خاطراتي از 1200 روز وحشت در زندان گوانتانامو – 5 (پاياني)
هيچ جاي دنيا بدتر از گوانتانامو نيست
خبرگزاري فارس: شهروند افغان كه 1200 روز در زندان‌هاي مخوف گوانتانامو و بگرام به سر برده است، در ادامه بيان خاطرات خود از خشن‌تر شدن رفتار نظاميان آمريكايي در گوانتانامو و هولناكي اين زندان سخن گفت.
"علي‌شاه موسوي " يكي از اتباع كشور افغانستان كه مدتي را در زندان‌هاي نظاميان آمريكايي در بگرام و گوانتانامو سپري كرده است، در ادامه خاطرات خود به خبرنگار خبرگزاري فارس در كابل، افزود: پس از 3 ماه در زندان بگرام به ما اعلام كردند كه وسائل خود را جمع كنيد و ما خوشحال از اين كه به زودي آزاد مي‌شويم، اما واقعيت چيز ديگري بود.
وي با بيان اين كه خشونت و برخورد آمريكايي‌ها بدتر از قبل شده بود، افزود: زندانياني كه مدت بيشتري را در بگرام بودند، از انتقال ما به گوانتانامو خبر مي‌دادند.
موسوي خاطر نشان كرد: رفتار نظاميان آمريكايي به قدري خشن شده بود كه تصورش هم براي ما غير ممكن بود و از جلو هر نظامي كه مي‌گذشتيم به ما لگد مي‌زد.
اين شهروند افغان گفت: شب شد و آمريكايي‌ها كلاه‌هاي سياهي بر سر ما كشيدند، دست‌كش به دست ما دادند و دست و پاهايمان را نيز با زنجير بستند.
موسوي گفت: ما را به داخل هواپيما انتقال دادند و آن چنان ما را با زنجير بسته بودند كه براي نشستن نيز مشكل داشتيم.
وي تصريح كرد: داخل هواپيما بسيار سرد بود و در مدت 30 ساعت پرواز، 3 بار به حال مرگ رسيدم و فكر مي‌كردم كه شايد بميرم.
اين زنداني سابق گوانتانامو با بيان اين كه در اين هواپيما 18 زنداني وجود داشت، افزود: همه ما دعا مي‌كرديم كه هواپيما سقوط كند و از اين وضع نجات يابيم.
شهروند افغان اذعان كرد: لحظه ورود به گوانتانامو چنان وحشتناك بود كه با يادآوري آن روزها باز هم ترس و وحشت وجودم را فرا مي‌گيرد.
موسوي گفت: شرايط در گوانتانامو متفاوت بود و زندانيان در اين زندان با انواع اهانت‌ها مواجه بودند، اما در مقابل آمريكايي‌ها مقاومت مي‌كردند تا به مقدسات اسلامي توهين نشود.
وي افزود: در گوانتانامو هيچ چيزي براي از دست دادن نداشتيم و جايي بدتر از گوانتانامو در هيچ نقطه از جهان وجود ندارد.
شهروند افغان با بيان اين كه در گوانتانامو نسبت به هرگونه توهين و شكنجه اعتراض مي‌كرديم، افزود: آمريكايي‌ها مي‌دانستند كه اگر به مقدسات ما توهين كنند، دست به شورش خواهيم زد و بر اين اساس وضعيت كمي بهتر بود.
وي گفت: به ما اجازه مي‌دادند نماز بخوانيم و به هر زنداني يك جلد قرآن كريم هم توزيع كردند، اما شرايط روحي و رواني آنجا بدتر از بگرام بود.
موسوي تصريح كرد: به زندانيان نان كافي نمي‌دادند و حتي يكي از زندانيان به من گفت عصرانه ما 40 دانه نخود است كه آب پز شده است.
شهروند افغان افزود: آمريكايي‌ها تلاش مي‌كردند تا ما را از لحاظ رواني در وحشت نگهدارند و بعضي از زندانيان را در حالي كه دست و پاهاي آنها با زنجير بسته بود، هر نيم ساعت از اين اتاق به آن اتاق منتقل مي‌كردند و به طور دائم شكنجه مي‌كردند.
