كودكان به انضباط و عشق نیاز دارند
تربیت به معنای آموزش خود كنترلی و بهبود رفتار به كودك است. كودك با دریافت عشق و انضباط از سوی شما، احترام به خود و خودكنترلی را یاد میگیرد. ما به كودكان خود انضباط را یاد میدهیم زیرا آنها را دوست داریم و میخواهیم كه آنها به بزرگسالانی مسئول و توانا تبدیل شوند. والد موثر بودن، مستلزم داشتن عشق و محبت، دانش، تلاش و زمان است. این كتاب اصول اساسی تغییر رفتار و مهارتهای عملی برای كمك به كودك را به شما آموزش میدهد. با این حال برای كمك واقعی به كودكتان، شما باید به طور مستمر این مهارتها را تمرین كرده و تلاش، زمان و همچنین عشق خود را به این كار اختصاص دهید.
«دلایل»، والدین برای عدم انضباط دادن كودك خود
والدین به دلایل مختلف، از انضباط دادن به كودك خود، اجتناب میكنند. این والدین باید از علت تردید خود در مورد انضباط دادن كودكشان آگاه بوده و بر مقاومت خود برای انجام این كار غلبه نمایند. شما نمیتوانید بدون اینكه نخست خودتان خواهان تغییر رفتارتان باشید، از كودك خود انتظار داشته باشید رفتارش را تغییر دهد. گاهی اوقات والدین به دلایل مختلفی از جمله موارد زیر تغییر رفتار خود را دشوار مییابند:
· والد ناامید: چنین والدی احساس میكند كه كودك او برای تغییر رفتار خود ناتوان است و همیشه بدین صورت، رفتار ضعیفی خواهد داشت. چنین والدی تسلیم كودك خود شده است.
· والد غیرمواجههای: چنین والدی از مواجه با كودك خود اجتناب میكند. او واقعاً از كودك خود انتظار ندارد كه به او توجه كند و كودك هم این را درك میكند. گاهی اوقات این والد از این میترسد كه اگر درخواستی از كودك خود بكند، او را از دست میدهد. شنیدن جملاتی مانند «من تو را دوست ندارم»، «تو پدر وحشتناكی هستی» یا «ای كاش پدر جدیدی پیدا میكردم» از زبان كودك، به طور كامل چنین والدی را مبهوت كرده و اراده او را برای انضباط دادن به كودكش خنثی میكند.
· والد كمانرژی: به نظر میرسد كه چنین والدی فاقد انرژی فرزندپروری لازم برای برابری كردن با یك كودك فعال یا بدرفتار باشد. گاهی اوقات یك مادر یا پدر به تنهای مسئولیت كودك را برعهده دارد و در همین حال به یك شغل تماموقت هم مشغول است. گاهی اوقات یك والد كمانرژی از افسردگی كوتاه مدت یا مزمن همرنج میبرد.
· والد گناهكار: چنین والدی خود را برای مشكلات كودكش سرزنش كرده و به ویژه زمانی كه برای انضباط دادن به كودكش تلاش میكند، احساس گناه دارد. سرزنش خود و احساس گناه، او را از آموزش اصلاح رفتار به فرزندش باز میدارد. چنین والدی سهلگیر یا منفعل میشود.
· والد عصبانی: بسیاری از والدین، همیشه در حین انضباط دادن به كودك خود به لحاظ هیجانی ناراحت و عصبانی میشود. از آنجایی كه انضباط دادن بدون عصبانیت و ناراحتی و یا احساس بیچارگی، برای آنها امكانپذیر نیست، آنها به سادگی سوءرفتار كودك خود را نادیده میگیرند. روش محرومیت زمانبند به شما كمك میكند تا در زمان تنبیه نمودن كودك میكند تا در زمان تنبیه نمودن كودك خود، آسوده خاطر باشید.
· والد بازداری شده: گاهی اوقات یك والد به هنگام تلاش برای انضباط دادن به كودك، توسط همسر خود بازداری میشود. چنانچه این اتفاق برای شما میافتد، با همسر خود در مورد اهداف مطلوب در مورد كودكتان، گفتگو كنید. پس از توافق بر سر اهداف پذیرفتنی، بر روی حصول توافق در مورد روشهای مناسب انضباط دادن، كار كنید. گاهی اوقات، بستگان یا دوستان در زمانی كه شما به كودك خود انضباط میدهید در كارتان دخالت میكنند. برخی از افراد خاص به طور مكرر در صورتیكه شما به كودك خود انضباط بدهید از كار شما ناراحت خواهند شد! اجازه ندهید كه دیگران، شما را از اینكه والدی موثر و با اعتمادبهنفس باشید، ناامید سازند.
· والد ناراحت: مشكلات مادی، مسایل مالی و سایر موقعیتهای دشوار زندگی، گاهی اوقات تبدیل به باری سنگین بر دوش والد، میشوند. اغلب اوقات این والد فاقد انرژی، زمان و انگیزه كافی برای كمك كردن به كودك خود است.
تربیت یك كودك و در عین حال اداره كردن یك خانواده، وظیفهای دشوار و چالشبرانگیز است. روانشناسان و سایر متخصصان میتوانند والدین را برای افزایش درك از خودشان و از خانوادهشان یاری دهند و میتوانند آنها را جهت بهبود مهارتهای فرزندپروریشان كمك نمایند. فصل 22 به شما میگوید: كه چه زمان و چگونه كمك حرفهای در مورد خود و یا كودكتان كمك حرفهای دریافت كنید.
این نكات عمده را به یاد داشته باشیم:
· والدین باید در مورد اینكه كدام رفتارهای فرزندشان مطلوب و كدام رفتارها نامطلوب است، به توافق برسند.
· با كودك خود ارتباط روشنی داشته باشید.
· توانایی دادن دستورات روشن و موثر به كودك خود را كسب كنید.
· كودك شما به انضباط دادن هم همانند عشق و محبت نیاز دارد.
چنانچه مسألهای شما را از انضباط دادن به كودكتان باز میدارد، ماهیت آن را مشخص كرده و در جهت اصلاح آن اقدام نمایید.