جايگاه منتظر "والاترين مردم از نظر يقين، قومي هستند در آخرالزمان، که پيامبر را درک نکرده اند و حجت خدا از آن ها مخفي شده، آن ها به مرکّب سياهي روي کاغذ سفيد ايمان آورده اند(1)."
"در آن ايام قلب مومن در درون خود آب مي شود، چنانکه در آب ذوب مي شود، زيرا منکرات را مي بيند و قدرت جلوگيري و تغيير آن را ندارد. مومن در ميان آن ها با ترس و لرز راه مي رود، که اگر حرف بزند، او را مي خورند و اگر ساکت شود، غصه مرگ مي شود(2)."
در اين شرايط، مومن بيکار نمي نشيند، بلکه به وظايف يک منتظر واقعي عمل مي کند، صبر پيشه مي کند و براي فرج حضرت موعود دعا مي کند، تمام تلاش خود را براي شناخت امام زمان خود مي کند، از گناه و خطا دوري مي کند...
اينها از وظايف منتظران است. اما جايگاه منتظران واقعي نزد رسول خدا بسيار والاست، به صورتي که شايد رسيدن به اين جايگاه براي هم عصران حضرت محمد صلوات الله عليه دور از دسترس بوده است.
در حديثي آمده است که پيامبر گرامي خطاب به خداوند فرمودند: "خداوندا! برادرانم را به من بنمايان." يکي از اصحاب گفت: مگر ما برادران شما نيستيم، اي رسول خدا؟ ايشان فرمودند: "نه! برادران من کساني هستند که در آخرالزمان مي آيند و به من، نديده ايمان مي آورند... آن ها مثل مشعل هاي هدايت هستند که خداوند آن ها را از فتنه هاي تيره و تار نجات مي بخشد(3)."
همچنين به نقل از ايشان آمده است که فرمودند:" بعد از شما قومي خواهد آمد که پاداش هر يک از آن ها برابر پاداش پنجاه نفر از شماست." گفتند: يا رسول الله! مگر نه اين است که ما در حضور شما در بدر و احد و حنين شرکت جستيم و قرآن در ميان ما نازل شد؟ حضرت فرمودند: " اگر آنچه بر آن ها روي خواهد داد، بر شما روي مي داد، شما نمي توانستيد چون آن ها صبر و شکيبايي را پيشه خود سازيد(4)."
امام صادق عليه السلام در توصيف جايگاه منتظران حضرت مهدي عليه السلام فرموده اند: "...محبوب ترين اعمال در نزد خداوند تبارک و تعالي انتظار است. کسي که پذيراي امر ما باشد، فردا در «حظيره القدس» (بهشت) با ماست و کسي که منتظر فرج باشد، مانند کسي است که در راه خدا به خون خود آغشته گردد(5)."
سيد الساجدين عليه السلام در مورد کساني که در دوره ي غيبت بر ولايت اهل بيت ثابت مي مانند، فرموده اند:" کسي که در دوره ي غيبت قائم بر ولايت ما ثابت و استوار بماند، خداوند به او پاداش هزار شهيد از شهيدان بدر و احد عطا مي فرمايد(6)."
حسن ختام مطلبي که خوانديد حديث زيبايي از اباعبدالله، صادق آل محمد عليه السلام است: "خوشا به حال شيعيان قائم ما، که در زمان غيبت، انتظار ظهور او را مي کشند و در زمان ظهور از او فرمان مي برند. آن ها کساني هستند که هيچ گونه ترس و اندوه بر آن ها نيست و آن هايند اولياء الله(7). "
پي نوشتها:
1ـوسائل الشيعه، ج12، ص65؛
2ـ منتخب الاثر، ص432؛
3ـ بحارالانوار،ج52، ص124؛
4ـ منتخب الاثر، ص515؛
5ـ بحارالانوار، ج52، ص123؛
6ـ همان، ص125؛
7ـ منتخب الاثر، ص 514.
