«به ياد نابغه ايران، پروفسور سيدمحمود حسابي» عنوان سرمقاله روزنامه مردم سالاري به قلم ميرزا بابا مطهري نژاد است كه در آن مي‌خوانيد:
هفته گذشته سالروز درگذشت نابغه بزرگ ايران پروفسور سيدمحمود حسابي بود، به تلويزيون و راديو خيلي چشم دوختم تا ويژه برنامه‌اي را از اين انسان وارسته و چراغ دل جوانان ببينم، ولي نديدم. شايد انشا» الله پخش شده و ما نديديم. جمعه 18 شهريور وقتي قلم به دست گرفتم که سرمقاله امروز مردم سالا ري را بنگارم، سوژه‌اي که پرورانده بودم و مي‌خواستم بنويسم، در مورد سامان سياسي و نهادها و نهاده‌هاي سياسي و اينکه برخي نهادها که بايد زايشگاه و پرورشگاه نهاده‌هاي سياسي باشند خود به نهاده تبديل شده‌اند و... بنويسم، اما به تعبير روانشاد قيصر امين پور دلم شور مي‌زد و صداي قلبم تندتر از حرکت دستم ترنم ديگري داشت.
دلم براي دکتر محمود حسابي و عشق او به تعالي و پيشرفت ايران سخت تنگ شده بود و حوصله ام از محفل تراشي و محفل بازي سياسي سر رفته بود. ناگهان بر پريشانيم غلبه کردم و احساس کردم مهمترين رويداد هفته گذشته سالگرد درگذشت دکتر محمود حسابي بود، شخصيتي که دو دهه پيش يعني شهريور 1371 براي هميشه با ما خداحافظي کرد.
استاد دکتر محمود حسابي چهره برجسته علم و فرهنگ معاصر و بنيانگذار فيزيک نوين ايران در سال 1281 شمسي از پدر و مادري تفرشي در تهران متولد شد.
در 7 سالگي تحصيلا ت ابتدايي خود را در بيروت با تنگدستي و مرارت‌هاي غربت آغاز کرد. از ابتدا تا پايان تمامي تحصيلا ت عاليه، در ميان همشاگردي‌ها که از کشورهاي مختلف بودند، رتبه نخست را حائز گرديد. در منزل نيز قرآن کريم، گلستان و بوستان سعدي، غزليات حافظ و منشات قائم مقام را نزد مادرش خانم گوهر شاد حسابي آموخت.
در نخستين تابستاني که مصادف با جنگ جهاني اول بود، زبان انگليسي را فرا گرفت و درچند رشته ورزشي کسب موفقيت نمود و در شنا داراي ديپلم نجات غريق شد.
با موسيقي سنتي ايران و موسيقي کلا سيک غرب به خوبي آشنا بود و در نواختن ويولن و پيانو تبحر داشت. پروفسور سيد محمود حسابي مدارج عالي تحصيلا ت را بدين شرح طي کرد:
- ليسانس ادبيات، در سال 1920 از دانشگاه آمريکايي بيروت در 17 سالگي
- مهندسي راه و ساختمان در 1922 در 19 سالگي
- دروس پزشکي، دانشنامه رياضي، نجوم و ستاره شناسي، دانشنامه بيولوژي، مهندسي برق در 1925 در پاريس
- دکتري فيزيک از دانشگاه سوربن پاريس در 1927.
دکتر محمود حسابي در طول عمر گرانمايه خود مصدر مشاغل و خدمات علمي و فرهنگي متعددي بود. تاسيس مراکز علمي نظير مدرسه مهندسي وزارت راه، دارالمعلمين عالي، دانشسراي عالي، تاسيس دانشگاه تهران، بنيانگذاري دانشکده‌هاي فني وعلوم از برجسته ترين خدمات فرهنگي ايشان است. داشتن چند هزار دانشجو، فعاليت با دو نسل کاري و تربيت 7 نسل استاد، شاخص عمده اين مرد بزرگ است. از مشاغل و اقدامات مهم او اولين نقشه برداري از راه ساحلي سراسري بنادر خليج فارس، اولين راه تهران به شمشک، ساختن اولين راديو در کشور، ماموريت خلع يد از شرکت نفت انگليس اولين رئيس هيات مديره و مديرعامل شرکت ملي نفت ايران، وزير فرهنگ در دولت دکتر محمدمصدق، رياست و استادي در دانشکده‌هاي فني وعلوم دانشگاه تهران و تدريس و تحقيق و تاليف تا سن 90 سالگي از ويژگي‌هاي اين استاد فرزانه است.
