در سایه سار کلام گهربار امام سجاد(علیه السلام)
امام زين العابدين عليهالسلام می فرمایند :
اَلدُّعاءُ يَدْفَعُ الْبَلاءَ النّازِلِ وَ ما لَمْ يَنْزِلْ.
دعا، بلاى نازل شده و نازل نشده را برطرف مىسازد.
اِنَّهُ لَيُعْجِبُنى الرَّجُلُ اَنْ يُدْرِكَهُ حِلْمُهُ عِنْدَ غَضَبِهِ.
مرا از آن مردى خوش آيد كه هنگام خشم، بردبارىاش او را دريابد.
اِنَّ اللّهَ يُحِبُّ كُلَّ قَلْبٍ حَزينٍ وَ يُحِبُّ كُلَّ عَبْدٍ شَكُورٍ.
خداوند هر دل حزين و هر بنده سپاسگزار را دوست دارد.
اَلْمُؤْمِنُ يَصْمُتُ لِيَسْلَمَ وَ يَنْطِقُ لِيَغْنَمَ.
مؤمن، سكوت مىكند تا سالم بماند و سخن مىگويد تا سود برد.
اِنْتِظارُ الْفَرَجِ مِنْ اَعْظَمِ الْفَرَجِ.
انتظار فرج، خود از بزرگترين گشايشهاست.