گروه اجتماعی: همزمان با شهادت ششمين اختر تابناك امامت و ولايت و رئيس مذهب تشيع حضرت امام جعفر صادق(ع)، پايتخت معنوی ايران در ماتم شهادت اين امام همام عزادار بود.
به گزارش خبرگزاری قرآنی ايران(ايكنا) شعبه خراسان رضوی، همه ساله پايتخت معنوی ايران در غم عزای امامصادق(ع) عزادار میشود و هر عاشق و دلدادهای خود را برای عرض تسليت به پابوسی حضرت علی بن موسیالرضا(ع) میرساند.
هيئات مذهبی سطح شهر هم ناله با امامزمان(عج) با برگزاری مراسم سوگواری در روز و شب شهادت، ميزان عشق و علاقه خود را محضر امامصادق(ع) اعلام كردند.
در روز شهادت، كوچه خيابانهای شهر رنگ و بوی عزا گرفته بود و زمين و آسمان بر غربت غريب مدينه ناله و شيون میكردند.
هيئات مذهبی همراه با محبين اهل بيت(ع) با پرچمهايی از عزا بر سر و سينه زنان به سمت مضجع شريف حضرت علی بن موسیالرضا(ع) با پای پياده حركت كردند تا تسليت خود را محضر امام رئوف ابراز كنند.
حرم مطهر رضوی با برگزاری ويژه برنامههای سالروز شهادت امامصادق(ع) ويژه زائران و مجاوران حضرت علی بن موسیالرضا(ع)سيل عظيمی از عاشقان اهل بيت(ع) را به خود جذب كرده است.
شيعيان به ميزان ارادت خود در گوشه كنار شهر با برپايی ايستگاههای صلواتی و برگزاری مراسم، آمدند بگويند گر چه امروز نمیتوانيم بر سر مزار غريب شما عزا بگيريم، ولی میتوانيم در شهر خود مراسم عزای شما را همانند عزای جد غريب تان حضرت اباعبد الله الحسين(ع) عاشورايی برگزار كنيم.
علما و آيات عظام به ويژه حضرت آيتالله وحيد خراسانی كه هميشه سكاندار مراسم حزن و اندوه اهل بيت(ع) است، با بيانيهها و مذاكرات خود به برگزاری هرچه باشكوهتر اين مراسم تأكيد كردهاند و بيان كردهاند كه بايد مراسم شهادت امامصادق(ع) در مشهد عاشورايی برگزار شود.
حوزهها و پايگاههای مقاومت بسيج همزمان با هفته دفاع مقدس برنامههای خود را مصادف با اين شب برگزار كردند، زيرا بر اين عقيده استوارند كه شهدا هم بر غربت امامصادق(ع) اشك میريزند.
همه شيعيان با اين اميد برای امامصادق(ع) عزاداری كردند كه فرزند برومندش حضرت ولی عصر(عج) به زودی ظهور نمايد و قبرستان غريب بقيع را از چنگال وهابيت جنايتكار رهايی بخشد تا شيعيان بتوانند برای هميشه بر قبرستان بی شمع و چراغ آن ها حرمی با صفا بسازند.
خوب است در اين ايام سخن ذيل را از امامصادق(ع) فرا بگيريم و آن را سر لوحه زندگی قرار دهيم؛
«بهترين بندگان كسى است كه در او پنج خصلت جمع باشد؛ هنگامى كه نيكى كند، شاد باشد، مـرتكب كار بدى شود، استغفار كند، نعمتى به وى رسد، شكرش را به جاى آورد، بلایى بر او نازل شود، شكيبایى كند و ستمى بر او شود، عفو نمايد و هـر كه سه چيز را به ناحق خواهد از سه چيز به حق محروم شود؛ 1ـ هـر كه دنيا را به نـاحق خـواهد از آخرت به حق محـروم شود. 2ـ هـركه به نـاحق رياست طلبد از طاعت به حق محروم شود. 3ـ هـر كه به ناحق مالى را طلبد از ماندگارى به حق آن محروم شود.»
|