مجموعه مقالات خانه و خانواده - سفر

آشنایی با جاذبه‌های گردشگری مالزی

مالزی یکی از توریستی‌ترین کشورهای جنوب شرق آسیاست. مالزی به دو شبه جزیره غربی و شرقی تقسیم شده است که هر کدام جاذبه‌هایی را در بر دارند
طی چند سال اخیر مالزی به یکی از مهم‌ترین مقاصد توریستی تبدیل شده است.
آب و هوای شرجی و استوایی متفاوت با آب‌ و هوای معمول کشورمان به مراکز تفریحی مالزی جاذبه بخشیده. علاوه بر جاذبه‌های تفریحی، وجود فرهنگ‌های غنی آسیایی مانند مالایی، هندی و چینی بر این مطلب افزوده است. زبان رسمی این کشور مالایی است ولی انگلیسی به طور گسترده توسط مردم صحبت می شود.
● کجا و چه زمان؟
در سفر به مالزی یکی از یکنواخت‌ ترین آب و هواهای آسیا را تجربه خواهید کرد . دمای هوا از ۲۰ تا ۳۰ درجه‌ سانتی‌گراد در مناطق مختلف در نوسان است. احتمالا دو سه روز اول سفر گرما و رطوبت بالا برای شما آزار دهنده خواهد بود، ولی به لذت از مناظر و شهرهای مالزی می ارزد. فصل باران‌های شدید در بخش غربی از شهریور تا آذر و در بخش شرقی از مهر تا اسفند می‌باشد.
بهترین زمان سفر از لحاظ فرهنگی و تفریحی ماه مبارک رمضان و سال نو چینی می‌باشد. با وجود اکثرییت مسلمان و بودایی این دو زمان یکی از بهترین اوقات برای لذت از فستیوال‌های خرید و تفریح مالزی هستند. سال نو چینی در سال آینده (۲۰۰۹) ۲۶ ژانویه مصادف با ۷ بهمن ۱۳۸۷ است.
پایتخت مالزی، کوالالامپور بیشترین جاذبه‌های تفریحی کشور را در بر می‌گیرد.
برج‌های پتروناس و مرکز خرید سوریا در زیر این دو برج قلب تجارت کوالالامپور را تشکیل می‌دهند.
خیابان بینتانگ یا به زبان مالایی بوکیت بینتانگ (bukit bintang) چند مرکز خرید مهم این شهر و چند رستوران را درخود جای داده است.
مرکز خرید لوکس استار هیل در این خیابان یکی از پر بیننده‌ترین گالری‌های هنری این شهر به حساب می‌آید.
خایابان پتالینگ با دکه‌ها و سوپر مارکت‌های به سبک هندی بازتاب این فرهنگ در کوالالامپور می‌باشد.
موزه ملی، مسجد جامع، محله چینی‌ها، پارک آبی سانوی لاگون (sunway lagoon) و چندین مرکز خرید از جمله میدولی (midvalley) و وان یو (۱U) پر رفت و آمد‌ترین محل‌های توریستی کوالالامپور و اطراف آن می‌باشند.
از دیگر شهرهای توریستی مالزی به گنتینگ (genting) می‌توان نام برد.
شهر بازی و سینمای چهار بعدی این شهر و هوای نسبتاً خنک یکی از مرتفع‌ترین شهرهای مالزی را به مرکز تفریحی تبدیل کرده است.
نباید جزایر استوایی مالزی را نیز نادیده گرفت. لنگکاوی، تیومان و ترنگانو توریستی‌ترین جزایر مالزی می‌باشند.
رفت و آمد به این جزایر توسط قایق‌های مسافرتی انجام می‌شود. پنانگ (penang) و پورت دیکسون (port dickson) از شهرهای ساحلی مالزی به شمار می‌آیند، ولی به دلیل آلودگی آب سواحل در بعضی از قسمت‌ها انتخاب مناسبی برای لذت از سواحل این کشور نمی‌باشد.
قسمت شرقی مالزی به دلیل دارا بودن بافت بسیار سنتی و کمبود خدمات توریستی کمتر مورد توجه قرار می‌گیرد، اما جنگل‌های شگفت‌‌انگیز ساباه و ساراواک می‌توانند انتخاب مناسبی برای افراد ماجراجو باشند.
● مخاطرات سفر:
به دلیل وجود گروه‌های تروریستی به هیچ وجه ریسک رفتن به جزایر دور افتاده و قسمت‌های شرقی استان ساباه را نکنید.
● پول و روادید:
پول مالزی رینگت نام دارد. هر رینگت برابر ۲۸۵ تومان می‌باشد. دلار آمریکا، یورو‌، دینار و ریال کشورهای عربی واحدهای پولی هستند که در مالزی بیشترین خرید و فروش را دارند. مالزی در ۸:۰۰ + ساعت گرینویچ قرار دارد.
● رانندگی:
اگر قصد رانندگی در مالزی را دارید حتما باید گواهینامه رانندگی بین‌المللی (IDP) را از اداره راهنمایی و رانندگی دریافت کنید. دفاتر اجاره اتومبیل در فرودگاها و هتل‌های مالزی وجود دارند که اکثرا معتبر و تایید شده می‌باشند.
● جرایم:
همراه داشتن و مصرف مواد مخدر در مالزی می‌تواند مجازات‌های سنگین زندان و اعدام را در بر داشته باشد. اگر داروهای مسکن و ضد درد مصرف می‌کنید حتما نسخه پزشک خود را همراه داشته باشید.
 

آشنایی با چینی‌خانه اردبیل

چینی‌خانه یکی از زیباترین تالارهای دوران شاه‌عباس صفوی در اردبیل است که بیش از ۴۰۰ سال پیش توسط شیخ‌بهایی طراحی شده است.
این تالار در قسمت شرقی قندیل خانه یارواق اصلی مجموعه شیخ‌صفی‌الدین قرار دارد که دارای چهار شاه‌نشین و طاق‌نماهای زیبا و نفیس از مقرنس گچی است، نقاشی‌ها، طلاکاری‌ها و هماهنگی رنگ‌ها با سطوح مقرنس از اسلیم‌ها و گل‌های زیبا شاهکاری به وجود آورده است که هر بیننده‌ای را به شگفت و حیرت وا‌می‌دارد.
بنای این تالار از استحکام فوق‌العاده‌ای برخوردار است که حتی وقوع زلزله‌ای به قدرت ۲/۷ ریشتر اثری در آن نداشته.
چینی‌خانه ۱۲۵۶ محفظه دارد که در همه آنها چینی‌های اهدایی امپراتور چین به شاه‌عباس به مناسبت احیای جاده ابریشم و چینی‌هایی که از طرف دولت ایران به کشور چین سفارش شده بود، قرار داشته است.
ظروف چینی پس از رسیدن به ایران توسط هنرمندان حکاک در اصفهان به مهر «بنده شاه ولایت عباس» ممهور شده و به اردبیل فرستاده می‌شد و در محفظه‌های تالار چینی‌خانه قرار می‌گرفت.
شاه عباس زمانی که برای استراحت یا چله‌نشینی به اردبیل سفر می‌کرد، در تالار چینی‌خانه اقامت می‌کرده است.
گفته می‌شود پس از امضای عهدنامه ننگین ترکمن‌چای بیش از ۸۰۰ عدد ظروف چینی و حدود ۴ هزار کتاب‌ دست‌نویس نفیس با بسیاری از عتیقه‌جات مجموعه شیخ‌صفی‌الدین توسط ژنرال باسکویچ غارت شد که تعدادی از این آثار در موزه آرمیتاژ و موزه دیگری در روسیه به نمایش گذاشته شده است.
تعدادی از چینی‌های تالارچینی خانه اردبیل همچنین به موزه ملی در تهران و موزه‌های شیراز و اصفهان منتقل شد که در سال ۱۳۷۰ در روز جهانی موزه با انتقال بخشی از چینی‌ها از موزه ملی،‌تالار چینی‌خانه به‌طور رسمی گشایش یافت.
تالار چینی‌خانه علاوه بر ظروف چینی زیبا و گلدان‌های پرنقش و نگار، با اشیا دیگری مانند یک جلد قرآن نفیس به خط کوفی روی پوست آهو مربوط به بیش از ۱۱۰۰ سال پیش که از لحاظ قدمت تاریخی‌ سومین قرآن نفیس در ایران است و مهرسنگی سلاطین صفوی با شش اسم از اسما خداوند و گل‌های هشت پر به نشانه عرفان پادشاهان صفوی و دوازده پر به عنوان شیعه دوازده امامی بودن آنان فرامین و سکه‌های نقره‌ای دوره صفوی آراسته شده است.

