مظهر حق

مظهر حق

امروز، روز گوهر فرخنده مادر است روشن چو مهر و ماه و فروزنده اختر است مُلك و مَلك به حمد و به تسبيح لب گشود ميلاد با سعادت دُخت پيمبر است گويند با فصاحت قدسى جهان قدس امروز، روز زهره زهراى ازهر است او كوثر است و خير كثير است و فيض‏بخش غيب و شهود تشنه انهار كوثر است رخشنده كرد روى جهان را به نور خويش نوزاد بى‏مثال كه درياى گوهر است كام ملك ز نام تو شيرين چو شهد ناب ناى فلك بلند به اللّه‏اكبر است طاهر بزاد و زيست ز هر نقص مستطاب در هر كمال مظهر حق است و مظهر است پس يازده امام به سيرت چون مصطفى مشتق از اين ولايت كبراى مصدر است خوش باش اى كه اهل ولا و محبتى چون فاطمه شفيعه صحراى محشر است مرضيه بتول كه هم كفو مرتضى است صديقه محدثه، زهرا مطهر است با نقطه‏اى كه بر سر فا است و زير با اين نقطه يگانه ايجاد همسر است خواندش نبى به ام‏ابيها و روح خويش با آنكه عرش و فرش ورا زير شهپر است او صادر نخست و تجلى مطلق است از هر چه گفته‏اند و بگوييم برتر است سر ازل ظهور خداوند لايزال جود وجود او همه عالم سراسر است بر سفره‏اش جوامع خلقند ريزه‏خوار از فيض او مراتب عقل منور است اى ملتقاى نقطه توحيد، فاطمه در خمسه كسا وجود تو محور است مرضيه‏اى و راضيه‏اى بضعه رسول آن كس بريده گشت ز مهر تو ابتر است باشد رضاى حضرت حق در رضاى تو چونان كه خشم ذات تو هم خشم داور است اى نقطه‏اى كه دايره فيض احمدى زين نقطه دور دايره خورشيد انور است ا نسيه بهشتى و حوراى جنتى باغ جنان ز عطر كنيزت معطر است اى رهنماى كوى حقيقت عنايتى تا ره برم به آنكه مرا روح‏پرور است نوشم ز كوثرت شوم از خويش بى‏خبر خرم دلى كه منبع انهار كوثر است روح نبى اعظم و لولاك شأن توست اين راز قدسى است و شهود پيمبر است قدرش وراى عقل و نظر جلوه‏گر بود در عين معرفت ز مه و مهر اظهر است اين بى‏سنا چگونه بگريد ثناى او كو زاده خديجه كبراى اطهر است آيت‏اللّه‏ موسوى آية‏الهى