گوشه گیران انتظار ....

«و گوشه گیران انتظار جلوه خوش مى کشند برشکن طرف کلاه و ب-رقع از رخ برفکن

با سپاس به درگاه حضرت رب الارباب که برگزیده دو عالم محمد مصطفى( ص) را نبى رحمت خویش بر بندگان قرار داد و حب خاندان مطهر او را تاج افتخار و کرامت شیعیان نمود تا با نوشیدن جام محبت از کوثر ولایت از بند ضلالت برهند و در میانه موجهاى کوبنده گمراهى ره به منزل مقصود برند و اسلام را به عنوان کاملترین دین به جهانیان معرفى کرد. اما چنانکه مى دانیم مسلمین آن گونه که شایسته بود، از آن پاسدارى نکردند و تنها به وسیله ائمه معصومین(ع) و علماء تربیت شده در مکتب ایشان، به مدد و سیره و سنت نبى اکرم(ص) ساحت این آیین از دستخوش تحریف و استحاله در میان آراء منتشر در امان ماند و این نبود جز ظهور عینى وعده خداوند که فرموده بود: «انا نحن نزلناالذکر و نحن له لحافظون » الحجر - آیه 9

اما این بدان معنى نبود که همه مسلمین و از جمله شیعیان سیره و روش زندگى مادى و حیات فرهنگى خود را با آن دستورات منطبق ساختند بلکه، آنها با غفلت تام، خود را از آن همه نعمت محروم کردند و در چنگال تبعات حاصل از نافرمانى گرفتار آمدند چنانکه در میان حوادث پى درپى، به سختى هاى بسیار مبتلا شدند.

شاید اگر دستگیرى بزرگان اهل دین و از آن مهمتر، عنایات حضرت ربانى نبود، هر آینه در میان حوادث - به تاوان همه غفلتها نامشان از صفحه هستى محو شده بود.

امروزه مسلمین و همه سرزمینهاى اسلامى، در میان سختى هاى حاصله از سلطه فرهنگ و تمدن شرک آلود و تمدنى که «ظلم » به تمام معنى کلمه را در جهان گسترده است.

خودکامگى بشر، طى قرون اخیر، از او موجودى مستکبر ساخته است که به هیچ یک از قوانین و سنن پاى بند نیست. دیگر فرمان هیچ نبى و مرسل و یا کتابى را گردن نمى نهد و تنها فرمانبردارى از میل و تمناى حیوى خویش را در دستور کار حیات مادى و فرهنگى خود وارد ساخته است. تمنایى که کاملترین صورت آن را در آئینه فرهنگ و تمدن مغرب زمین مى توان دید.

در آن مجموعه، دریافتها و موازین همه ادیان، مذاهب و اندیشه هاى کلى پیشینیان، حقیر، کم ارزش و غیرعلمى فرض شده و پذیرش هر راى و کلامى، منوط به اثبات در دستگاه عقل تجربى و کمى شده در نتیجه، همه معتقدات و دریافتهاى متکى به عالم غیب مورد تردید واقع گشته است.

استیلاجویى و استکبار ورزیدن، ذاتى این فرهنگ و تمدن است و هرچه از عمر آن گذشته، این وجه را بیش از پیش آشکار ساخته است. و اینک، به قوى ترین شکل، وجوه آن نمودار شده است و امروزه بشر قدرت طلب، در پى سلطه جویى، داعیه الوهیت در سر مى پرورد. ستمدیدگان در گوشه و کنار جهان، تاوان سخت سلطه جویى اربابان قدرت و ثروت را پس مى دهند. جنگها، آشوبها و ناامنى، روزگار را بر پیروان ادیان سیاه کرده است. همه مرزها و محدوده ها درنوردیده شده اند و دیگر هیچ حرمتى پاس داشته نمى شود.

تجاوز بشر به محدوده آبها، آسمانها، جنگلها و زمین، موجب درهم ریختن تعادل و تساوى قواى طبیعى شده و بیمارى، خشکسالى، آلودگى منابع حیاتى و بلاهاى فراوان را نصیب انسان ساخته است.

از بین رفتن شان انسانى زنان، مردان و کودکان، موجب از هم پاشیده شدن نظام خانواده و شیوع بیماریهاى مهلک و لاعلاج شده. بى عدالتى، ظلم و سوءاستفاده از قدرت، موجب رواج فقر، دزدى، قتل و هزاران عمل منافى عفت شده است.

دستگاههاى ارتباطى، همه مرزها را درنوردیده اند و با گذر از هر مانع و رادعى، ابتذال اخلاقى را در میان مردمان مى پراکنند و دیگر هیچ انسانى بر کره خاک، در امان نیست و هیچ حریمى براى او مامن امن به حساب نمى آید.

هر فریاد و صدایى که از سر دین خواهى و عدالت جویى از گوشه و کنار عالم بلند شود به سخت ترین صورت منکوب مى شود.

براى متجاوزین جویاى قدرت دیگر هیچ مذهب و ملتى معنى ندارد. سیاه، زرد و سفید; افریقایى، اروپایى و آسیایى، همه و همه در زیر ضربات تازیانه این مستکبرین روزگار مى گذرانند.

سخن درباره شهر بى دروازه ایست که نظریه پردازان غربى ازمى کردند اما اینک تبدیل به شهر فاسد و بى خدایى شده است که تباهى را در خود جاى داده و شاید بتوان گفت: ظهور مدینه غربى، مصداق بارز فتنه بزرگى است که رسول اکرم (ص) و ائمه معصومین (ع) همه مختصات و مشخصات آن را در قالب کلام و بیان خویش عرضه داشته بودند. فتنه اى که انسان را به حضیض تاریکى و دورى از حقیقت کشیده و همه چیز را از جایگاه و شان اصلى خود خارج کرده است. دیگر:

- همه تعاریف درباره انسان، جهان، مبدا هستى، علم، حقیقت، غیبت، تفکر، عدالت، صلح، ادب و... مبتنى بر نوعى ویژه از دریافتهاى شرک آلود و غیردینى عرضه شده اند.

