شايد بارها و بارها اين تجربه تلخ را كه تمايل به انجام كاري داشته ولي شهامت به اقدام آن نداشته ايم را چشيده ايم و شايد بارها به خود گفته ايم از فردا چه خواهم كرد ولي هيچ وقت فردا نمي آيد.
به راستي اين فرداها كجا هستند كه هيچ گاه نمي آيند يا مي آيند و ما از آن فرار مي كنيم تا آنها را نبينيم. اما چرا؟...
چون مي ترسيم، مي ترسيم دست به كار شويم و موفق نشويم مورد تمسخر مردم قرار گيريم. بارها به خود مي گوييم (مگر نبود در فلان امتحان موفق شدي، پس باز هم موفق مي شوي.)
ولي افاقه نمي كند. به مشاور مراجعه مي كنيم و پس از شنيدن صحبت هاي او پوزخندي مي زنيم و مي گوييم تا حالا هزار بار اين كار را كرده ام، ولي فايده نداشته، من به طور ارثي اعتماد به نفس و همت و پشتكار ندارم. دليل منطقي آنكه، پدر و پدر بزرگم هم همان طور بوده اند. خيلي افراد را ديده ام كه شهامت انجام بسياري از كارها را دارند. خيلي وقت ها سر كلاس با آنكه جواب سؤالات را مي دانيم اما شهامت پاسخ دادن نداريم و بعد از آنكه پاسخ از طرف شخص ديگري مطرح شد شروع به سرزنش خود مي كنيم و دوباره تصميم مي گيريم، اين بار حتماً پاسخ سؤال را مي گويم ولي اين بازي تلخ همچنان ادامه دارد...
آيا اعتماد به نفس تكيه بر موفقيت هاي قبلي ماست؟
يعني اگر ما در يك فعاليت موفق شديم فقط در همان كار توانايي داريم و بايد به آن استناد كنيم؟ پس تكليف هزاران توانايي ديگري كه به صورت بالقوه در وجودمان قرار گرفته و هنوز بالفعل نشده اند تا دريابيم كه در آنها موفقيم يا نه چه مي شود؟
در صورتي كه اعتماد به نفس چيزي است كه دانايي و توانايي ما را گسترش مي دهد. بعضي مواقع ما در كاري موفق مي شويم ولي از درون احساس توانمندي و ارزشمندي نمي كنيم و بالعكس در برخي موارد از نظر ديگران فرد موفقي نبوده ايم ولي از درون احساس ارزشمندي داريم. راستي كدام يك از اين دو به معني اعتماد به نفس است؟
اعتماد به نفس واقعي هيچ ربطي به آنچه در دنياي بيرون و زندگي ما اتفاق مي افتد ندارد
اعتماد به نفس واقعي از كارهايي كه مي كنيم ناشي نمي شود، بلكه زاده باورهاي ماست.
باور توانايي هاي دروني مان به اينكه هر كاري كه بخواهيم مي توانيم انجام دهيم. ما زماني مي توانيم بگوييم اعتماد به نفس داريم كه موانع شرطي زندگي خود را حذف كنيم. اعتماد به نفس واقعي اين نيست كه هيچ ترسي نداشته باشيم، بلكه زاده اين باور است كه شما خودتان اطمينان داريد علي رغم همه ترس هايتان به جلو گام بر مي داريد. وجود ترس تنها به اين معناست كه رؤياهاي بزرگ وشگفت انگيزي داريد و هرچه رؤيايتان شگفت انگيزتر باشد ترس شما هم بيشتر خواهد بود.
هرگاه اولين قدم را براي اقدام برداريد ترس شما از ميان خواهد رفت و اعتماد به نفس در وجودتان شروع به جوانه زدن مي كند.
اعتماد به نفسي كه تنها برخاسته از توانايي شما براي تبديل شدن به يك نابغه بزرگ رايانه اي نيست بلكه ريشه در اين باور دارد كه شما توانايي اقدام و برداشتن گام براي رسيدن به همه هدف هايتان را داريد ولي بعضي وقت ها با اينكه به همه اينها آگاهي داريد تمايل داريد گامي به جلو برنداريد، اصلاً ناخودآگاه تمايل داريد اعتماد به نفس نداشته باشيد (علي رغم اينكه ظاهراً از اعتماد به نفس ناكافي شاكي هستيم) چه مزايايي براي ما به همراه دارد. در بعضي موارد داشتن اعتماد به نفس باعث مي شود دلسوزي ديگران را از دست بدهيد و يا...
ضمناً اگر افراد اعتماد به نفس بالايي داشته باشند ديگر دليلي براي اهمال كاري و تنبلي باقي نمي ماند.
بيست راهكار
از افرادي كه اعتماد به نفس ندارند دوري كنيد.
از همنشيني با افرادي كه عادت دارند ديگران را به باد انتقاد بگيرند دوري كنيد.
از همنشيني با افرادي كه دائم ادعاي انجام كارهاي بزرگ را دارند دوري نماييد، اين جور افراد با حرف زدن ضعف هاي خود را جبران مي كنند.
رؤياها و آرزوهايتان را محدود نكنيد.
از غروردوري كنيد (غرور يعني تلاش براي اينكه ثابت كنيم از ديگران بهتريم.)
ترس را بهانه توقف كاري نكنيد.
اولين گام را برداريد، ترس شما از بين خواهد رفت.
انجام پي در پي كارهاي ساده اعتماد به نفس را كم مي كند.
دائم معناي اعتماد به نفس را براي خود زمزمه كنيد.
ايمان به اينكه اعتماد به نفس واقعي زاده باورهاي شماست، باور توانايي هاي درونيتان به اينكه هركاري كه بخواهيد مي توانيد انجام دهيد.
ايمان به اينكه دست به كار زندگي شدن اعتماد به نفس ما را شكل مي دهد نه برعكس.
پيش از رسيدن به موفقيت حقيقي بايد مزه شكست و سختي را هم چشيد.
با انتظارات بيجا از خود، اعتماد به نفس را در خود نكشيد.
براي دوست داشتن خود قيد و شرط نگذاريد.
دام هاي بي اعتمادي را در خود شناسايي كنيد.
ريشه بسياري از بي اعتماد به نفسي ها در تنبلي و اهمال كاري است.
دنياي احساسي خود را تحت كنترل بگيريد.
باور و ايمان به اينكه هر وقت لازم باشد مي توانيد از ديگران كمك بگيريد.
اگر منتظريد اول احساس اعتماد به نفس كنيد بعد اقدام،بدانيد تا ابد بايد منتظر بمانيد.
انتظار بس است اولين گام را همين الآن برداريد.
