هر كه خاك تو نشد عزت و جاهش ندهند
دست تقدير الهي در اولين روز فصل سبز آفرينش در تاريخ 1/1/1346 رقم خورد و خانه را غرق در سرور و شادماني كرد. طلبه شهيد ابوالفضل زينلي در ميان عطر دل انگيز صلوات، چشم به جهان هستي گشود و گوش جانش به زمزمه عرفاني اذان و اقامه منور گشت.
دوران شيرين كودكي را در دامان پرمهر مادر طي كرد و راهي دبستان كاشانچي سابق و سپس مدرسه راهنمايي شد و با سپري كردن اين دوران، مقطع دبيرستان را آغاز نمود.
جذبه دلرباي ساقي ميكده علوم ناب محمدي(ص)، ابوالفضل را نيز حجره نشين حوزه علميه «آيت الله يثربي» كرد و در دل خطاب به مولايش چنين مي سرود:
به غباري كه ز كويت در رخم مانده قسم
هر كه خاك تو نشد، عزت و جاهش ندهند
ايشان با كسب علم و معنويت و تهذيب نفس، در ميان خانواده و اطرافيان شخصيت والايي پيدا كرده و اهل مناجات و نماز اول وقت و احترام به پدر و مادر بود. در برگزاري مراسم مذهبي در مساجد و هيئت ها نقش بسزايي داشت و به خانواده شهدا سركشي مي كرد.
بعد از سه سال خوشه چيني از خرمن علوم اهل بيت(ع)، براي لبيك گفتن به فرمان آفتاب عالمتاب انقلاب و مشق علمي اندوخته هاي خويش، راهي جبهه هاي سراسر نور شد و با حضور در عمليات هاي مختلف از جمله كربلاي5 درحالي كه شلمچه رنگ و بوي الهي و چشم انتظاري يوسف فاطمه(س) به خود گرفته بود، در اين عمليات رزمي نمايان كرد و سرانجام قرعه وصال يار به نامش رقم خورد و كبوتر جانش تا بي نهايت پرواز كرد. پيكر مطهرش سيزده سال در سرزمين خونين شلمچه، ميهمان ملائك بود و سپس در تاريخ 20/4/78 به سوي خانواده رجعت كرد و پس از تشييع باشكوه در جوار امام زاده هادي(ع) به خاك سپرده شد.
