وقتي ناصرالدين شاه دستگاه تلگراف را به ايران آورد و در تهران نخستين تلگرافخانه افتتاح شد، مردم به اين دستگاه تازه بي‌اعتماد بودند. براي همين، سلطان صاحبقران اجازه داد كه مردم مدتی پيام‌هاي خود را رايگان به شهر‌هاي ديگر بفرستند.
وزير تلگراف استدلال كرده بود كه ايراني‌ها ضرب‌المثلي دارند كه مي‌گويد "مفت باشد، كوفت باشد". يعني هر چه كه مفت باشد مردم از آن استقبال مي‌كنند. همين‌طور هم شد. مردم كم كم و با ترس براي فرستادن پيام‌هايشان راهي تلگرافخانه شدند. دولت وقت، چند روزي را به اين منوال گذراند و وقتي كه تلگرافخانه جا افتاد و ديگر كسي تلگرافخانه را به شعبده و جادو مرتبط نكرد مخبر‌الدوله دستور داد بر سردر تلگرافخانه نوشتند:
"از امروز حرف مفت قبول نمي شود."
مي‌گويند "حرف مفت" از آن زمان به زبان فارسي راه پيدا كرد.
