آن كه سند كرامت انسان است، خلافت است و خلافت آن است كه خليفه حرف مستخلف عنه را بزند، نه حرف خودش را، اگر كسي در كنار سفره خلافت نشست و نان كرامت را خورد حرف خودش را زد به او مي گويند «اولئك كالانعام بل هم اضل» همين قرآن است كه درباره خيلي ها فرمود «اولئك كالانعام بل هم اضل» بنابراين يعني تا انسان حرف مستخلف عنه را نزند، خليفه نمي شود و تا خليفه نشد، كريم نخواهد بود، هم آن نرمش است و هم اين تلاش و تازيانه.
... همين خدايي كه فرمود من خليفه آفريدم، اگر كسي حرف مستخلف عنه را بزند مي تواند هم در فضا فضايي كند هم در هوا هوايي كند «يا من له الهواء والفضاء» را خوب درك كند آن گاه شب هاي جمعه و شب هاي قدر با فهم دعاي جوشن كبير مي خواند