آشنایی با دیوار برلین

دیوار برلین که احداث آن نشانه آغاز و فرو ریختن آن نشانه پایان جنگ سرد و رویارویی ابرقدرت هاست برای مدت ۲۸ سال در وسط شهر برلین برپا بود و این شهر را به دو قسمت شرقی و غربی تقسیم کرد.
سال ۱۹۴۵ بلافاصله پس از جنگ جهانی دوم، متفقین شامل آمریکا، انگلیس، فرانسه و شوروی که در این جنگ به پیروزی رسیده بودند کشور آلمان را به چهار بخش که هر کدام تحت کنترل یکی از آنها بود تقسیم کردند. سه بخش تحت کنترل آمریکا، انگلیس و فرانسه بعداً یکی شدند و جمهوری فدرال آلمان که به عنوان آلمان غربی معروف بود را تشکیل دادند.
در بخش تحت کنترل شوروی در ۷ اکتبر ۱۹۴۹یک دولت کمونیستی تشکیل شد که به جمهوری دموکراتیک آلمان یا آلمان شرقی معروف شد. با حاکم شدن مناسبات کمونیستی در آلمان شرقی شرایط اقتصادی و سیاسی آن به وخامت گرایید و نارضایتی گسترده مردم را در پی داشت.
این ناراضیان بویژه در برلین شرقی به دنبال شرایط بهتر زندگی راه برلین غربی را در پیش گرفتند به طوری که براساس آمارهای منتشره طی شش ماه اول سال ۱۹۶۱ تعداد ۱۶۰هزار نفر از برلین شرقی به برلین غربی پناهنده شدند. این امر موجب عصبانیت دولت آلمان شرقی و اتحاد جماهیر شوروی سابق و کشورهای اقماری آن شد.
در پی این تحولات، نیکیتا خروشچف، نخست وزیر وقت شوروی، به منظور جلوگیری از سیل مهاجران آ لمان شرقی به آلمان غربی دستور ساخت دیوار برلین را صادر کرد. دولت آلمان شرقی تحت رهبری «اریش هونیکر» در ۱۳اوت ۱۹۶۱ساخت دیوار برلین را به عنوان «دیوار حافظ ضد فاشیست» آغاز کرد.
این دیوار به منظور جدا کردن برلین شرقی و جمهوری دموکراتیک آلمان از برلین غربی با استفاده از سیم خاردار و موانع ضدتانک احداث شد. در این چارچوب خیابانها تکه تکه شد و موانع بر سر راه پیاده روها گذاشته شد. در اطراف این منطقه هم تانک ها تجمع کردند. خطوط مترو و قطارهای محلی بین برلین شرقی و غربی متوقف و ارتباط تلفن این دو بخش نیز قطع شد. همچنین ساکنان برلین شرقی از ورود به برلین غربی منع شدند که این امر به دلیل این که حدود ۶۰ هزار نفر از ساکنان برلین شرقی در برلین غربی کار می کردند مشکلات زیادی به بار آورد.
در ۲۰سپتامبر ،۱۹۶۱ دولت آلمان شرقی منازل نزدیک این دیوار را تخریب کرد و کار احداث یک دیوار دائمی با مواد سخت را آغاز کرد که در پایان طول آن به ۱۶۶ کیلومتر رسید.ارتفاع این دیوار ۴ متر بود. بعد از آن یک مسیر نگهبانی، یک راهگذر با دیده بان ها، برج های دیده بانی، سنگرهای زیرزمینی و دیوار دوم بود.احداث دیوار برلین باعث شد تا مرز بین آلمان شرقی و آلمان غربی در ۱۹۲ مسیر و خیابان که ۹۷ مورد آن به برلین شرقی و ۹۵ مورد آن به سایر مناطق آلمان شرقی منتهی می شد قطع شود.
در نقاط مرزی که برای عبور و مرور مورد استفاده قرار می گرفت نیز ایستگاههای بازرسی ایجاد شد که مهمترین آن گذرگاه ایستگاه بازرسی «چارلی» در بخش آمریکایی برلین غربی بود. در ۱۷ اوت ۱۹۶۲ پیتر فیشر که قصد داشت در نزدیکی این منطقه از دیوار برلین بالا رود توسط نگهبانان کشته شد. این امر موجب آشوب در برلین غربی و نفرت ساکنان برلین غربی از آمریکایی ها شد.
بر اساس گزارش هایی که به تازگی منتشره شده تحقیقات پژوهشگران آلمانی نشان می دهد که در طول دوران جنگ سرد ۱۲۵ نفر بر روی دیوار برلین کشته شده اند.این آمارها در یک گزارش دولتی آلمان با عنوان"مرگ بر روی دیوار از ۱۹۶۱ تا ۱۹۸۹"ذکر شده است.قبلا تعداد کشته ها بر روی دیوار برلین ۲۰۰ نفر ذکر می شد.
تحقیقات جدید همچنین نشان می دهد که ۹۳ مورد از قربانیان شهروندان آلمان شرقی بودند که قصد فرار داشته اند.۳۲ مورد دیگر نیز زمانی کشته شده اند که قصد فرار نداشته اند که شامل ۸ نگهبانی که به طور اتفاقی کشته شده اند نیز می شود.۶۲مورد نیز خود کشی بوده که قربانیان نجات یافته اند.
در اواخر دهه ۱۹۸۰ با آب شدن تدریجی یخ های روابط شرق و غرب و اجرای سیاست های گلاسنوست و پروسترویکای میخائیل گورباچف در شوروی زمینه فروپاشی دیوار برلین فراهم شد. در واقع پایان عمر آلمان شرقی زمانی آغاز شد که دولت کمونیستی مجارستان درهای خود را بر روی غرب گشود.
از آنجا که مهاجرت بین کشورهای کمونیستی ممنوع نبود، در پی این رویداد ساکنان آلمان شرقی که مجاز به رفت وآمد به مجارستان بودند از طریق مجارستان و نیز چکسلواکی به آلمان غربی و سایر کشورهای اروپای غربی رفت و آمد می کردند.هجوم گسترده ساکنان آلمان شرقی به آلمان غربی، استعفای اریش هونیکر و تظاهرات گسترده روزهای دوشنبه مردم آلمان شرقی و حذف محدودیت مسافرت شهروندان آلمان شرقی توسط دولت جدید آن کشور در نهایت باعث شد تا در روز ۹ نوامبر ۱۹۸۹دیوار برلین خراب شود و تنها قطعات کوچکی از این نشانه جنگ سرد بین شرق و غرب به عنوان یادگار تاریخ باقی بماند.
 

