به گزارش ايرنا از مالزي، علي جواد در مقاله خود كه در پايگاه اطلاع رساني جنبش عدالت جهاني مالزي منتشر شده است، مي نويسد: با توجه به استقرار پايگاه پنجم نيروهاي آمريكايي در بحرين و نقش اين كشور در جنگ قبلي خليج فارس خاندان آل خليفه به متحد مطمئن و استراتژيك واشنگتن در منطقه تبديل شده اند.
وي مي افزايد: ارتباط تنگاتنگ بحرين با عربستان نيز از ديگر زمينه هاي حمايت آمريكا از اقدامات رژيم بحرين است زيرا هرگونه تغيير احتمالي در بحرين، رژيم عربستان را با احتمال سرنگوني روبرو خواهد كرد.
اين تحليلگر عرب در ادامه مي نويسد: به همين دليل است كه عربستان نيز با اعزام نيرو به بحرين در سركوب مخالفان و كمك به ادامه حكومت به رژيم بحرين ياري مي رساند.
علي جواد در مقاله خود تاكيد مي كند: در 40 سال گذشته شرايط سياسي در بحرين با نوعي خوشبيني بيش از حد همراه بوده است. بحرين در 40 سال گذشته و در پي انحلال مجلس ملي و نقض قانون اساسي در اين كشور شاهد يك حكومت ديكتاتوري و خودمختار بوده كه حقوق اوليه و اساسي يك ملت را ناديده گرفته است.
وي ادامه مي دهد: اولين دولت پس از استقلال در بحرين به رهبري امير عيسي بن سلمان آل خليفه مجلس ملي اين كشور را منحل كرد و عملا حكومت بين امير و هم خانواده اش خليفه بن سلمان ال خليفه نخست وزير وقت بحرين تقسيم شد. در پي اين تقسم كشور بين دو عضو يك خاندان حقوق اساسي ملت براي سال ها پايمال شد.
اين نويسنده عرب مقيم لندن در ادامه مي نويسد: بسياري از گرفتاري ها و بدبختي هاي ملت بحرين نيز به همان زمان باز مي گردد كه روند ملت سازي و دولت سازي در اين كشور دچار اختلال و انحراف شد و تمام مقدرات كشور در اختيار يك خانواده قرار گرفت.
وي در مقاله خود آورده است: در پي سقوط آرام استانداردهاي زندگي و افزايش ميزان بيكاري در كشور برخي گروه هاي ملي گرا نيز براي پايان بخشيدن به شرايط نامناسب كشور وارد عمل شدند كه همواره در اين سال هاي گذشته از سوي رزيم اقتدارگراي بحرين سركوب شده اند.
سال هاست كه ملت بحرين با تشكيل كميته اي با عنوان كميته تظلم خواهي مردمي خواستار تشكيل مجلس ملي براي محدود كردن قدرت حاكمه و دستيابي به آزادي هاي قانوني مانند آزادي بيان و حضور زنان در عرصه هاي تصميم گيري سياسي و اجتماعي شده اند.
علي جواد مي افزايد: اين اميدها نيز در پي درگذشت امير سابق و روي كار آمدن حمد بن خليفه آل عيسي نيز رنگ باخت و اصلاحات ظاهري صورت گرفته نتوانست پاسخگوي خواسته هاي مردم باشد. اعتراضات اخير در بحرين در واقع ريشه در ظلمي 40 ساله دارد.
اين تحليلگر عرب مي نويسد: رژيم آل خليفه با اقدامات اخير خود ديگر نمي تواند در پشت نقاب اصلاحات مخفي شود. در واقع آل خليفه از دومسير اصلاحات آرام و يا سركوب شديد معترضان راه دوم را انتخاب كردند. سركوب سيستماتيك روزنامه نگاران مخالف، استفاده از سلاح هاي جنگي بر ضد مردم، بازداشت ده ها نفر از رهبران گروه هاي سياسي و زنداني كردن آنها بدون محاكمه، حملات بي شرمانه به بيمارستان ها و گروه هاي امدادي براي تعقيب و دستگيري معترضان و هدف قرار دادن روستاها، همگي خوي واقعي رژيم بحرين را به نمايش مي گذارد.