- همه سنتها، آداب، شیوه ها، بایدها و نبایدها، مبتنى بر تمناى انسان غیردینى و شناختى الحادى طراحى و تبلیغ شده اند.

- همه اعمال و رفتار آدمیان و آنچه که باید به عنوان دستورالعمل زندگى بدان عامل باشد از منبعى غیر دینى اخذ شده اند. و در نتیجه بحران و دگرگونیهاى بزرگى در همه صورتهاى حیات نمودار شده است.

با این همه، جهانگیر شدن ظلم حاصل از تسلط فرهنگ و تمدن غربى، دورى از سرچشمه حقیقى ادیان آسمانى، در کنار بسیارى از رخدادها، زنگهاى افول و از هم پاشیدگى شرک و الحاد را به صدا آورده است و طلایه داران لشکر ایمان و رستگارى نوید فرارسیدن آن پیک پى خجسته را سر داده اند.

بى تردید، همچنانکه جریان ظلم مرحله به مرحله ساحت خویش را گسترده ساخته و بر همه گوشه ها غالب آمد، جریان عدل نیز در بستر مناسب خود، چونان اشعه خورشید، پیش مى آید تا در تقابل بزرگ، در همه جا گسترده شود.

همه منابع فرهنگى یهود، نصارا و بالاخره مسلمین، ظهور «موعود» را نوید داده و ویژگیهایش را برشمرده اند.

اعتقاد به این امر، به عنوان بزرگترین آرزو و انگیزه، همواره شیعیان را از درغلتیدن در انفعال و تباهى در برابر بیگانگان در امان نگهداشته است. از آن مهمتر، شیعیان، همواره موظف به شناسایى آن «موعود» بوده اند تا با تاسى به او، شداید و سختیهاى عصر «غیبت خورشید» را تاب آورند. همین باور، در طول تاریخ، شیعیان را در برابر امواج خروشان بى دینى و شداید زمان پایدار نگهداشته است چه آنان، با داشتن تصویرى از جهان مطلوب و مدینه فاضله موعود، همواره طالب دسترسى به شهرى منطبق با باورهاى دینى و اخلاق مذهبى خود بوده اند.

با این مقدمه باید گفت:

«موعود» به عنوان یک نشریه فرهنگى، شناسایى همه وجوه فرهنگ و تمدن در وظیفه خود آورده است تا شاید با عنایات خداوند یکتا و توجهات حضرت ولى عصر علیه السلام، زمینه هاى نقد و بررسى جدى فرهنگ و مدنیت مغرب زمین را فراهم آورد.

در همین راستا، مقابله با شبیخون فرهنگى استکبار جهانى و پیراستن حوزه هاى فرهنگى و صورتهاى عملى مسلمین از شائبه هاى غرب زدگى در دستور کار این نشریه قرار گرفته است.

طرح مباحث مختلف مربوط به حضرت صاحب الامر (ع) از جمله ولایت، امامت، حجت، غیبت، ظهور، رجعت و دیگر موضوعات مرتبط با این امر در وجوه تاریخى، اعتقادى، فرهنگى و ادبى در زمره وظیفه اصلى این نشریه مى باشد.

گردانندگان نشریه بیش و پیش از هر امر، تحقیق و تفحص درباره موضوعات سابق الذکر را ضرورى و الزامى مى دانند و بر آنند تا با کمک گرفتن از علماء، محققان، صاحب نظران و انجام تحقیقات مبنایى، فصول نشریه را با زبانى درخور و مناسب به حضور همه شیعیان اهل بیت نبى اکرم (ص) و مسلمین تشنه حقیقت ناب محمدى در سرتاسر عالم عرضه دارند.

نشریه به هیچ گروه، سازمان و انجمنى وابستگى مستقیم و غیرمستقیم ندارد و این امر را نیز مخالف با اهداف فرهنگى خود مى شمارد، و بر آن است تا دوش به دوش امت اسلامى و با هم آنان مسیر پرفراز و نشیب انقلاب اسلامى و نظام مقدس جمهورى اسلامى ایران را - که حضرت امام خمینى رحمت الله علیه پایه گذارى نمودند و هم اینک نیز تحت زعامت و رهبرى حضرت آیت الله خامنه اى مراحل حساس خود را پشت سر مى نهد - طى کند. چه، ظهور هرگونه جدایى، انشقاق و تفرقه در زمانه اى که همه سپاه کفر و الحاد به سرکردگى صهیونیسم و امپریالیسم کیان ملتهاى مسلمان را به خطر انداخته است تنها گردآمدن حول محور واحد ولایت است که مى تواند مسلمین را در دست یافتن به هویت حقیقى و معنویشان یارى دهد.

گستره نشریه موعود بین المللى است و امید آن مى رود که با فراهم آمدن تسهیلات لازم به زبانهاى عربى، انگلیسى، اردو و... منتشر گشته و در اختیار ساکنان دیگر سرزمینهاى اسلامى قرار گیرد.

خوان گسترده «موعود» مهیاى پذیرایى از همه شیفتگان اهل بیت امامت و ولایت، بویژه محققان، نویسندگان، شاعران، ادیبان و ... مى باشد شاید که برکت حضورشان ما را در خدمت به فرهنگ غنى دینى یارى دهد و بتوانیم با ایجاد آمادگى لازم در خود زمینه را براى استقبال از موکب آن امام همام فراهم کنیم. ان شاءالله