زنداني سابق گوانتانامو اذعان كرد: زماني كه براي بازجويي مي‌رفتيم، تا يك شبانه روز كسي براي تحقيق نمي‌آمد و ما نيز با دست و پاي بسته در انتظار مي‌نشستيم و هر لحظه منتظر بوديم بازجو وارد اتاق شود.
وي با بيان اين كه اجازه نداشتيم با خارج از زندان تماس داشته باشيم، گفت: زندانيان از گذشته و آينده خود بي‌خبر بودند و من تا يكسال از خانواده‌ام اطلاعي نداشتم.
موسوي افزود: پس از گذشت يكسال فرصتي بوجود آمد تا توسط صليب سرخ براي خانواده‌ام نامه بفرستم و جواب اين نامه نيز پس از 9 ماه به دستم رسيد كه نوشته بودند، نامه‌ات رسيد ما خوشحال شديم.
وي گفت: آمريكايي‌ها نامه را خط مي‌زدند تا كسي آن را نخواند.
اين شهروند افغان بيان داشت: آمريكايي‌ها متن نامه‌اي كه پسر عمويم فرستاده بود را خط زده بودند و فقط معلوم بود كه اين نامه از طرف چه كسي هست و براي چه كسي فرستاده شده است.
وي اذعان كرد: نظاميان آمريكايي به من گفتند، طبق تحقيقات شما نه با القاعده ارتباط داريد و نه با طالبان، اما مخالف حضور نيروهاي خارجي در افغانستان هستيد و براي آمريكا خطري بالقوه محسوب مي‌شويد و بايد مدتي را در زندان سپري كنيد.
اين زنداني سابق گوانتانامو تصريح كرد: من در جواب آنها گفتم همه مردم افغانستان با حضور نيروهاي خارجي در اين كشور مخالف هستند و بازجو به من گفت در حال حاضر شما در اختيار ما هستيد.
شهروند افغان با بيان اين كه از اين مرحله به بعد تحقيقات در مورد مسائل سياسي تمام شد، افزود: بعد از اين مرحله نوبت به سئولات در رابطه با عقايد مذهبي رسيد.
وي گفت: آنها از ولايت فقيه، نماز، حلال و حرام سوال مي‌كردند و پس از چند جلسه به من گفتند كه قرار بود آزاد شوي، اما با توجه به تحصيلات و افكارت، بايد تا يك سال ديگر در زندان بماني.
موسوي گفت: در اين زندان رئيس دادگاه، دادستان، هئيت منصفه و وكيل مدافع همه آمريكايي بودند و ما نقشي در آن نداشتيم.
شهروند افغان تصريح كرد: هئيتي افغاني از سوي دولت و تحت سرپرستي "عبدالجبار ثابت " دادستان كل افغانستان به گوانتانامو آمد و ما بسيار خوشحال شديم.
وي اذعان كرد: يكي از اعضاي اين هيئت به ديدن من آمد و احوالم را پرسيد و من به وي گفتم پاكستاني‌ها زندانيان خود را بردند شما چه مي‌كنيد.
موسوي خاطر نشان ساخت: اسم اين فرد ابراهيم بود كه رو به من كرد و گفت پاكستان كشوري قدرتمند است و ما كشوري ضعيف هستيم.
اين زنداني سابق گوانتانامو با بيان اين كه پس از مدت طولاني دادگاه ديگري براي من تشكيل دادند، افزود: نظاميان آمريكايي به من گفتند تو آزاد مي‌شوي و بعد از آن نيز از من و تعداد ديگري از زندانيان تعهد گرفتند كه ديگر با القاعده و طالبان همكاري نكنيم.
وي گفت: ما چند زنداني بوديم كه اول به بگرام منتقل شده و سپس به دفتر "صبغت الله مجددي " كه ايشان رئيس كميسيون تحكيم صلح بود انتقال يافتيم.
موسوي تصريح كرد: زماني كه از كابل به سوي گرديز حركت مي‌كرديم همه دوستان و خويشاوندان من براي استقبال آمده بودند و با همان شيوه كه از زيارت مكه آمده بودم استقبال شدم.
انتهاي پيام/م
