محققان در پژوهشهاي خود بر روي موشها، گيرنده کانابينوئيد 1 را خاموش كردند. اين حيوانات در نيتجه اين عمل، مانند انسانهاي دچار جنون و البته در فرآيندي سريعتر از خود نشانه هايي از انحطاط نشان دادند.
انسانها در حال پير و پيرتر شدن بوده و تعداد افراد مبتلا به جنون در حال افزايش است.
عوامل كنترلكننده انحطاط مغزي هنوز تا حد زيادي ناشناخته ماندهاند.
با اين حال محققان تصور ميكنند كه عواملي مانند استرس، تجمع مواد زائد سمي و عفونت در سرعت پير شدن موثر است. اما برعكس آن نيز مكانيزمهايي وجود دارند كه ميتوانند مانند يك محافظ از مغز در برابر انحطاط محافظت كرده يا ساختارهاي معيوب را ترميم كنند.
اين دانشمندان اكنون يك عملكرد گيرنده کانابينوئيد 1 را كه تا امروز ناشناخته بوده، شناسايي كردهاند. گيرندهها، پروتئينهايي هستند كه ميتوانند به مواد ديگر متصل شده و زنجيرهاي از علائم را به وجود بياورند.
کانابينوئيدهايي مانند THC (تتراهيدروكانابينول) كه يك عامل فعال در کانابيس است و اندوكانابينويدهاي شكلگرفته توسط بدن به گيرندههاي کانابينوئيد 1 متصل ميشوند. وجود چنين گيرندهاي همچنين دليلي براي اثرات بي خودكننده موادي مانند حشيش و ماريجوانا است.
اين گيرنده علاوه بر تاثير اعتياد، نقش مهمي در انحطاط مغز ايفا ميكند. با خاموش كردن اين گيرنده توسط راههاي ژنتيكي، مغز موشهاي آزمايشگاهي سريعتر رشد ميكردند.
دانشمندان گرفتن نتايج قطعيتر را منوط به آزمايشهاي بيشتر خوانده و در نظر دارند به درك بهتري از مكانيزمي كه گيرندههاي کانابينوئيد 1 با آن از مغز در برابر عفونت محافظت ميكنند، برسند.
به گفته محققان بر اساس اين زنجيره علائم ممكن است بتوان مواد جديدي براي درمانهاي جديد توليد كرد.