آشنایی با ساختمان امپایر استیت

امپایر استیت ساختمانی ۱۰۳ طبقه در نیویورک و سمبلی از آمریکا است.
این ساختمان به مدت چهل سال بلندترین ساختمان طبقاتی در دنیا بود و از سوی انجمن مهندسان عمران آمریکا به عنوان یکی از عجایب هفتگانه دنیای مدرن لقب گرفته است. امپایر استیت بخشی از هویت شهر نیویورک است و در سراسر جهان به عنوان یکی از سمبل‌های آمریکا شناخته می‌شود.
● تاریخچه ساخت
عملیات ساختمانی امپایر استیت در ماه مارس ۱۹۳۰ در زمینی که پیشتر هتل والدورف آستوریا در آن واقع بود آغاز شد و ۱۴ ماه بعد اتمام یافت. این ساختمان تا پیش از آنکه برج‌های دوقلو در نیویورک ساخته شوند، بلندترین برج طبقاتی دنیا به شمار می رفت.
امپایر استیت ۴۴۸ متر ارتفاع دارد که البته آخرین طبقه آن (صد و دومین طبقه) در ارتفاع ۳۹۱ متری واقع شده است. بقیه ارتفاع این ساختمان به آنتن تلویزیونی بالای آن مربوط می‌شود. کل هزینه ساخت امپایر استیت به انضمام زمین آن در حدود ۴۱ میلیون دلار بوده است که از این میزان ۲۴ میلیون دلار هزینه‌ای است که خرج سازه ساختمان شده است.
این ساختمان سال ۱۹۳۱ (اول ماه مه) توسط رئیس جمهور وقت آمریکا هربرت هوور افتتاح شد، به این صورت که رئیس جمهور با فشار دادن دکمه ای در واشنگتن چراغ های این ساختمان را در نیویورک روشن کرد.
امپایر استیت از این سال به بعد به مدت چهل سال بلندترین ساختمان طبقاتی جهان و نیویورک بود تا این که ساختمان‌های دوقلوی مرکز تجارت جهانی ساخته شدند. پس از ماجرای یازده سپتامبر امپایر استیت دوباره لقب بلندترین ساختمان نیویورک را به خود اختصاص داد.
امپایر استیت سال ۱۹۸۶ از سوی دولت آمریکا به عنوان بخشی از میراث تاریخی و فرهنگی کشور شناخته شد و پلاک مخصوصی به همین خاطر دریافت کرد.

آشنایی با سد ایتایپو

سد ایتایپو که بر روی رودخانه پارانا در مرز پاراگوئه و برزیل زده شده است طولانی‌ترین سد جهان است.
سد ایتایپو در سال ۱۹۹۴ از سوی انجمت مهندسی عمران آمریکا به عنوان یکی از عجیب هفت‌گانه دنیای مدرن انتخاب شد. نام این سد به معنای صدای سنگ است. ایتایپو در قالب یک پروژه دوجانبه و بر رودخانه پارانا میان دو کشور برزیل و پاراگوئه ساخته شد. ۱۸ واحد مولد برق این سد قادر به تولید ۱۴گیگا وات برق است.
با مشاهده آمارهایی که اخیراً از میزان انرژی تولیدی این سد به دست آمده اند، می توان به عظمت سد ایتایپو پی برد. نیروگاه ایتایپو در واقع ۲۰ درصد از کل انرژی مورد نیاز صنایع برزیل و ۹۳ درصد انرژی پاراگوئه را تامین می‌کند.
این نیروگاه همچنین محل بزرگی برای جذب توریسم محسوب می شود. تاکنون بیش از ۱۰ میلیون نفر از ۱۶۲ کشور جهان از این سد نیروگاه بازدید کرده‌اند.
لازم به ذکر است که برزیل صنعتی ترین کشور آمریکای لاتین است و برای کسب انرژی لازم برای صنایع خود به انرژی و منابع آن شدیدا به نیرویی که این سد تولید می‌کندنیازمند است. پاراگوئه نیز به عنوان یکی از کم درآمدترین کشورهای آمریکای جنوبی برای تحقق اهداف خود در راستای توسعه اقتصادی به انرژی به مثابه یک نیروی محرکه نیاز دارد.

