جشن شهادت
بعد شهادتم، لباس سياه نپوشيد و مجلس عزاداري نگيريد و خدا را شكر كنيد كه فرزند شما در راه خداوند شهيد شد. سلام به دوستان عزيزم كه مثل برادر من بودند. از تمامي شما مي خواهم كه بعد از شهادتم، به پدر و مادر و برادران و خواهرانم تبريك بگوييد. از خداوند متعال طلب صبر براي آنان نماييد. اگر كشته شده ام چه سعادتي بهتر از آن كه در نزد خدا هستم و دوش بدوش شهداي سرخ علوي و ايراني در دنياي ديگر. مگر انسان يك دفعه بيشتر مي ميرد؟ پس چه بهتر كه آن يك دفعه در راه خدا و براي رضاي خدا باشد. براي جنازه ام گريه نكنيد و يا اگر گريه مي كنيد، صدايتان را بلند نكنيد كه شهيد شدن گريه ندارد. بلكه شكست اسلام گريه دارد. استغفار و دعا را از ياد نبريد كه بهترين درمانها و تسكين براي دردهاست و هميشه به ياد خدا باشيد. نگذاريد هرگز دشمنان بين شما تفرقه بيندازند و شما را از روحانيت متعهد جدا كنند. حضورتان را در جبهه هاي حق عليه باطل ثابت نگه داريد.
بسيجي شهيد «ابوالقاسم يزداني اتويي»، سال 1342 متولد شد و در 1/8/1362 در منطقه مريوان كردستان به شهادت رسيد.
ستاد كنگره شهداي كسليان سوادكوه
