قلم‌ها و لغزش يک ملت
در بيان امام خميني رضوان‌الله تعالي عليه
امروز با قلم‌هايى که دست شماست، مسئوليت بزرگى داريد. جايى که شماها داريد ادارهاش مىکنيد مثل يک اداره‌ي دولتى نيست. در ادارات دولتى، هرچه واقع بشود، در همان باطن آنجا واقع مىشود؛ گاهى مگر شماها به مردم بگوييد، و الّا در بين خودشان واقع مىشود. اما قلمهاى شما يک قلم‌هايى است که چنانچه لغزش بکند، گاهى يک ملت را لغزش مىدهد. راديو تلويزيون يک دستگاهى است که چنانچه فاسد از کار در بيايد، يک ملت را فاسد مىکند. الآن همه راديو گوش مىکنند و همه تقريباً تلويزيون نگاه مىکنند.
اينطور نيست که يک معصيت [در آنجا] حالا مثل معصيت توى صندوقخانه باشد؛ اين معصيتى است که در محضر همه‌ي مردم است. قلمهاى شما اگر- خداى نخواسته- لغزش بکند و آن تعهدى که براى خداى تبارک و تعالى بايد داشته باشيد، غفلت از آن بکنيد، اين جور نيست که به خود شما ضرر بزند، به خود شما، عائله‌ي شما، دوستان شما، ملتهاى شما و کسانى که هم مذهب شما و هم دين شما هستند؛ به همه ضرر مىزند. پس يک ضرر مضاعف است؛ مثل يک ضرر کوچک نيست. بايد توجه بکنيد به اين مصلحت، خصوصاً شما که اداره يک روزنامه‌ي کثيرالانتشار هست دستتان.
... و اگر شما اين قلمى که دستتان هست قلم ارشادى باشد، مى‌توانيد که يک ملت را به راه راست هدايت کنيد و مى‌توانيد که مردم را از انحرافات نجات بدهيد. امروز در مقابل قلمهاى ارشادى، چند مقابل قلمهاى انحرافى هست؛ و در مقابل سخن‌هاى ارشادى، سخن‌هاى انحرافى هست...
نويسندگان هم مکلف هستند
...روحانيون را از روشنفکران، از طبقات متفکر جدا کردند؛ و آنها را در صف مقابل قرار دادند. و اين در اثر کوشش‌هايى بود که استعمار براى اينکه بتواند ذخاير ما را ببرد اين کوششها را کردند که قشرهاى روشن ملت را، قشرهاى کارآمد ملت را، آنهايى که مىتوانند در مقابل آنها و اجانب ايستادگى کنند و مىتوانند آنها را عقب بزنند، براى اينکه اينها مجتمع نشوند و متفرق باشند بلکه با هم در دو جناح مخالف، و گاهى با هم اختلافات شديد و حديد پيدا بکنند، کوششها کردند. و البته به آمال خودشان هم بسيار رسيدند. روحانيون را در نظر شما- طبقه نويسنده متفکر- طورى قلمداد کردند که حاضر نبوديد از آنها يادى بکنيد؛ و شما را در مقابل روحانيون طورى قلمداد کردند که آنها هم حاضر نبودند از شما ذکرى بکنند. اين تفرقه باعث شد که آنها به آمال خودشان رسيدند و با آزادى همه‌ي ذخاير ما را بردند؛ و با آزادى- بدون مزاحم- مملکت ما را به عقب راندند و عقب‌مانده نگه داشتند و نيروهاى انسانى ما را نگذاشتند شکوفا بشود...
شما نويسندگان الآن تکليف بسيار بزرگى بر عهدهتان هست. پيش‌تر قلم شما را شکستند؛ الآن قلم شما باز است؛ لکن از قلم در راه آزادى ملت و در راه تعاليم اسلامى استفاده بکنيد. اين ملت که مىبينيد، تمامشان زير بيرق اسلام است که وحدت پيدا کردند... آنچه که الآن براى همه‌ي ما لازم است حفظ اين «وحدت» است...
اگر بخواهيد مملکتتان مستقل بشود، اگر بخواهيد آزادى براى شما پيدا بشود، افکار متشتت را الآن کنار بگذاريد و با هم، هم صدا با هم، اين بار را به منزل برسانيد... متکى به خدا باشيد. متکى به امام زمان- سلام اللَّه عليه- باشيد. و شما پيش مىبريد انشاء اللَّه اگر اين وحدت کلمه حفظ بشود، که رمز پيروزى ماست.
با اسلام آشتى بکنند آنهايى که آشتى ندارند. بيايند زير لواى اسلام... همين اجانب نگذاشتند تعاليم اسلام معلوم بشود. يک قشرى که به آنها مربوط نيست رها کردند. آن قشرهايى که به آنها مربوط بود، آن تعاليمى که به آنها مربوط بود و با منافع آنها مخالف بود، آنها را نگذاشتند ما مطالعه بکنيم، نگذاشتند ما انتشار بدهيم. شما بدانيد که اسلام همه چيز دارد. يعنى از قبل از اينکه ازدواج واقع بشود بين مرد و زن، تا آن وقتى که توى قبر مىرود آثار دارد، احکام دارد، دستور دارد. همه‌ي دستورهاى مترقى. همه‌ي دستورهايى که براى سعادت انسان، چه در اين دنيا چه در آن دنيا، مفيد است.
و من چيزى که از نويسندگان مىخواهم اين است که همان طور که ما طلبهها مکلف هستيم، شما آقايان نويسندگان هم مکلف هستيد. الآن از قلمتان استفاده کنيد و براى خير اين ملت و براى خير اين جامعه قلم فرسايى کنيد. خداوند به همه شما سلامت و عزت بدهد.