آشنایی با شهر مقدس کربلا

شهر مقدس کربلا در صد کیلومتری جنوب غربی بغداد واقع شده است.
در زمان حیات امام علی (ع) این شهر را به اسامی نینوا و شط الفرات نیز می‌شناختند. جمعیت شهر کربلا براساس آمار سال ۲۰۰۳ در حدود ۵۷۲.۳۰۰ نفر است و این شهر مرکز استان کربلا است.
شهر کربلا پس از شهر‌های مکه، مدینه منوره، بیت‌المقدس و نجف، مقدس ترین شهر شیعیان جهان محسوب می‌شود. در واقع در نزدیکی همین شهر بود که واقعه مصیبت بار عاشورا رخ داد.
● ریشه نام کربلا
نظریات زیادی درباره ریشه‌زبانی نام کربلا وجود دارد. برخی بر این باورند که نام کربلا در زبان آشوری کهن ریشه دارد و از دو بخش کرب به معنای نزدیک و الله به معنای خداوند گرفته شده است.
برخی دیگر مانند یاقوت حموی جغرافی دان مسلمان بر این باورند که نام کربلا از واژه عربی کربلاط به معنای زمین نرم اخذ شده است. برخی دیگر نیز معتقدند این واژه در اصل برگرفته از زمان فارسی و دو کلمه کار و بالا است.
● درباره کربلا
کربلا از ثروتمندترین شهر‌های عراق است و منابع اصلی درآمد آن از زائرین اماکن متبرکه و کشاورزی است و بویژه محصول خرما است. این شهر از دوبخش قدیم یا بخش مذهبی و کربلای جدید تشکیل شده است. مدارس اسلامی و ساختمان‌های دولتی زیادی نیز در کربلا متمرکز شده‌اند.
مرقد مطهر امام حسین (ع) که در برخی از منابع نیز آن را مسجد‌الحسین(ع) نامگذاری کرده‌اند، در مرکز بخش مذهبی شهر کربلا قرار دارد.در روز عاشورای حسینی بسیاری از مسلمانان و شیعیان جهت زیارت این مکان مقدس به شهر کربلا می‌آیند. بسیاری از زائران مسن نیز به کربلا می‌آیند تا آخرین سال‌ها و روز‌های زندگی خود را در این شهر مقدس سپری کنند.
به دلیل وجود مرقد مطهر امام حسین در شهر کربلا ، ۱۰۰ مسجد و ۲۳ مدرسه دینی در این شهر ساخته شده‌اند.
● تاریخ کربلا
مهمترین واقعه تاریخ شهر مقدس کربلا، شهادت جانگداز امام حسین(ع) و ۷۲ نفر از یاران ایشان در عاشورای سال ۶۱ هجری(۱۰ اکتبر ۶۸۰ میلادی) است.
حسین بن علی(ع) یکی از محورهای وحدت شیعه و از چهره‏های برجسته و شاخصی بود که مورد توجه قرار داشت و همواره سلطه گران اموی از نفوذ شخصیت او بیم داشتند.
با مرگ معاویه در سال ۶۰ هجری، یزید به والی مدینه نوشت که از امام حسین(ع) به نفع او بیعت بگیرد. اما سید الشهدا که فساد یزید و بی‏لیاقتی او را می‏دانست، از بیعت امتناع کرد و برای نجات اسلام از بلیه سلطه یزید که به زوال و محو دین می‏انجامید، راه مبارزه را پیش گرفت.
از مدینه به مکه هجرت کرد و در پی نامه‌نگاری‌های کوفیان و شیعیان عراق به آن حضرت و دعوت برای آمدن به کوفه، آن امام ابتدا مسلم بن عقیل را فرستاد و نامه‏هایی برای شیعیان کوفه و بصره نوشت و با دریافت پاسخ کوفیان در بیعتشان با مسلم بن عقیل، در روز هشتم ذیحجه سال ۶۰ هجری از مکه به سوی عراق، حرکت کرد.
پیمان‌شکنی کوفیان و شهادت مسلم بن عقیل، اوضاع عراق را نامطلوب ساخت و سیدالشهدا که همراه خانواده، فرزندان و یاران به سوی کوفه می‏رفت، پیش از رسیدن به کوفه در سرزمین«کربلا» در محاصره سپاه کوفه قرار گرفت.تسلیم نیروهای یزیدی نشد و سرانجام در روز عاشورا در آن سرزمین، مظلومانه و تشنه‌کام، همراه اصحابش به شهادت رسید.
از آن پس، کربلا کانون الهام و عاشورا سرچشمه قیام و آزادگی شد و کشته شدن وی، سبب زنده شدن اسلام و بیدار شدن وجدان‌های خفته گردید.
شهر کربلا از کم آبی در مقیضه بود که در اوئل قرن هجدهم با ساختن بندی در ابتدای نهر حسینیه این مشکل تا حدود زیادی مرتفع شد. در ۱۸۰۱ میلادی و پس از حمله واهابی‌ها به کربلا شهر به شدت آسیب دید و و هابی‌ها کربلا را غارت کردند.پس از حمله وهابی‌ها و رفع قائله آنان بزرگان کربلا حکومت خودمختاری را در این شهر اعلام کردند، اما دوره حاکمیت بزرگان کربلا بر این شهر زیاد طول نکشید و با حمله عثمانی‌ها در سال ۱۸۴۳ خاتمه یافت.
حاکمیت عثمانی‌ها بر کربلا سبب مهاجرت بسیاری از علما از این شهر به نجف مقدس شد.از این زمان به بعد نجف مرکزیت دینی یافت. تا سال‌های اولیه قرن بیستم میلادی ایرانیان ۷۵ درصد سکنه کربلا را تشکیل می‌دادند، اما در دوره سلطه بریتانیایی‌ها بر کربلا جمعیت ایرانیان ساکن کربلا به تدریج کاهش یافت.
در زمان حاکمیت صدام حسین در عراق سخت گیری‌ها بر مردم شهر کربلا شدت یافت و در این زمان غیر شیعیان مجاز به سفر به کربلا نبودند. در سال ۱۹۹۱ و در جریان قیام شیعیان علیه حکومت صدام حسین آسیب‌های فراوانی به شهر کربلا وارد شد. سرکوب قیام شیعیان عراق نقاب را از چهره بی رحم صدام برکشید و چهره واقعی او را برملا و بی رحمی و سنگدلی صدام نزد جهانیان را آشکار ساخت.
در سال ۲۰۰۴، قریب یکسال پس از اشغال عراق توسط نظامیان آمریکایی و پس از سقوط حکومت صدام ، بیش از یک میلیون زائر جهت زیارت حرمین مطهر به شهر کربلا رفتند.اما انفجار بمب صدها زائر را به شهادت رساند.این واقعه جانگداز در واقع به واسطه اشغال عراق توسط نیرو‌های آمریکایی و نبود شرایط امنیتی مناسب در شهر کربلا رخ داده بود.

