مختصری بحث علمی پیرامون لیزر:
بكارگیری لیزرهای كم توان و یا توان متوسط در درمان بیماریها و اختلالات سیتسم عضلانی ، اسكلتی مفصلی وعصبی اخیراً بسیار مورد توجه محافل علمی دنیا قرارگرفته و كاربرد گستردهای پیدا كرده است.
Laser برگرفته از حروف اول كلمات Light amplification by stimulated emission of radiation است و به معنای تقویت نور بوسیله نشر تابشی تحریك شده است.
لیزرتراپی با لیزرهای كم توان به نامهای مختلف از قبیل:
• LPLT ( Low Power Laser Therapy)
• LILT ( Low Intensity Laser Therapy)
• LLLI ( Low Level Laser Irradiation)
• MPLT ( Mid Power Laser Therapy)
شناخته میشود. البته لیزرهای با توان كمتر از 500 میلی وات و گاهاً تا 1000 میلی وات را كم توان و 1000 تا 5000 میلی وات را با توان متوسط در نظر میگیرند معهذا با توجه به دانسیته توان و انرژی مورد استفاده در لیزرهای با توان متوسط و حتی گاهی لیزرهای پرتوان را هم در محدودهی لیزرتراپی كم توان به حساب میآورند. لیزر كم توان معمولا نه ایجاد گرمای زیاد می كنند نهایجاد زخم ویا التهاب .
لیزر چه كارهایی انجام میدهد؟
مطالعات نشان دادهاند كه چندین نوع فعالیت در اثر استفاده از لیزر با قدرت پایین تشدید میشود. از جمله ساختن پروتئین و آنزیمهای سازنده DNA ( DNA ترانسكریپتاز) و تشدید متابولیسم میتوكندری میباشد. ترمیم سلولها بعد از تخریب ، ترمیم و رشد آكسون عصب تخریب شده ( مثلاً از طریق جوانه زدن) و پاسخهای ایمونولوژیكی نیز با این روش بهتر میشوند. بررسیهای انجام شده نشان میدهد كه كاهش درد وتشدید سرعت ترمیم زخم و افزایش سرعت بازسازی عصبها نیز از جمله اثرات دیگر لیزر میباشند.گام آن جلوگیری میكند.
( LPLT) لیزر كم توان چگونه اعمال اثر میكند؟
مكانیسم اصلی اثر لیزر ناشناخته است. ولی یكی از مكانیسمهای اصلی كه تاكنون روی آن مطالعه شده ، ایجاد تغییر در زنجیره انتقال الكترون در میتوكندریها میباشد. اینگونه تصور میشود كه سیتوكرومها در زنجیره انتقال الكترون قادرند كه طول موج مشخصی از لیزر را دریافت كنند. انرژی این امواج نوری لیزری باعث میشود اعمال این زنجیره سریعتر انجام شود و تولید ATP افزایش یابد و در نتیجه سنتز زنجیرههای DNA و اعمال سلولی و ساخت پروتئین و بعضی اعمال سلولی دیگر با سرعت بیشتری انجام گیرد.
دیگر مكانیسم های مورد مطالعه شامل جذب اشعه توسط پروتئینهای غشای سلولی است كه باعث تغییر شكل غشاء و افزایش نفوذ پذیری آن نسبت به یونها میباشد. همچنین لیزر میتواند بوسیله سلولهایی غیر از سلولهای گیرندة نوری در چشم نیز جذب شود. این سلولها در بدن مشابه فتورسپتورها در چشم عمل میكنند. چندین گیرنده نوری غیر رتینی به این شكل در جاهای مختلف بدن و گونه های جانوری و از جمله انسانها وجود دارد و مطالعاتی در جریان است كه نقش آنها را در ریتم فیزیولوژیك شبانه روزی بدن نشان میدهد.
اثرات لیزر در بدن:
برخی محققان بر این باورند كه لیزر كم توان قادر به ایجاد تغییرات مثبت در سطح سلولی می باشد ، كه این اثر بدون ایجاد حرارت قابل ملاحظه ای در سطح سلول ایجاد می باشد. این پاسخ های فتو شیمیایی منجر به تغییرات فیزیولوژیك در عملكرد سلول می شوند.
برخی از موارد استفاده از لیزر تراپی:
1 ـ در بهبود انواع زخمها ( زخمهای دیابتیك ، زخمهای بستر و... ) .
2 ـ در تسكین دردهای عضلانی همچون سندرم مایوفاشیال.
3 ـ در تسكین دردهای ناشی از ضربه و بعد از اعمال جراحی.
4 ـ در تسكین دردهای مفصلی همچون آرتروز.
5 ـ در تسكین دردهای ناشی از پیچ خوردگیها و كشیدگیهای تاندونی.
6 ـ در تسكین دردهای روماتیسمی همچون آرتریت روماتوئید.
7 ـ در تسكین دردهای عصبی همچون سندروم تونل مچ دستی.
8 ـ در تسكین دردهای ناشی از استفاده بیش از حد اندامها.
9 ـ در درمان آسیب های ورزشی.
10 ـ در بازسازی عصب آسیب دیده همچون فلج عصب صورتی.
11 ـ استفاده از لیزر تراپی در كمك به كنترل عفونت برخی مناطق از جمله بستر و عفونت مثانه.