يک روانپزشک با بيان اينکه يک سوم بيماران مبتلا به سرطان در معرض خطر ابتلا به افسردگي هستند، گفت: اين افراد معمولا شامل کساني هستند که از حمايت‌هاي خانوادگي مناسبي برخوردار نيستند و يا زمينه افسردگي در گذشته را داشته اند.
دکتر مجيد صادقي اظهار كرد: در مواجهه با بيماران سرطاني بهترين راه آگاهي دادن به بيمار در مورد روند بيماري و درمان و کنترل آن است.
وي با بيان اينکه بسياري از بيماري‌ها با پيشرفت علم و تکنولوژي قابل درمان و کنترل است، افزود: آگاهي داشتن نسبت به بيماري و سير درمان آن مي‌تواند از بسياري از پيش‌داوري‌ها نسبت به شرايط بد و خطرناک بيماري جلوگيري کند.
اين روانپزشک بيان کرد: مطلع کردن بيمار سرطاني از وجود بيماري بهتر است توسط پزشک و تيم درماني که آگاهي بهتري راجع به بيماري، روند و سير درماني آن دارند با ملاحظاتي همچون شرايط بيمار، توان روحي و تجربيات قبلي و شرايط خانوادگي وي انجام گيرد.
وي ادامه داد: برخي مواقع خانواده و پزشک، بيمار را از وجود بيماري مطلع نمي کنند و بيمار خود به مساله پي مي‌برد که اين در بسياري از موارد شرايط را بدتر و بيمار را نسبت به وجود بيماري حساس‌تر مي کند.
دکتر صادقي با توضيح اين مطلب که محيط زندگي بيماران سرطاني تاثير زيادي در بروز افسردگي و حتي بهبود شرايط بيمار دارد، افزود: به جز شرايطي که بيمار به دليل بيماري، مستعد بروز عفونت است و بايد ايزوله باشد و در بخش نگهداري شود، در ساير موارد توصيه مي شود حتي المقدور بيمار به شرايط و محيط زندگي عادي برگردد و با افراد خانواده و نزديکان در تماس باشد.
اين روانپزشک با بيان اينکه يک سوم بيماران مبتلا به سرطان در معرض خطر ابتلا به افسردگي هستند، تصريح کرد: اين افراد معمولا شامل افرادي هستند که از حمايت‌هاي خانوادگي مناسبي برخوردار نيستند و يا زمينه افسردگي در گذشته را داشته اند.
وي ادامه داد: احتمال خودکشي در افراد با زمينه قبلي که واکنش خوبي در مواجهه با شرايط پر استرس ندارند و از حمايت خانوادگي بهره مند نيستند و تنها زندگي مي کنند، بسيار بالا است.
دکتر صادقي اظهار كرد: در موارد افسردگي شديد در بيماران مبتلا به سرطان در صورتي که با بيماري فرد يا درمان هاي ديگر تداخل نداشته باشد مي توان از درمان دارويي استفاده کرد.
اين روانپزشک با اشاره به اينکه خانواده و نزديکان فرد مبتلا به سرطان از خطر ابتلا به افسردگي دور نيستند، گفت: حمايت از خانواده و نزديکان فرد مبتلا به سرطان و دادن اين باور به آنها که در مراقبت از بيمار تنها نيستند، مي تواند بسيار اميد بخش باشد.
وي ادامه داد: پزشکان بايد در باره بيماري، راه هاي درمان، مشکلات آن و بهبودي يا عدم بهبودي توضيحات روشني براي خانواده بيمار بدهند و از اميدوار يا نااميد کردن غير منطقي بپرهيزند.
دکتر صادقي با بيان اينکه خانواده و فرد مبتلا به سرطان بايد نسبت به اين مسئله آگاهي داشته باشند که برخلاف تصور عموم سرطان ديگر يک بيماري لاعلاج نيست و قابليت هاي درماني زيادي براين آن به وجود آمده است اظهار كرد: بيماران سرطاني مي توانند با داشتن تصوير روشني از بيماري و آينده خود براي زندگي، تحصيل، کار و فرزندان و خانواده خود برنامه ريزي کنند.