آشنایی با قیزقلعه ساوه

یکی از مهمترین آثار شگفت‌انگیز معماری کشور در مناطق مرتفع و سخت گذر ایران در دوره باستان که تاکنون ناشناخته مانده قیز قلعه ساوه می‌باشد.
عظمت بنا و فلسفه وجودی ساخت آن دراین منطقه به حدی جالب است که می‌توان از آن به عنوان یکی از منابع مهم جذب گردشگر بین‌المللی به استان مرکزی و همچنین معرفی دستاوردهای معماری ملی و باستانی ایران قدیم اشاره کرد. قصر، عبادتگاه و دژ دفاعی قلعه دختر ساوه بر روی صخره بلندی مشرف به دشت ساوه بنا شده که از سه طرف شرق، غرب و جنوب بوسیله صخره‌های متعدد دیگری احاطه شده‌است.
از نمای شمالی قلعه سه قله صخره‌ای بلند مشاهده می‌شود که قصر و قلعه در نوک قله‌ای که در وسط قرار گرفته ساخته شده و این قلعه از جاده ساوه به همدان و از تمامی دشت و شهر ساوه قابل رویت است.
در دو طرف صخره قیز قلعه دو رودخانه کوچک جاری است، رودخانه ضلع شرقی دایمی، اما رودخانه‌ای که در ضلع غربی قرار دارد به صورت فصلی است.
نزدیکترین آبادی به قلعه، روستای قیز قلعه است که از منابع آبی این دو رودخانه تغذیه می‌شود، بعداز قیزقلعه، روستای سرخده‌است که در کنار رودخانه قره‌چای قرار دارد و قلعه از روی پل سرخده به راحتی قابل دید است.
قلعه از دو بخش اصلی دژدفاعی و قصر تشکیل شده که در مجموع حدود ۳۰۰۰ متر مربع مساحت دارد.
برای رسیدن به قلعه می‌توان باوسیله نقلیه سواری تا پای دامنه صخره رفت، و سپس مسافتی حدود ‪ ۳۰۰‬متر را باید پیاده طی کرد تا به دروازه اصلی ورود به قلعه رسید.
دروازه ورودی در ضلع‌شرقی صخره قرار دارد که بعداز عبوراز رودخانه کوچک، بقایای دیواره دروازه که از سنگ و ساروج ساخته شده است دیده می‌شود.
با عبور از این دروازه باید حدود ی۱۰۰ متر دامنه شیب دار ضلع جنوب شرقی صخره را برای رسیدن به نوک قلعه که ساختمان اصلی قصر(نیایشگاه) قرار دارد را طی نمود، شیب دامنه جنوب شرقی حدود ‪ ۶۰‬درصد است.
تمامی دیوراه صخره به صورت پرتگاه می‌باشد و هر نقطعه‌ای که احساس می‌شده می‌توان از آن عبور نمود باسنگ وساروج تا بالای صخره بسته شده است، به طوری که هیچ راه نفوذی از سه ضلع شمالی، شرقی و غربی به درون قلعه وجود ندارد.
ورود به قلعه از طریق چند راه پله سرپوشیده صورت می‌گرفته که با مهارت ویژه‌ای استتار شده‌اند و استتار راه پله‌ها با ساختن دیورای از لاشه سنگ و ساروج درست در امتداد دیواره‌های صخره صورت گرفته است.
پنج راه‌پله پشتی بنا و دو راه‌پله درغرب بنا که درکنار پرتگاه در ارتفاع چندمتری از سطح رودخانه ساخته شده به اتاقهای تعبیه شده در دل صخره منتهی می‌شوند.
ازپله‌های پشت بنا برای ورود و خروج محافظان و نگهبانان استفاده می‌شده و از پله‌های غربی برای وررد و خروج مقامات به‌داخل قلعه و حمل آذوقه استفاده می‌شده‌است.
در مقابل راه پله‌های غربی و بر روی صخره مقابل راه باریکی وجود دارد که محل رفت وآمد ساکنان قلعه بوده و اتاقهای قلعه تو درتو و به‌یکدیگر ارتباط داشته‌اند.
باتوجه به ارتفاع دیواره و طاقهای فرو ریخته احتمال می‌رود که بنای قصر دارای طبقه دوم ‌و سوم هم بوده و در سمت دروازه ورودی، بنای دیگری وجود دارد که احتمالا برای عبادتگاه مورد استفاده بوده و این مکان دارای محرابی به سوی دشت ساوه (دریاچه قدیمی ساوه) و در جهت خلاف قبله می‌باشد.
در اطراف کاخ اصلی حفره‌های متعددی برای ذخیره آب ساخته شده و لوله‌های سفالی شکسته‌ای در این مجموعه یافت شده که نشانگر استفاده از شبکه آبرسانی و فاضلاب می‌باشد.
بنای قیز قلعه کاملا بر دشت ساوه مسلط بوده ودارای چهار برج دیده‌بانی در ضلع شمالی، غربی و شرقی است که از میانه صخره تا بالای آن با سنگ و ساروج کار شده‌است.
اما از نظر قدمت و کاربرد بنا، بر اساس اسناد و مدارک تاریخی و تحقیقات به‌عمل آمده درخصوص قلعه‌های دختر ساخته شده درایران می‌توان به سوابق معابد آناهیتا و مهر پرستی ایرانیان اشاره نمود.
بر اساس این تحقیقات، قلعه دختر ساوه نیایشگاهی برای عبادت و احترام به آب و ناهید در پیش از اسلام و قبل از خشکیدن دریاچه ساوه در دوره ساسانیان بوده، محراب ساخته شده بر روی دریاچه قدیمی ساوه در قلعه این احتمال را بیشتر می‌کند.
بنای تاریخی قیز قلعه در تاریخ ‪ ۱۳۸۲/۲/۹‬به شماره ‪ ۸۶۰۰‬در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده‌است.
از دیگر قلعه‌های تاریخی استان مرکزی می‌توان به قلعه‌های حاج وکیل اراک، آردمین غرق آباد در ‪ ۵۶‬کیلومتری جاده ساوه به همدان، الویر روستای ساوه، اسماعیلیه بر روی کوه قره‌داغ در ‪ ۳۵‬کیلومتری جنوب‌غربی ساوه، جمشیدی نیمور محلات، آقاخان محلاتی شهر محلات و خسروانی محلات اشاره نمود.
راههای دسترسی: جاده ساوه به همدان، روستای سرخده، عبور از میان روستا و عبور از پل ساخته شده بر روی رودخانه قره چای، حرکت به سوی روستای قیز قلعه و عبور از میان روستا وطی مسیر حدود یک هزار و ‪ ۵۰۰‬متر که تماما با وسیله نقلیه سواری قابل انجام است، فاصله قیز قلعه تا ساوه حدود ‪۲۳‬ کیلومتراست.

