ازدنیای علم و تکنولوژی چه خبر / 19شهریور

بازار تلفن های هوشمند و تبلت ها با شتاب عجیبی رو به جلو حرکت می کند. آقای هوانگ مدیرعامل شرکت انویدیا در سخنانی پیش بینی کرده که امسال بیش از ۱۰۰ میلیون گجت قابل حمل جدید وارد بازار خواهد شد که همه آنها نیاز به پردازشگر دارند و این یک بازار بسیار بزرگ برای شرکت های تولید کننده است.

در ادامه او پیش بینی کرده که تقاضای بازار به زودی به بیش از یک میلیارد در سال خواهد رسید. و گفته که تبلت های اندرویدی بیش از ۵۰ درصد بازار را در اختیار خواهند گرفت. شرکت انویدیا در حال حاضر ۷۰ درصد پردازشگرهای تبلت های اندرویدی و ۵۰ درصد تلفن های هوشمند با این سیستم عامل را تامین می کند.

او در ادامه گفته، این شرکت مشغول طراحی پردازشگرهای چهار هسته ای اش برای تبلت ها است و تا پایان سه ماهه آخر سال جاری میلادی آنها را ارایه خواهد کرد. بنابراین احتمالا کمی بعد پردازشگرهای چهار هسته ای را برای تلفن های هوشمند هم خواهیم دید.

مدیرعامل انویدیا در سخنان اش یک خبر ویندوزی هم داشته و گفته که سیستم عامل ویندوز 8 از نرم افزارهایی که برای ویندوز 7 طراحی شده اند پشتیبانی خواهد کرد و این خبری خوب برای کاربران ویندوز به شمار می رود.

با این وضعیت روز به روز مرز بین قابلیت های سخت افزاری لپ تاپ ها و تلفن های هوشمند و تبلت ها باریک تر می شود.

زمانی که در یک مرکز همایش و یا یک سالنِ اجرای فعالیت های هنری هستیم، ارزشمندترین نقطه برای ما مکانی است که بتوانیم بدون مزاحمت شاهد اجرای مراسم باشیم. همیشه چالش طراحی سالنی بزرگتر و بدون ایجاد مزاحمت دید برای حاضران، نکته ای است که زمینه همکاری اندیشه های معماران با محاسبات مهندسان سازه را فراهم می کند.

حالا شهر مانیل - پایتخت کشور فیلیپین - مکانی است برای تحقق رویاها و اندیشه های شرکت Populous . بزرگترین فضای داخلی دنیا با گنجایش 50 هزار نفر برای اجرای همایش ها، مراسم مذهبی، فعالیت های هنری، رویداد های ورزشی و یا برگزاری هرگونه برنامه ای که توانایی جذب این تعداد مخاطب را داشته باشد طراحی شده است.

اما پاسخ طراحان به برنامه هایی با توانایی فوق بالای جذب مخاطب، امکان گنجایش 50 هزار نفر دیگر در فضاهای اطراف و خالی از صندلی است. آقای Andrew James مدیر ارشد شرکت Populous معتقد است که گنجایش یکصد هزار نفری این ساختمان "موجب جابه جایی مرز های طراحی این گونه سالن ها شده است."

مهندسان و طراحان همین حالا در حال اجرا این پروژه هستند و به ساکنان شهر مانیل وعده اتمام آن را در سال 2014 داده اند.

شرکت AMD برای حفظ کردن سطح پایین بازار پردازنده ها و رقابت بیشترش با اینتل، دو پردازنده شتاب یافته جدید معرفی کرده که وعده سرعت و قدرت مناسب را در برابر قیمت پایین به شما می دهند.

هر دو این پردازنده ها TDP (طراحی مصرفی-حرارتی) 65 واتی دارند و البته یک مگابایت کش L2. همچنین هر دو آن ها از تکنولوژی Steady Video پشتیبانی می نمایند. این تکنولوژی نویز و به هم ریختگی فیلم ها را با سرعت زیادی حذف کرده و نمایش ویدئویی نرم و روان را به ارمغان می آورد. ضمن این که اگر از کارت های سری 6000 رادئون استفاده کنید، گرافیک موجود در APU با گرافیک مستقل جفت شده و عملکرد بهبود می یابد. نکته هیجان انگیز دیگر، وجود کنترلر USB 3.0 درون این پردازنده هاست.

کار خوب دیگری که انجام شده استفاده از نرم افزار AMD Vision Engine است. این نرم افزار به طور منظم آپدیت شده و کارایی و پایداری سیستم را بهبود می بخشد. با وجود چنین چیزی می توانید خیال خود را از پشتیبانی نرم افزاری مناسب هم راحت کنید. راستی یادمان نرود که گرافیک موجود در این پردازنده از دایرکت ایکس یازده پشتیبانی می نماید.

