حجت الاسلام والمسلمین محمد تقی فلسفی فرزند آیت الله حاج شیخ محمدرضا تنكابنی در سال 1286 شمسی در تهران متولد شد . تحصیل دروس مقدماتی را از شش 
سالگی آغاز نمود و بعد به تحصیل صرف و نحو و مقدمات علوم دینی پرداخت. او خود مدرسین فلسفه اش را اساتید بزرگی چون آقا میرزا مهدی آشتیانی ، آقا میرزا طاهر تنكابنی، آقا سیدكاظم عصارو آقا شیخ ابرهیم امامزاده زیدی برشمرده است. اولین منبر را در سن 15 ـ 16 سالگی در محل (فیلسوفها) و بعد از نماز مغرب و عشاء با شعری در وصف مولاعلی علیه السّلام آغاز می نماید به گونه ای كه مورد توجه بزرگان واقع شده و او را تشویق می كنند.حجت الاسلام والمسلمین فلسفی خطیب ارزشمند و توانا و سخنور بی همتایی بود كه در جهت پیشبرد اهداف و آرمان های نهضت امام(ره) و انقلاب اسلامی با حضور فعّال و سرنوشت ساز خود در صحنه های گوناگون سیاسی ، مبارزاتی و تبلیغاتی نقش موثر و به سزایی داشت. ایشان در دوران پیش از انقلاب اسلامی در سخنرانی های خود درباره دین اسلام ، مسئولیت های دینی ، روابط اجتماعی انسانها ـ علل انحطاط اخلاقی جوانان و به خصوص در مسایل سیاسی روز و روشنگری و افشاگری عملكرد رژیم سفاك پهلوی وقت ، بارها توسط ماموران ساواك بازداشت شده و ممنوع المنبر گردید. و حتی ساواك با استخدام فردی قصد آسیب رساندن به ایشان را می نماید كه با هوشیاری و توكل وی به خداوند این سوء قصد ناكام ماند. امام خمینی(ره) به مقام و منزلت آقای فلسفی از آغاز آگاهی داشتند از این رو ، او را «زبان گویای اسلام » ودر پیام دیگر او را «سخنگوی دیانت اسلام » خواندند.حجت الاسلام فلسفی در كنار تدریس فن خطابه و منبر به تالیف كتب نیز می پـرداخت كه تالیفات ایشان عبارت است از 1 ـ كودك از نظر وراثت و تربیت 2 ـ جوان از نظر عقل و احساسات 3 ـ آیـه الكرسی ، پیام آسمانی توحید4 ـ بزرگسالان و جوان از نظر افكار و تمایلات 5 ـ اخلاق از نظر همزیستی و ارزشهای انسانی 6 ـ معاد از نظر روح و جسم 7 ـ سخن و سخنوری از نظر بیان و فن خطابه 8 ـ شرح و تفسیر دعای مكارم الاخلاق . با پیروزی انقلاب اسلامی حجت الاسلام فلسفی همچنان به فعالیتها و منبرهای روشنگر خویش ادامه داد و سرانجام در روز 77/9/27 دارفانی را وداع گفت و در جوار حرم مطهر حضرت عبدالعظیم علیه السّلام در مقبره آیت الله كاشانی به خاك سپرده شد.
