آورده اند كه يكى به عيادت درويش رفت . وى را در سكرات مرگ ديد. گفت : اى درويش ! صبر كن كه هر كه در رنج دوست صبر نكند در دوستى صادق نبود. آن درويش قطرات حسرت در آفاق آماق (558) بگردانيد و گفت : دريغا كه غلط كردى . هر كه از ضربت معشوق لذت نيابد در عشق مدعى و كذاب است . بيت :
هر كه در راه عشق صادق نيست
|
