کنیم؛ مثل مصوبهای که بانکها را ملزم خواهد کرد، نیمی از هزینه تبلیغاتشان را صرف خرید دستگاههای خودپرداز جدید کنند؛ به عبارتی دیگر، باید بانکها را مجبور کرد که ابزار کارشان را زیادتر کنند!؛ اجباری در راستای «تکریم ارباب رجوع».
منبع: www.tabnak.ir