صورت بد سيرتان

معاذ جبل گفت : در خانه ابو ايوب انصارى بوديم . رسول را از اين آيت ( يوم ينفخ فى الصور فتاتون افواجا ⁽⁶³⁵⁾) پرسيدم . سخت بگريست و گفت : از كارى عظيم سوال كردى . روز قيامت گناهكاران را بر ده نوع حشر كنند: بعضى را بر صورت خوكان و بعضى را بر صورت بوزينگان و بعضى (را دستها و) پايها بريده و (بعضى كور باشند و بعضى كر و بعضى را زبان از دهن برون آمده باشد و بر سينه افتاده و زبانهاى خود مى خايند ⁽⁶³⁶⁾ و بعضى را دستها بريده و بعضى را لباس ‍ قطران ⁽⁶³⁷⁾ در پوشيده و بعضى را بر درختان آتشين كرده و) از بعضى از ايشان بوى گندى آيد همچون مردار. گفتند: يا رسول الله ! اينها كيستند و اين عذابها از براى چيست ؟ گفت : آنها كه بر صورت خودكانند، حرامخواران و رشوه ستانندگانند. و آنها كه بر صورت بوزينگانند ⁽⁶³⁸⁾، سخن چينانند. و آنها كه سرنگون باشند، ربا خوارگانند. آنها كه كورانند، قاضيانند كه حكم به نا حق كرده باشند. آنها كه گنگانند و كرانند، آنهايند كه معجب ⁽⁶³⁹⁾ باشند. آنها كه زبان خود مى خايند، عالمانند كه بر آنچه گفته باشند كار نكرده باشند. آنها كه دست و پاى بريده باشند، كسانى اند كه همسايگان را رنجانيده باشند. آنها كه بر درختان آتشين باشند، غمازان و سخن چينانند. آنها كه با لباس قطرانند، متكبرانند. آنها كه از ايشان بوى مردار مى آيد، كسانى اند كه به شهوات و لذات حرام مشغولند.