می ماند یکسری اطلاعات تکمیلی + قیمت. AMD این دو APU را 3300 و 3400 نام گذاری کرده است. مدل 3300 شامل یک پردازنده 2 هسته ای با فرکانس 2.5 گیگاهرتز و گرافیک ادغام شده با فرکانس 440 مگاهرتز است که با قیمت 70 دلار به فروش می رسد. دیگری شامل پردازنده ای 2 هسته ای با فرکانس 2.7 گیگاهرتز و گرافیکی با فرکانس 600 مگاهرتز است و قیمت آن هم 5 دلاری گران تر است. هردو این گرافیک ها از 160 هسته رادئون بهره می برند.

اگر دوست دارید پی.سی قدیمی خود را با یک کامپیوتر ارزان قیمت و کارآمد عوض کنید، حتما پردازنده های جدید AMD را هم مد نظر قرار دهید. اگرچه نباید از این دو پردازنده ها انتظار عملکرد فوق العاده را داشت؛ اما آن ها باید نهایت تلاششان را بکنند تا هم رده های اینتلی خود را شکست دهند.

از کودکی رویای پرواز را در سر می پروراندید؟ همیشه دوست داشتید خلبان شوید؟ AR.Drone شما را به رویایتان می رساند! اشتباه نکنید. از یک اپلیکیشن بازی صحبت نمی کنیم. شما این بار به معنای واقعی کلمه خلبان می شوید!

AR.Drone با داشتن چهار ملخ کوچک در اطراف خود، به شما اجازه می دهد لذت پرواز را با سرعتی معادل 18 کیلومتر در ساعت تجربه کنید. این دستگاه با تکنولوژی وای-فای و به کمک اپلیکیشنی که برای آی دیوایس های اپل و همچنین اندروید دارد، کنترل می شود. این دستگاه دارای دو دوربین در جلو و زیر خود است که می تواند تصاویر زنده ای را برای شما بر روی اسمارتفون یا تبلتتان پخش کند. اگر دست فرمان چندان خوبی هم ندارید، نگران نباشید. چراکه با قابلیت «خلبان خودکار» دستگاه خودش به خوبی می تواند بر روی زمین فرود بیاید. قیمت این شاهکار تنها 299 دلار است.

اگر فکر می کنید دستگاه بالا برای تجربه پرواز گران است، دستگاه های ساده تری هم هستند که می توانید آن ها را با آیفون خود کنترل کنید:

هلیکوپتری که در بالا می بینید محصول شرکت Griffin می باشد و Helo TC نام دارد. یکی از ویژگی های این هلیکوپتر این است که علاوه بر امکان حرکت دادن آن با دکمه های تعبیه شده در اپلیکیشنش، شما می توانید با جلو و عقب کردن آیفون یا آیپاد خود، هلیکوپتر را حرکت دهید. قیمت این گجت دوست داشتنی هم فقط 49 دلار می باشد.

فکر کنم تا کنون عمیقا به این که هر کاری از پس تلفن های هوشمند بر می آید، باور آورده باشید!

در دنیای تکنولوژی رفته رفته وقت آن می رسد که از نانومتر هم فراتر رفته و به سراغ کوانتم ها بیاییم. اگر چه رایانش کوانتومی، هنوز راه درازی تا تبدیل شدن به جریان اصلی بازار پیش رو دارد. اما مطمئنا این ما را از رویا پردازی درباره عصر کیوبیت ها منصرف نخواهد کرد. با وجود دانشگاه سانتا باربارا در ایالت کالیفرنیا، ما روز به روز رویاپرداز تر هم می شویم. مخصوصا وقتی محققان موفق می شوند، مکانیزم حافظه را هم درون چیپ پردازنده کوانتومی بگنجانند. این چیپ که در عکس ملاحظه می کنید هم یک پردازشگر کوانتومی و هم یک حافظه کوانتومی به حساب می آید.

اما این کار چگونه انجام شده؟ برای این کار، تیم مربوطه دو کیوبیت (معادل بیت در کامپیوتر های کوانتومی) را با یک گذرگاه کوانتمی به هم متصل کرده و هر کدام از آن ها را به یک عنصر حافظه وصل کرده اند. عناصری که می توانند داده های لحظه ای خود را با تکنولوژی ای شبیه رم های امروزی، ذخیره نمایند. ارتباطاتی که بین حافظه های کیوبیتی وجود دارد، شامل آرایه ای از تشدید کننده های جریان است که به شما نوید سرعت های بیشتر را می دهند. کنترل مدارات ذخیره کننده اطلاعات، راحت و روان صورت می گیرد. البته این مدار های کوانتومی می توانند اطلاعات را در مدت کوتاه تری ذخیره نمایند. در ضمن داده ها با استفاده از مدار های ابر رسانا حمل می شوند.

همین مساله به تیم سازنده اجازه می دهد که کیوبیت ها را به هم نزدیک تر کرده و به این ترتیب تعداد بیشتری از آن ها را در یک چیپ جا دهند. طبق اعلام، وقتی همه چیز سر جای خود قرار گیرد، محققان از این سیستم برای به اجرا در آوردن الگوریتم های پیچیده و کد گشایی داده های رمز گذاری شده استفاده خواهند کرد. البته قدم بعدی مطلوب تر کردن طراحی هاست.

