ويروس نيل غربي ميتواند باعث بروز يك بيماري كشنده عصبي در انسانها شود هر چند اكثر افراد مبتلا به اين ويروس هيچ علائمي ندارند.
به گزارش سرويس بهداشت درمان ايسنا، ويروس نيل غربي معمولا در آفريقا، اروپا، خاورميانه، آمريكاي شمالي و غرب آسيا يافت ميشود. اين مقاله به روز شده درباره ويروس نيل غربي تشريح ميكند كه عفونت انساني حاصل از اين ويروس اغلب نتيجه گزيده شدن با نيش پشههاي آلوده است.
سايت سازمان جهاني بهداشت در اين باره گزارش داد: اين ويروس ميتواند در اسبها باعث بيماري شديد و مرگ آنها شود. تاكنون واكسن اين بيماري براي اسبها توليد شده اما هنوز واكسن انساني آن موجود نيست. بعلاوه پرندگان ميزبانان طبيعي ويروس نيل غربي هستند. اولين بار در سال 1937 متخصصان اين ويروس را در منطقه نيل غربي در اوگاندا در بدن يك زن جداسازي كردند. پيش از سال 1997 ويروس نيل غربي يك عامل بيماري زا براي پرندگان محسوب نميشد اما در آن زمان يك نسخه ويروسي شديدتر اين بيماري در سرزمينهاي اشغالي موجب مرگ گونههاي مختلي از پرندگان با بروز علائم آنسفاليت و فلج شد. موارد انساني ابتلا به اين عفونت در بسياري از كشورهاي جهان مدت 50 سال گزارش شدند.
عفونت حاصل از ويروس نيل غربي در 80 درصد موارد بدون علائم است اما ميتواند در 20 درصد ديگر موجب بروز تب نيل غربي يا بيماري شديد نيل غربي شود. علائم اين بيماري شامل تب، سردرد ، خستگي، بدن درد و استفراغ است كه گاهي اوقات نيز با خارش پوستي و تورم غدد لنفاوي همراه ميشود.
همچنين علائم شديد اين بيماري كه مننژيت يا آنسفاليت نيل غربي نيز ناميده مي شود شامل سردرد، تب بالا، گرفتگي گردن، منگي، سردرگمي، كما، لرزش، ضعف عضلاني و فلج است. آمارها نشان مي دهد كه از هر 150 فرد آلوده به اين ويروس يك نفر به نوع شديد بيماري مبتلا ميشود.
نوع شديد اين بيماري ممكن است در افراد در هر گروه سني بروز كند اما افراد بالاي 50 سال و كساني كه سيستم ايمني بدن آنها تضعيف شده بيشتر در معرض ابتلا به نوع حاد آن هستند. درمان اين بيماران شامل بستري شدن در بيمارستان، تزريق مايعات داخل وريدي، حمايتهاي تنفسي و پيشگيري از بروز عفونت ثانويه است.
انتهاي پيام