نفوذ کلمه در اثر سعه ی صدر

نفوذ کلمه در اثر سعه ی صدر

رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) از ابتدای بعثت تا هنگام رحلت عمدتا تبلیغات خود را بر اساس سعه ی صدر و صبر فراوان پایه گذاری کرده بودند، و از جمله دلایل موفقیت ایشان در امر رسالت دارا بودن همین صفت بسیار عالی بود. همچنین وقتی از جانب پروردگار به موسی بن عمران (علیه السلام) خطاب آمد: «اذهبا الی فرعون انه طغی فقولا له قولا لینا لعله یتذکر او یخشی»(1) ای موسی اینک با برادرت هارون به جانب فرعون روانه شوید که وی در کفر سخت طغیان کرده است و با او با کمال آرامی و نرمی و عطوفت سخن گویید. باشد که از خواب غفلت و غرور بیدار و متذکر شود و از پروردگار خود بترسد. حضرت موسی (علیه السلام) پس از دریافت این فرمان با این که فرعون تجهیزات نظامی و قوای جنگی و قدرت سیاسی بسیاری داشت، تنها از باری تعالی شرح صدر» و سکینه و آرامش طلب می کند. همان جا که فرمودند: «قال رب اشرح لی صدری و یسرلی امری و احلل عقدة من لسانی یفقهوا قولی»(2) بدیهی است که اگر انسان «شرح صدر» داشته باشد، سخنش نفوذ می یابد، ولی اگر در مقابل ناملایمات و مشکلات خود را ببازد، موعظه و سخن حقش اثر و نفوذ خود را ازدست خواهد داد، و باید دانست از اموری که باعث «سعه ی صدر» و تقویت اراده می شود، رابطه با خداوند تبارک و تعالی است. انسان به میزانی که رابطه اش با پروردگار قوی تر شد، همت بالا و اراده ی قوی خواهد یافت. پی نوشت 1- سوره ی طه، آیات 44 و 43. 2- سوره ی طه، آیات 23 تا 28. منبع: خانواده در اسلام، حضرت آیت الله العظمی مظاهری «دامت برکاته» صفحه های 49 و 50