جایگاه انسان شناسانه زن در ادیان الهی

جام جم، 6/2/83

این مقاله در گام اول با اشاره به جایگاه انسان شناسی و ارتباط آن با جهان بینی نتیجه می گیرد که بهترین شیوه شناخت انسان و نیز جایگاه زن، مراجعه به کتاب خداست. سپس، در مقایسه ای بین قرآن، عهد عتیق و عهد جدید، تفاوت بینش این ادیان نسبت به زن بررسی می شود و به این نتیجه می رسد که بر اساس آیات قرآن، مقامات علمی و عملی، ناظر به انسانیت است و زن و مردبودن دخالتی در آن ندارند. لذا، هر دو جنس در رسیدن به خلیفة اللّهی و نفس مطمئنه و نیز نزول به مقام حیوانی مشترک اند. ولی داستان خلقت انسان در تورات و حکایت آفرینش فرعی زن نسبت به مرد و فریفته شدن زن توسط شیطان که برخی از آنها در عهد جدید هم آمده است، دیدگاه دیگری را نسبت به زن تبیین می کند. همین نکات دلیل کج فهمی های فراوان در دنیای غرب است؛ چنان که حتی در گرایش های مدرن فمینیستی نیز اثر آن هویداست. قرآن کریم آفرینش زن و مرد را یکسان می داند و هر دو را گرفتار اغوای شیطان معرفی می کند. در روایات نیز مطالب عهدین نفی شده است. نویسنده با نقل عباراتی از شهید مطهری، ادعای خود را تأیید می کند. همچنین آیه 71 سوره توبه و بیعت زنان با پیامبر و هجرت با ایشان به مدینه را شاهد نقش مؤثر زن در تاریخ و جامعه سازی او می داند.