خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: پژوهش - پايان نامه
بر اساس تحقيقاتي كه يك پژوهشگر امريكايي انجام داده، مشخص شد: افرادي كه زياد با هواپيما مسافرت كرده يا مسيرهاي پروازشان طولاني است، به دليل ايجاد تغييرات طولاني مدت در مغز و به هم ريختن ساعت بيولوژيك بدن، تا مدتي پس از پرواز، دچار خستگي و فراموشي ميشوند.
به گزارش سرويس پژوهشي ايسنا اين تحقيقات كه در مجله "پلوس وان" چاپ شده نشان ميدهد كه اين اختلالات مغزي همچنين ممكن است براي افرادي كه طي شيفتهاي شبانه يا با برنامههاي كاري غيرمعمول كار ميكنند، رخ دهد.
بر اساس اين تحقيقات، درصورت تكرار اختلال در ريتم شبانهروزي، فرد شاهد تاثير طولاني مدت آن در رفتار و عملكرد شناختي خود خواهد بود.
محققان در آزمايشات خود بر روي موشها دريافتند اختلالات اعمال شده بر موشها باعث ايجاد مشكلات يادگيري در آنها شده و جالب اينكه با وجود توقف اختلالات و بازگشت آنها به حالت طبيعي، اين مشكلات يادگيري براي يك ماه در موشها باقي مانده بود.
محققان در طول آزمايشات خود، تغييرات ايجاده شده و كاهش ميزان نورونها را در هيپوكامپ كه مسئول حافظه است دنبال كردند.
موشهايي كه اختلال در ريتم شبانهروزي بر آنها اعمال شده بود تنها نيمي از ميزان تعداد عادي نورون را در هيپوكامپ خود داشتند.
اين يافتهها ممكن است تاثيرات بيشتري بر كارمندان شيفت شب يا افرادي كه بطور معمول مسافرتهاي هوايي طولاني مدت دارند داشته باشد. از بين رفتن حافظه، مشكلات يادگيري، بالارفتن احتمال ابتلا به ديابت، بيمارهاي قلبي، فشار خون و سرطان و كاهش قدرت باروري بخشي از اين تاثيرات هستند.
محققان براي پيشگيري يا كم كردن اثرات اين اختلالات پيشنهاد ميكنند براي هر پرواز طولانيمدت، يك روز استراحت در نظر گرفته شده و كارمندان شيفت شب نيز زمان استراحت خود را در يك اتاق تاريك و ساكت بگذرانند.