تحقیقات این تیم می توانند دورنمایی روشن از مدار های مجتمع برایمان ترسیم کنند. تصور کنید گجت هایی را که با پردازنده های کوانتمی شان قدرت بی نظیری زیر دستمان می گذارند. کامپیوتر با سرعت بیشتری به زندگی بشر نفوذ خواهد کرد.

اسکنرها امروزه تبدیل به ابزاری بسیار معمولی در هر دفتر کار و خانه شده اند و به نظر می رسد نوشتن درباره آنها کار جالبی نباشد. اما وقتی پای اسکنر سه بعدی ارزان قیمت HP به میان می آید، هر کسی وسوسه می شود که درباره آن صحبت کرده و حتی سعی کند یکی از آنها را داشته باشد.

TopShot Laserjet Pro M275 اچ پی از جسم مورد نظر شما شش تصویر تهیه می کند و با ترکیب آنها در انتها یک عکس سه بعدی در اختیارتان می گذارد‫.‬ این اسکنر همچنین قابلیت اتصال به شبکه بیسیم شما را هم دارد و به محض اتمام اسکن، می توانید تصویر آماده شده را به سیستم مورد نظر انتقال دهید‫.‬ جالب است بدانید که این محصول علاوه بر اسکنر سه بعدی، یک چاپگر لیزری هم هست که با برنامه ePrint از طریق اکثر سیستم ها و ابزارها به صورت بیسیم دستور چاپ را دریافت می کند. به گمانم حالا نوبت به قیمت می رسد:

اما قیمت این اسکنر از امکانات اش هم جالب تر است. تنها کافی است ۴۰۰ دلار برای داشتن چنین ابزار پرکاربردی بپردازید. البته نباید از این اسکنر توقع کیفیتی مانند ابزارهای چند هزار دلاری را داشت، اما اکنون با پرداخت هزینه بسیار مناسبی، می توانید تمام وسایل آپارتمان یا گربه های محله تان را به صورت سه بعدی اسکن کرده و نمایشگاهی از عکس های شان راه اندازی کنید!

در حالی که هنوز نسخه بستنی حصیری (ورژن 4‪.‬0) اندروید به بازار عرضه نشده و اریک اشمیت از ارائه آن در اکتبر یا نوامبر خبر می دهد، سایت This is my next به نقل از برخی منابع می گوید که نام نسخه بعدی اندروید (که طبق رسم گوگل، باید با حرف J شروع شود) احتمالا Jelly Bean یا همان جیلی بیلی خودمان خواهد بود.

گفته می شود که در این نسخه امکانات و تغییرات فراوانی در زمینه بازی ها شاهد خواهیم بود. درست است که صحبت کردن درباره محصول بعدی اندروید در حالی که هنوز یکی دو ماهی تا عرضه نسخه آخر این سیستم عامل باقی مانده، کار عجولانه ای است. اما حداقل دانستن نام آن هم جالب است. هر چند که هنوز همه چیز در حد شایعه است و این توپ تا به زمین برسد هزار چرخ خواهد خورد. البته قبلا نامهایی همچون Jell-O و Jelly هم شنیده شده بودند که به دلیل حقوق کپی رایت دارندگان این نامها، استفاده از آنها غیرممکن است.

جالب است بدانید تا به حال تمام نامگذاری های آندروید با اسم خوراکی های میان وعده یا دسر بوده اند. خب در پایان هم بگذارید نگاهی به تاریخچه نامهای اندروید از آغاز تا کنون داشته باشیم:
نسخه 1‪.‬0 - بدون نام - تاریخ انتشار: ۲۳ دسامبر ۲۰۰۸
نسخه 1‪.‬1 - بدون نام - تاریخ انتشار: ۹ فوریه ۲۰۰۹
نسخه 1.5 - کیک فنجانی یا Cupcake - تاریخ انتشار: ۳۰ آوریل ۲۰۰۹
نسخه 1‪.‬6 - دونات یا Donut - تاریخ انتشار: ۱۵ سپتامبر ۲۰۰۹
نسخه 2‪.‬X - نان خامه ای یا Eclair - تاریخ انتشار: ۲۶ اکتبر ۲۰۰۹
نسخه 2‪.‬2 - ماست یخ زده یا Froyo - تاریخ انتشار: ۲۰ می ۲۰۱۰
نسخه 2‪.‬3‪.‬x - نان زنجبیلی یا Gingerbread - تاریخ انتشار: ۶ دسامبر ۲۰۱۰
نسخه 3‪.‬x - شانه عسل یا Honeycomb - تاریخ انتشار: ۲۲ فوریه ۲۰۱۱
نسخه 4.0 - بستنی حصیری یا Ice Cream Sandwich - تاریخ انتشار: اکتبر یا نوامبر ۲۰۱۱