منتقم آل محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) «ولا تقتلوا النفس التی حرّم الله الا بالحقّ و من قتل مظلوما فقد جعلنا لولیّه سلطانا فلا یسرف فی القتل انّه کان منصورا.»
«و کسی را که خداوند خونش را حرام شمرده، نکشید جز به حق! و آن کسی که مظلوم کشته شده برای ولیش سلطه (و حق قصاص ) قرار دادیم اما در قتل اسراف نکند چرا که او مورد حمایت است.» (1)
حضرت امام محمد باقر (علیه السلام) درباره ی تفسیر این آیه ی شریف «و من قتل مظلوما...» فرمودند: مقصود از این آیه حضرت امام حسین (علیه السلام) است و مراد از این قسمت آیه «فلا یسرف فی القتل» حضرت مهدی است که در قتل اسراف نمی کند، همانا خداوند متعال حضرت مهدی(علیه السلام) را منصور نامیده است. همان طوری که احمد را محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) نامیده و همان گونه که حضرت عیسی را مسیح نامیده است. (2)
سبام بن مستنیر می گوید:
حضرت امام محمد باقر(علیه السلام) درباره ی این آیه: «و من قتل مظلوما...» فرمودند: «او حسین بن علی (علیهما السلام) است که مظلوم کشته شد و ما اولیای او هستیم و قائم ما چون قیام کند در طلب انتقام خون حضرت امام حسین (علیه السلام) برآید، پس می کشد تا جایی که گفته می شود اسراف در قتل کرده است.»
مقتول، حضرت امام حسین (علیه السلام) و ولی او حضرت قائم(علیه السلام) است و اسراف در قتل این است که غیر قاتلان او کشته شوند، او منصور است؛ زیرا دنیا به پایان نمی رسد تا این که یاری شود به مردی از خاندان پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) که زمین را پر از عدل و داد کند همچنان که از ظلم و ستم پر شده باشد.
پی نوشت
1- سوره ی اسراء، آیه ی 33.
2- بحارالانوا، ج51، ص 30.
منبع: تفسیر عیاشی، ج2، ص29.