آشنایی با کلات

کوه، رود، دشت، دره، باغ، شالیزار، کرد، ترک، فارس، معماری ایران، هنر هندوستان، اسطوره، تاریخ...؛ اینها همه با هم در جایی جمع شده‌اند که در قیاس با این سرزمین پهناور، یک وجب جا بیشتر نیست: کلات
اما همین یک وجب جا آن قدر زیباست که فردوسی بزرگ در وصفش می‌گوید:
همان به که سوی کلات و چرم/ برانیم و منزل کنیم از میم
چپ و راست آباد و آب روان / بیابان چه جوییم و رنج روان
این یک وجب جا، همان دژ نفوذ ناپذیری است که تیمور گورکانی ۱۴ بار به فتح آن کوشید و ناکام ماند و همان قلعه امنی است که نادرشاه افشار خزاین به غنیمت آورده از هند را درونش پنهان ساخت.
با این حال، از آن ۲۴ میلیون زائر و مسافری که هرسال به خراسان می‌روند، کمتر کسی به سوی کلات راه کج می‌کند ؛ این راه از شمال مشهد آغاز می‌شود و پس از عبور از روستای پاژ ( زادگاه فردوسی) ۱۴۵ کیلومتر آن سو‌تر به کلات می‌رسد و پس از کلات، زمینی نیست که از خاکش عطر ایران به مشام برسد؛ آن سو‌تر هرچه هست خانه همسایه است: ترکمنستان.
راه مشهد به کلات، مدام چهره عوض می‌کند. گاه تو را بر ستیغ کوه می‌برد و گاه به ژرفای دره ؛ گاه خشکی تپه ماهورها را پیش رویت می‌گذارد و گاه از میان درختان انبوه گذرت می‌دهد ؛ گاه آبی آسمان را در آیینه شالیزار قاب می‌گیرد و گاه... . اصلا جاده مشهد به کلات راه رسیدن نیست، خود مقصدی است برای رفتن. این را اگر آن ۲۴ میلیون مسافر ندانند، مشهدی‌ها خوب می‌دانند و از همین رو اگر روز تعطیل و فراغتی پیدا کنند، راه کلات را در پیش می‌گیرند.
کلات را کوه‌های بلند در میان گرفته‌اند و راه‌های طبیعی ورود به شهر که محلی‌ها به آن دربند می‌گویند، سخت و صعب العبور هستند. یکی که از همه فراخ‌تر است، دربند ارغونشاه نام دارد و آن را رودخانه‌ای به نام ژرف رود از میان کوه‌ها گشوده است. ژرف رود از جنوب غربی وارد کلات می‌شود و پس از پیمودن طول شهر، از زاویه‌ای مخالف به کشور ترکمنستان می‌رود. در دهه‌های اخیر، تونلی در کنار دربند ارغونشاه ساخته‌اند که راه ورود به شهر را کوتاه‌تر و آسان‌تر کرده است.
اما مردمان کلات نیز برای خود حکایتی شنیدنی دارند. گرچه کلات از قدیم‌الایام جای آبادی بوده است، اما آبادی خود در سه سده اخیر را وامدار نادرشاه افشار است. هم از این روست که کلات را کلات نادری لقب داده‌اند. نادر این دژ طبیعی را برای نگاهداری غنایمی که از فتح هندوستان آورده بود، برگزید و جماعتی از سپاهیانش را مأمور حفاظت از آن ساخت. چون سپاهیان او مخلوطی از فارس‌ها و ترک‌ها و کردها بودند، لاجرم کلاتی‌های امروز که بازماندگان همان‌هایند، به این سه قوم نسب می‌رسانند و در شهر کوچک خویش به سه زبان با یکدیگر سخن می‌گویند. بیشترشان کشاورزی و باغداری می‌کنند و زنانشان در قالی‌بافی مهارت بسیار دارند.
مهم‌ترین یادگار نادر در کلات، کاخی است به نام قصر خورشید. این قصر در میان باغی بزرگ به شیوه باغ‌های ایرانی بنا شده، اما ساختمانش تلفیقی است از معماری ایران و هندوستان ؛ چرا که نادر علاوه بر سیم و زر و جواهر، هنرمندان زیادی را از هند به ایران آورد و زبده‌ترینشان را به آرایش قصر خورشید واداشت. پس اگر حالا بر سنگ‌های نمای بیرونی قصر، نقش میوه‌هایی چون موز و آناناس را می‌بینیم، نباید گمان کنیم که ۳۰۰ سال پیش اجدادمان چنین میوه‌هایی را می‌شناخته اند و می‌خورده اند. اینها هنر دست هندوانی است که به اقلیم و سرزمینی دیگر تعلق داشتند.
قصر خورشید، ساختمانی است سه طبقه ؛ طبقه زیرین که همان زیرزمین باشد جایی است مخوف و تاریک که گفته‌اند یا جای نگاهداری بخشی از خزاین نادر بوده یا زندانی برای مغضوبین درگاه. اما حالا به همت سازمان میراث فرهنگی خراسان، نمایشگاهی است که مراحل بازسازی قصر خورشید در سال‌های اخیر را به تصویر می‌کشد.
طبقه دوم یا هم کف، تالاری بزرگ در میان دارد و اتاق‌هایی در پیرامون. تالار با تزییناتی به شیوه بناهای صفوی آراسته و طلا کاری شده است و چون دورادور دیوار آن کتیبه‌ای حاوی سوره نبأ با تاریخ مرگ نادر ( ۱۱۶۰ ه.ق ) به چشم می‌آید، برخی چنین نتیجه گرفته‌اند که نادر قصر خورشید را به ‌عنوان آرامگاه خویش بنا کرده بود. (آرامگاه کنونی او در مرکز شهر مشهد قرا دارد.)
طبقه سوم نیز گنبد استوانه‌ای بزرگی است که از ۶۶ نیم ستون سنگی تشکیل یافته بدین سبب در تمام بناهای تاریخی ایران یکتا و بی‌همتا ست. از کنار این گنبد مدور می‌توان باغ زیبای پیرامون قصر و نمای عمومی شهر کلات را تماشا کرد.
در میان این منظره دلفریب، آنچه بیش از همه جلب توجه می‌کند، گنبد فیروزه‌ای رنگ مسجدی است که درست در محور قصر خورشید و چشم در چشم آن جای گرفته است. مسجد به صفت گنبد زیبایش کبود گنبد خوانده می‌شود. یادگاری است از دوره سلجوقیان ( سده پنجم و ششم هجری ) و شاهدی است بر اهمیت و آبادانی کلات در آن روزگار. این مسجد بعدها، یک بار در زمان نادرشاه و یک بار در زمان فتحعلیشاه قاجار مرمت شد و امروز زیر گنبد بلند خویش، جسم پاک شهیدان کلات را درآغوش کشیده است. بعد از این دو بنای فاخر، سومین اثر تاریخی بزرگ در کلات، بند نادری است که گرچه نام خویش را مثل خیلی از داشته‌های کلات از فاتح هندوستان گرفته، اما احتمالا او فقط مرمتگرش بوده، نه سازنده‌اش.
بند نادری با ۷۰ متر ارتفاع و عرضی متغیر بین ۷ تا ۱۲ متر، روی ژرف رود بنا شده است و طبق شواهد موجود ممکن است در دوره ایلخانان مغول ( سده هفتم و هشتم هجری ) از سنگ و آجر و ساروج ساخته شده باشد.
غیر از این‌ها باید از برج و باروی کلات نام برد که پیش از دوره نادروجود داشته و به دستور او تجدید ساختمان شده است. پایین برج و بارو و مشرف به دربند ارغونشاه کتیبه‌ای ناتمام به زبان ترکی وجود دارد که از صفات داشته و نداشته نادر می‌گوید. در روستای خشت در ۱۳ کیلومتری کلات نیز استحکامات و آب انبارهای روستای خشت خودنمایی می‌کنند که باز از دوره نادر باقی مانده اند. اثر دیگر، یک رشته لوله سنگی است که آب شیرین نهر قره سو را از ۱۲ کیلومتری کلات به شهر می‌آورده است و حالا جز تکه‌هایی از آن باقی نیست. هوش سرشاری نمی‌خواهد که آدم حدس بزند این یکی هم از روزگار نادر به جا مانده است.
به این‌ها باید بقایای قلعه فرود در روستای گرو در یک کیلومتری شمال غربی کلات را افزود که عمرش به دوره پیش از اسلام می‌رسد و شاید جایگاه فرود افسانه‌ای در شاهنامه فردوسی بوده است.
اینها جملگی در طبیعت زیبایی قرار دارند که وصفش نه گفتنی است نه شنیدنی، بلکه دیدنی است. حالا اگر می‌خواهید به کلات بروید، باید بدانید که نه در زمستان می‌توان رفت که جاده پربرف و شهر سرد و سوزان است و نه در هفته‌هایی از پاییز که باران‌های سیل آسا معروف به هفته بار حتی کلاتی‌ها را در خانه حبس می‌کند. بهار و تابستان بهترین هنگام برای دیدار کلات است و اگر خودروی شخصی ندارید، اتوبوس و سواری در میدان بار نوغان در شمال شهر مشهد، شما را به مقصد می‌رساند. با اتوبوس ۳ تا ۴ ساعت راه است و با سواری ۲ تا ۳ ساعت.
این یک وجب جا، درست روی پشت این گربه بزرگ و دوست داشتنی، مینیاتوری است از همه زیبایی‌های سرزمین پهناورمان ایران.

آشنایی با مسجد جامع ۵۰۰ ساله اردکان

مسجد جامع اردکان، متعلق به قرن دهم هجری قمری از بناهای تاریخی، مذهبی بافت قدیمی شهر است.
بنای خشت و گلی مسجد شبستان بزرگ، ایوان رفیع و گنبدی به وسعت ۶۴ متر مربع دارد که در ۵۰۰ سال گذشته پنج بار تعمیر و مرمت شده است. قدیمی ترین اثر این مسجد زیرانداز – زیلویی – است متعلق به سال ۱۰۱۶ هجری قمری که در موزه مردم شناسی اردکان نگه داری می شود.
مسجد جامع اردکان با اینکه تزئینات و کاشیکاری ندارد، مزین به یک در ورودی با ارزش هنری است.
در به شکل بسیار زیبا با صدها قطعه چوب پنج ضلعی ساخته شده است. بر روی دماغه در، هشت قطعه فلز به شکل مربع بوده که فعلا" چهار قطعه آن باقی مانده است و جای چهار قطعه دیگر خالی است و عبارات «الله» و «محمد» به خط کوفی بر روی آنها حک شده است.
محراب مسجد با قطعه های کاشی، متعلق به اوایل دوره صفویه مزین شده است و در میان آنها سنگ مرمر نصب شده است.
بنا چندی پیش در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسید و تحت پوشش سازمان میراث فرهنگی قرار گرفت.
در شهرستان اردکان جمعا" ۵۳ اثر تاریخی وجود دارد که از این میان ۲۰ اثر در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.

