مقام دوستی كنندگان در راه خدا روشن است كه دشمنی با این گروه ها نیز از مصداق های آشكار «بغض فی الله» می باشد.
مقام دوستی كنندگان در راه خدا
دوستی و دشمنی در راه خدا علاوه بر تنظیم زندگی انسان در این دنیا بر محور امر خدا، در واقع بذری است كه ثمره ارزشمند آن بیشتر در آن دنیا تجلی می كند.
رسول خدا ـ صلی الله علیه و آله ـ می فرماید:
«یُنصَبُ لِطائفهٍ من النّاسِ كَراسیُّ حولَ العرشِ یَومَ القیامهِ وُجوُهُهُمْ كالقَمَرِ لیلَهَ البَدر یفزَعُ النّاسُ و لایفزَعونَ و یخافُ النّاسُ و لا یخافُونَ هُم اَولیاءُ اللهِ لا خوفٌ علَیهِم و لا هُم یحزَنونَ فَقیلَ مَنْ هُم یا رسول اللهِ؟
قال ـ صلی الله علیه و آله ـ هُمُ المتَحابّوُنَ فی الله»[1]
در روز قیامت صندلی هایی در اطراف عرش الهی برای گروهی از مردم نصب می گردد. صورت آنان همانند ماه شب چهارده نورانی است. تمامی مردم اندوهگینند ولی آنان اندوهی ندارند. مردم می ترسند و آنان نمی ترسند. آنها اولیاء خدا هستند كه هیچ ترس و غمی ندارند. از رسول خدا ـ صلی الله علیه و آله ـ پرسیدند اینان چه كسانی هستند؟ فرمود: آنها كسانی هستند كه در راه خدا دوستی می كنند.
پی نوشت:
[1] . محجه البیضاء، ج 3، ص 286.
