نخلستان هنوز صداي پاي تو را زمزمه مي كند و به ع طر حضور تو قامت راست مي كند. خاك رد گام هاي تو را مدال افتخار به سينه كرده است و آسمان به سايه ساري سرت مباهات مي كند، شب فخرفروشي محرم راز و نياز و گريه هاي تو بودن را فرياد مي كند ولي چاه بغض در گلو و آتش در سينه، تنها رازداري مي كند.
گوش محرم چاه دلتنگ همنوايي شبانه است و سكوت ممتدش رازداري اش را گواه مي كند. مولاجان اگر بيايي شايد هنوز همنوايي جز چاه و خلوتي همچون تاريك نخلستان نجواي تو را به گوش جان نشنود .
اما علي جان به فاطمه سوگند د گر به لشگر هزار رنگ بي وفاي كوفي بي نياز گشته اي د گر به گرماي شهوت و ثروت تب نمي كنيم و به سرماي عافيت طلبي لـرز . ..د گر به نفاق بر سر نيزه ها شانه خالي نمي كنيم. د گر سلاله زهرا را به ميدان خصم رها نمي كنيم. مولاجان به خدا سوگند هزاران جان شيرين به تيغ اشقيا روان كنيم اما اجازه شق القمر عاشورا نمي دهيم .
به خدا سوگند علي جان هزار گونه به سيلي كفار، هزار سينه به بين در و ديوار، هزار بازوي فدايي براي يار سپر كنيم، هرگز اجازه رنگ نيلي به سپيدي ياس نمي دهيم . ..
هادي عبدي