آشنایی با مسجد جامع اصفهان

اگر تاریخ ایران را به سه دوره پیش از تاریخ، دوره ایران باستان و دوره اسلامی تقسیم‌بندی کنیم، به ترتیب معبد چغازنبیل، مجموعه تخت جمشید و مسجد جامع اصفهان بهترین گزینه‌های معماری این دوران‌ هستند.
مسجد جامع اصفهان موزه‌ای است از تحول و تکامل معماری ایرانی در طول چهارده قرن تاریخ ایران پس از اسلام. واقعیت عینی تونل زمان را با گشت زدن در مسجد جامع اصفهان می‌توان لمس کرد.
اینجا مکان مقدسی است که در ابتدا جایگاه یک آتشکده عصر ساسانی بوده، سپس یک مسجد ساده در قرن دوم و سوم هجری بر روی آن بنا شده.
بعد از آن، دیلمیان، سلجوقیان، ایلخانیان، مظفریان، تیموریان، ترکمن‌ها، صفوی‌ها، افغان‌ها و قاجارها یا توسعه‌اش داده‌اند یا مرمتش کرده‌اند.
از طرفی طعمه حریق شده، از زلزله لرزیده و هم در جنگ بمباران شده و با این حال گنبد تاج‌الملک آن نهصد سال است که بدون برداشتن حتی یک ترک به حیات خود ادامه می‌دهد و اغراق نیست اگر بگوییم این گنبد یکی از کامل‌ترین گنبدهای آجری بنا شده بر روی کره زمین است.
گفته می‌شود در مسجد جامع اصفهان از ۴۸۴ تکنیک مختلف برای ساخت تاق‌های قوسی استفاده شده است. علاوه بر همه اینها زیباترین محراب گچبری شده مساجد ایران، محراب الجایتو را می‌توان در اینجا به تماشا ایستاد.
در مسجد جامع اصفهان شبستان صفویه، شبستان سلجوقی، شبستان آ‌ل‌مظفر، ایوان‌های چهار طرف، مسجد الجایتو، آرامگاه علامه مجلسی، صفه حکیم، صفه عمربن عبدالعزیز، محراب دراویش، حوض، صحن، گنبد نظام‌الملک ، گنبد تاج‌الملک و.. از آثاری هستند که باید به دقت دیده شوند

آشنایی با موزه واتیکان

موزه واتیکان (Musei Vaticani) که یکی از عظیم‌ترین و غنی‌ترین موزه‌های جهان است در سال ۱۵۰۶ تاسیس شد
موزه واتیکان یکی از دیدنی‌های اصلی شهر واتیکان است. این موزه که آثار هنری و تاریخی بی‌نظیری را که مرتبط با مسیحیت و مذهب کاتولیک است در خود جای داده، سالیانه پذیرای حدود ۴ میلیون بازدید کننده است.
این موزه در سال ۱۵۰۶ میلادی توسط پاپ ژولیوس دوم بنیان نهاده شد. موزه‌ واتیکان ساختمانی در داخل کشور واتیکان است که شامل چند مجموعه موزه‌ است و از بخش‌های متنوعی تشکیل شده و آثاری از تمدن‌های مختلف در بر دارد.
بخش اصلی آن از هنر عمومی و تندیس‌ها و پیکره‌های بسیاری تشکیل شده و آثار هنری بسیاری از کلیسای کاتولیک روم را به نمایش گذاشته است.
پاپ ژولیوس دوم این موزه را در قرن شانزدهم (سال ۱۵۰۶ میلادی) تأسیس کرد. سالانه از این موزه بیشتر از ۵ میلیون نفر بازدید می‌کنند. ورودی برای هر نفر ۱۴ یورو است بخش اصلی درآمد واتیکان از این موزه تامین می‌شود.
موزه‌ واتیکان اکتبر سال ۲۰۰۶ پانصدمین سالگرد تأسیس خود را با گشایش دائمی حفاری قبرستان واتیکان جشن گرفت. امروزه مجموعه موزه واتیکان ترکیبی از موزه‌ها و گالری‌های مختلف پاپی هستند که تحت حمایت پاپ کلمنت چهاردهم (۱۷۶۹-۱۷۷۴) و پاپ پیوس ششم (۱۷۷۵-۱۷۹۹) آغاز به کار کردند.
قسمت موزه پروفین لاتران دربرگیرنده تندیس‌های باستانی (به ویژه تابوت‌های سنگی مرمر یک دست) و سنگ نوشته‌هایی از دوران مسیحیت باستانی است.
در سال ۱۹۱۰ و دوران پاپ سنت پیوس دهم (۱۹۰۳-۱۹۱۴) گالری سنگ‌شناسی عبری در داخل موزه پیوکریسشن شکل گرفت که دربرگیرنده ۱۳۷ سنگ نوشته عبری از گورستان‌های باستانی در رم است و بعدها توسط پاپ ژان بیست و سوم (۱۹۵۸-۱۹۶۳) از قصر لاتران به ساختمان داخلی واتیکان منتقل و در سال ۱۹۷۰ افتتاح شد.
این موزه همچنین دربرگیرنده مجموعه مختلفی از پرده‌های منقوش و قالیچه‌نماهایی از قرن پانزدهم و هفدهم و همچنین مجموعه‌ای از نقشه‌ها و نقاشی‌های مختلف ایتالیا است. در داخل موزه واتیکان بیش از هرجای دیگری در جهان آثار برهنه وجود دارد.
بخش تاریخی موزه واتیکان نیز در سال ۱۹۷۳ پایه‌گذاری شد که دربرگیرنده مجموعه‌ای از پرتره‌های پاپی و اشیاء سپاه نظامی پاپی و همچنین اشیایی برای مراسم و تشریفات خاص است که دیگر استفاده نمی‌شود. موزه اتومبیل و کالسکه نیز بخشی از موزه تاریخی واتیکان است.
شهر واتیکان با دو کیلومتر طول و هزار نفر شهروند- کوچکترین کشور مستقل جهان - در سال ۱۹۲۹ طبق عهدنامه لاترن (Lateran Treat) تأسیس شد. کشور و یا به عبارت بهتر شهرک واتیکان تقریبا در مرکز شهر رم واقع شده است. این شهر مانند ارگ و یا قلعه توسط دیوارهای مربوط به قرون وسطایی احاطه شده است و ۶ دروازه دارد.
کشیش‌ها و پدران روحانی برای چندین قرن مانع هر گونه بروز خلاقیت و هنر بودند. آن دوره سیاه تاریخی به نام قرون وسطی یادآور حوادثی مانند دادگاه‌های تفتیش عقاید، سوزاندن و کشتن بود.
محاکمه گالیله و سوزاندن جرنوبرنادو نمونه‌هایی از این رویدادهای سیاه است که بار سنگین آن را برای همیشه واتیکان بردوش دارد. اما با ظهور دوره نوگرایی، هنر در همه زمینه بویژه در نقاشی و ترسیم، شکوفایی یافت. تعدادی از معروفترین هنرمندان و معماران دوره رنسانس ایتالیا برای ساختن بناهای واتیکان توسط پاپ به کار گماشته شده بودند.
کتابخانه واتیکان و بخش‌های متنوع موزه آن حاوی اطلاعات تاریخی است که به لحاظ علمی و فرهنگی بسیار ارزشمند است. در سال ۱۹۸۴ سازمان جهانی یونسکو، تمام شهر واتیکان را در فهرست مناطق تاریخی خود ثبت کرد و تنها نمونه‌ای است که در آن کل یک کشور به‌عنوان اثری تاریخی ثبت می‌شود.
در موزه واتیکان نیز آثاری از تمدن پارسی وجود دارد. در این موزه همچنین سه کره جهان مربوط به سال‌های ۱۵۶۰ تا ۱۸۰۰ وجود دارد که اگرچه در آنها همچون سایر نقشه‌های قرون ۱۶ و ۱۷ ، قاره آمریکا و اقیانوسیه وجود ندارند اما در هر سه کره نقشه ایران با نام پارس و معادل لاتین خلیج فارس( سینوس پرسی) وجود دارد.
یک نقشه نیز روی چرم به سبک نقشه‌های باستانی بطلمیوسی وجود دارد که در آن نیز معادل خلیج فارس (سینوس پرسی) وجود دارد. یک نقشه روی چرم نیز وجود دارد که کار هنرمند لئوناردو داوینچی است و نام ایران را با نام امپراتوری پارس دارد.
اصولا نقشه‌های فعلی موجود در جهان قدمتی بیشتر از ۵۰۰ سال ندارند حتی آنهایی که بر اساس نقشه‌های بطلمیوس و نقشه نگاران باستان ترسیم شده‌اند مربوط به همین ۵ قرن اخیر هستند و اصل هیچیک از نقشه‌های منسوب به علمای یونان و روم در اختیار نیست.
در آخرین یکشنبه هر ماه، موزه واتیکان درهایش را برای بازدیدکنندگان به صورت مجانی باز می‌کند. صف مردمی که خواهان بازدید از موزه واتیکان در آخرین یکشنبه هرماه هستند، به حدی طولانی می‌شود که از چندین خیابان می‌گذرد.

