اهميت موضوع فلسطين

اهميت موضوع فلسطين البته امروز بعضيها مى‏خواهند اين‏طور وانمود كنند كه چرا مسأله‏ى فلسطين را بحث مى‏كنيد؛ اين مسأله خاتمه يافته است! بنده عرض مى‏كنم كه مسأله‏ى فلسطين به هيچ وجه خاتمه يافته نيست. اين‏طور نيست كه شما خيال كنيد تا ابد بايد فلسطينيها - صاحبان سرزمين - خود و اولادشان بيرون از سرزمين خودشان باشند؛ يا اگر در آن داخلند، به‏صورت يك اقليت مقهور زندگى كنند و آن بيگانه‏هاى غاصب در اين‏جا بمانند؛ نه، چنين چيزى نيست. كشورهايى كه صدسال در تصرف قدرتى بودند - همين قزاقستانى كه الان شما ملاحظه مى‏كنيد، همين گرجستانى كه الان شما ملاحظه مى‏كنيد؛ اين كشورهاى تازه استقلال يافته‏ى آسياى ميانه - بعضى در اختيار شوروى، بعضى قبل از شوروى در اختيار روسيه - آن وقتى كه هنوز شوروى به‏وجود نيامده بود - اينها دوباره مستقل شدند و برگشتند و متعلق به مردم خودشان شدند؛ بنابراين هيچ بُعدى ندارد و حتماً بايد اين‏كار اتفاق بيفتد و ان‏شاءاللَّه اتفاق خواهد افتاد و فلسطين به مردم فلسطين برمى‏گردد؛ لذا مسأله خاتمه ياته نيست؛ اين خطاست. البته امروز ترفند صهيونيستها و پشتيبانانشان - كه دولت امريكا مهمترين پشتيبان اوست - اين است كه از نام زيباى صلح استفاده مى‏كنند: آقا صلح كنيد؛ اين حرفها چيست؟! بله، صلح چيز خيلى خوبى است؛ اما صلح كجا و با چه كسى؟! كسى وارد خانه‏ى شما شده، به زور در را شكسته و شما را كتك زده، به عيال و اولادتان اهانت كرده و از سه اتاقى كه شما داريد، دو تا و نصفش را گرفته نشسته است؛ بعد بگويد شما چرا بيخودى مرتب به اين و آن شكايت مى‏كنيد؛ مرتب دعوا و معارضه مى‏كنيد؛ بياييد با هم صلح كنيم؛ آيا اين صلح شد؟! صلح اين است كه شما از خانه بيرون برويد؛ اگر با هم جنگى داشتيم، آن وقت بيايند صلحمان بدهند. شما در خانه‏ى ما نشسته‏ايد؛ شما در اين جا اين همه جنايت كرده‏ايد؛ شما همين حالا هم اگر دستتان برسد، كوتاهى نداريد. همين الان رژيم صهيونيستى تقريباً روزانه به جنوب لبنان حمله مى‏كند؛ نه به مبارزان لبنان، بلكه به روستاهاى جنوب لبنان، به مدرسه‏هاى جنوب لبنان؛ همين چند روز قبل از اين، به يك مدرسه‏ى جنوب لبنان حمله كرد و جمعى از بچه‏هاى كوچك را كشت! اينها كه تجاوزى نكرده بودند، اينها كه اسلحه‏يى به دست نگرفته بودند؛ طبيعت، طبيعت متجاوز است. آن روزى كه صهيونيستها وارد لبنان شدند، ديرياسين و بقيه‏ى جاهايى كه آن‏طور قتل عام كردند، كسى با آنها كارى نكرده بود؛ اقلاً آن عده مردم كارى نكرده بودند؛ البته چرا، يك عده جوانان غيور عرب با آنها مى‏جنگيدند؛ همان روز هم مى‏گفتند چرا داخل خانه‏ى ما آمده‏ايد و اين كارها را مى‏كنيد؛ اما آن مردمى كه مورد ستم آنها قرار مى‏گرفتند و از مزارع و از روستاهاشان آن‏طور با قتل‏عام اخراج مى‏شدند، آنها كه كارى نكرده بودند؛ بنابراين، طبيعت اين رژيم، تجاوز است. رژيم صهيونيستى، اصلاً برپايه‏ى زورگويى و خشونت و قساوت بنا شده است و پيش مى‏رود؛ بدون اين، پيشرفتى نمى‏داشت و بعد از اين هم نخواهد داشت. مى‏گوييد با اين رژيم صلح كنيد؟! چه صلحى؟! اگر آنها به حقّ خودشان قانع بشوند - يعنى خانه را كه فلسطين است، به مردم خودش واگذار كنند و سراغ كار خودشان بروند؛ يا از دولت فلسطين اجازه بگيرند و بگويند به ما اجازه بدهيد تعدادى از ما، يا همه‏ى ما در اين كشور بمانيم - كسى با آنها جنگى نخواهد داشت؛ جنگ اين است كه آنها غاصبانه و زورگويانه وارد خانه‏ى ديگران شده‏اند؛ آنها را از خانه بيرون كرده‏اند و الان هم دارند به آنها ظلم مى‏كنند؛ الان هم به همه‏ى كشورهاى منطقه دارند ظلم مى‏كنند و تهديدى براى همه هستند؛ بنابراين، اينها صلح را هم مقدمه‏يى براى تجاوز بعدى مى‏خواهند! اگر صلحى برقرار بشود، مقدمه‏يى است براى اين‏كه بعد بتوانند باز طور ديگرى تجاوز و تعدى بكنند. بیانات مقام معظم رهبری در خطبه‏هاى نماز جمعه‏ى تهران 10/10/1378