0

به ياد شهيد «داود ژوليده نيشابوري»

 
ahmadfeiz
ahmadfeiz
کاربر طلایی1
تاریخ عضویت : خرداد 1390 
تعداد پست ها : 20214
محل سکونت : تهران

به ياد شهيد «داود ژوليده نيشابوري»

عروج در آخرين سجده
بسيجي شهيد «داود ژوليده نيشابوري» در 15 خرداد 1343 از پدري انقلابي و مادري مهربان در نيشابور متولد شد و در حالي چشم به جهان گشود كه پدرش به خاطر سرودن دو بيت شعر در حمايت از امام خميني در زندان شاه بسر مي برد. داود در سن 4 سالگي پدر را زيارت كرد ولي با پيكري لاغر و پر از درد و رنج. استاد ژوليده نيشابوري مي گويد از بين 10 فرزندي كه دارم داود طبع شعر خوبي داشت. از همان كودكي وارد كنكاش در سروده هايم شد و هر وقت شعر مي سرودم آنقدر از من سؤال و جواب مي كرد تا به ابيات شعرهايم وارد شود و براي اولين بار شعري درباره حضرت علي اصغر(ع) سرود كه مورد تشويق خانواده و مسئولين محلي قرار گرفت. او در سال 57 در سن جواني مورد خشم ساواك قرار گرفت و زنداني شد و روز بعد ساواك استاد و فرزند ديگرش علي را دستگير كرد كه بعد از چند روز آزاد شدند. داود براي اولين بار در سال 1361 به همراه پدر وارد منطقه عملياتي شلمچه شد و در صف لشكر پيروز عمليات رمضان حضور داشت. دوستان داود مي گويند او با اينكه دوران جواني را مي گذراند ولي باعث و باني حضور ما در مسجد و پايگاه بسيج و جبهه ها بود.
عمليات رمضان محك خوبي براي داود بود و از همان تاريخ جبهه را خانه خود مي دانست و تا لحظه شهادت فقط چندبار و چند روز به مرخصي آمد. داود روزي در جمع دوستان و همرزمانش مي گويد بچه ها يادتان باشد من فرزند خرداد هستم و از خدا خواسته ام شهيد خرداد هم باشم. استاد ژوليده نيشابوري مي گويد اگر داود بود مسلماً جايگاه بالايي در شاعري داشت.
سرانجام بسيجي شهيد داود ژوليده نيشابوري پس از حضور 4 ساله اش در جبهه هاي حق عليه باطل با عشق وافر به امام و ولايت فقيه، عاشقانه در 31 خرداد 1364 در منطقه عمليات خيبر و در جزاير مجنون در حالي با تركش دشمن شهيد شد كه سجده آخر نماز عصر را به جا مي آورد.

پیامبر (ص): صبر اگر به بیقراری رسید دعا مستجاب می شود.

عزیز ما قرنهاست که چشم انتظار به ما دارد!

دوشنبه 4 مهر 1390  8:26 AM
تشکرات از این پست
دسترسی سریع به انجمن ها