آشور (قلعه الشرقاط)

● نام کشور: عراق
● Ashur)Qalat Sherqat)
● شماره ثبت: N ۳۵ ۲۸ ۰۰.۰ E ۴۳ ۱۴ ۰۰.۰
● سال ثبت: ۲۰۰۳
● ثبت در فهرست میراث جهانی در خطر: ۲۰۰۳
شهر باستانی آشور در ساحل رود دجله در شمال بینالنهرین قرار دارد و در منطقه با ویژگیهای خاص زمین ـ بومشناختی، در حد فاصل زمینهای کشاورزی دیم و بارانی، واقع شده است. این دولت ـ شهر که قدمتش به هزاره سوم پیش از میلاد میرسد، از قرن چهاردهم تا نهم پیش از میلاد نخستین پایتخت امپراتوری آشور و یک کانون تجاری با اهمیت بینالمللی بوده است. این شهر که به نام خدای آشور نامگذاری شده است، همچنین به عنوان پایتخت مذهبی آشوریان شناخته میشده است. این شهر توسط بابلیان نابود شد، اما در دوره اشکانی و بین قرون اول و دوم میلادی بار دیگر احیا شد.
▪ دلایل ثبت:
ـ اول : شهر آشور که در هزاره سوم پیش از میلاد تأسیس شده است، بین قرون چهاردهم و نهم پیش از میلاد، زمانی که نخستین پایتخت امپراطوری آشور بود، مهمترین نقش خود را ایفا کرده است. آشور همچنین پایتخت مذهبی این امپراتوری و محل تدفین و تاجگذاری پادشاهان آشوری بوده است.
ـ دوم : شواهد به دست آمده از عمارتهای دولتی و مسکونی آشور در جریان حفاریهای باستانشناسی، سند بینظیری از تکامل شیوههای ساختمانسازی از دوره سومریان و اکدیان تا دوره آشوریان و نیز مدت کوتاهی در دوره اشکانیان محسوب میشود

آقا میرزا اسداله روضاتی

این سقاخانه در طرف غربی خیابان طالقانی واقع و یکی از زیباترین سقاخانه‌های اصفهان است. نمایش بیرونی آن بدین گونه است: بر پیشانی آن لوحه‌هایی از شعر محتشم کاشانی به خط نستعلیق به رنگ سفید بر زمینه کاشی آبی نوشته شده و سر در آن را با نقش معقلی زیبای خورشید پوشانده و بر دو ستون از سنگ پارسی قرار داده‌انــد. بر میله‌های پنجره‌اش قفلها و تکه پارچه‌های گوناگون رنگینی را بسته اند و بر پشتش بشکه آبی و کاسه‌ای جا دارد و گاهی نیازمندی سکه پولی کف آن می‌اندازد. سقاخانه را متبرک می‌دانند. کلید داری سقاخانه و رسیدگی به پاره‌ای از امور آن به عهده مسگری نزدیک سقاخانه است. اشعار سر در به شرح زیر است.
باز این چه شورش است که در خلق عالم است باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتــم است
یا ابا عبدالله الحسین
باز این چه رستخیـــز عظیــــم است کــــز زمین بی نفخ صور خاسته تا عرش اعظــم است
یا اباعبدالله الحسین
این صبح تیـــــــره باز دمیــد از کجــا کزو کار جهان و خلق جهان جمله درهم است
یا ابا عبدالله الحسین
گویا طلوع می کند از مغـــــرب آفتــــاب کآشـــوب در تمامـــی ذرات عالم است
گر خوانمش قیامت دنیــــــا بعیــــد نیست .........................................................

آک سکی

این شهرستان دومین شهرستان قدیمی آنتالیا بعد از آلانیا محسوب می شود و در یک منطقه کوهستانی و ناهموار قرار گرفته است.
فعالیتهای توریستی در این شهر همگام با شهرهای دیگر آنتالیا در چند سال اخیر رشد موفقی داشته است. این شهر سرزمین اصلی گل های بهمن محسوب می‌شود و هر ساله پذیرای جهانگردان و شکارچیان فراوانی می باشد و در ماههای زمستان توریستهای محلی و خارجی به منظور زیارت این گل ها به این خطه هجوم می آورند. در کوههای گدن‌گلمز این منطقه انواع بزهای کوهی زندگی می کند و شکار آنها در قبال پول و مجوز امکان‌پذیر است. یکی دیگر از جاهای تفریحی این شهرستان، مکانهای پرورش ماهی قزل آلا روستاهای سینان خواجه و گوموش داملای آن می باشد. از مکانهای دیدنی این منطقه ییلاقهای گرگ تپه و چیمن، وادی ایرماک، غارتازه کشف شده بوجاک آلان با عمق ۳۴۰ متر، مسجد جامع و مدرسه مرکز شهرستان می باشد.