مطالب و مقالات پزشکی بسیار مفید (این موضوع آپدیت می شود)

در بیستمین کنفرانس سازمان جهانی غذا (فائو) در نوامبر سال 1979، روز 16 اکتبر برابر با 25 مهر، روز جهانی غذا نامگذاری شد.

در این روز که همزمان با روز تأسیس فائو است، سازمان‌های بین‌المللی برای برقراری روابط مؤثرتر در کشاورزی، زمینه‌سازی برای جلوگیری از فقر،گرسنگی و نابودی محیط زیست تلاش می‌کنند که در همین راستا استفاده از تجربیات، نحوه تغذیه، انتقال فن‌آوری از کشورهای توسعه‌یافته به کشورهای در حال توسعه، موجب رونق و پیشرفت صنعت مواد غذایی در ملل جهان سوم می‌شود.

هر سال با توجه به شرایط موجود جهان شعاری برای این روز از طرف این سازمان تعیین می‌ شود که در سال 2011 میلادی یعنی سالی که جهان با بحران اقتصادی سر کرد، شعار قیمت مواد غذایی از بحران تا ثبات برای توجه بیشتر جهانیان به این روز، انتخاب شد.

قیمت غذا در چند سال اخیر بشدت افزایش یافته است و همزمان با این افزایش قیمت، دسترسی بخشی از ساکنان کره خاکی به غذای کافی با دشواری روبه‌رو است، به‌طوری‌که بحران گرسنگی رو به افزایش است و تلاش‌های جهانی برای مقابله با این بحران غیرانسانی و ناعادلانه به جایی نمی‌‌‌رسد.

با وجود همه تلاش‌های به‌عمل‌آمده هنوز 925 میلیون نفر از مردم جهان در فقر و گرسنگی به‌سر می‌‌برند و اسفبارتر اینکه اغلب این گرسنگان در مناطق روستایی کشورها زندگی می‌‌کنند همان جایی که باید بیشترین تلاش‌های کشاورزی صورت گیرد.

از تعداد 925 میلیون انسان گرسنه بیش از 800 میلیون تنها در کشورهای افریقایی و آسیایی ساکنند. این آمار باید توسط متخصصان، اقتصاددانان و به‌ویژه متولیان بین‌المللی سلامت جهان مورد توجه قرار گیرد که چرا تجمع فقر و گرسنگی دقیقاً در کشورهایی است که از نظر مشکلات اجتماعی، سیاسی موارد مشابه فراوان دارند.

در ایران نیز همزمان با بسیاری از کشورهای دیگر روز جانی غذا با برپایی همایش و کنفرانس‌هایی گرامی داشته می‌شود که در همین رابطه دبیر اجرایی همایش ملی روز جهانی غذا در گفتگو با خبرنگار ایانا گفت: در این دوره از همایش از واحدهای تولیدی سلامت محور با درجه الف، واحدهای نمونه و برتر و واحدهای تولیدی دارای نشان ایمنی و سلامت تقدیر به عمل می‌آید.

گفتنی است، اولین بار سازمان ملل متحد در سال 1945 پیشنهاد کرد 16 اکتبر هرسال به‌عنوان روز جهانی غذا انتخاب شود که روز جهانی غذا توسط کشورهای عضو فائو در بیستمین کنفرانس این سازمان در نوامبر سال 1979 که در واقع تأسیس فائو است، نامگذاری شد و از آن به بعد هر سال 150 کشور جهان بزرگداشت این روز را برای توجه دادن به سایه سیاه فقر و گرسنگی و داشتن حداقل غذایی که بتواند سلامت آنها را تضمین کند، برگزار می‌کنند.

تشکیل فائو و اهداف پیش رو

در اوایل دهه 1940 بود که روزولت، رئیس‌جمهور آمریکا در ویرجینیا موضوع تشکیل یک سازمان جهانی درباره مسائل کشاورزی را پیشنهاد داد که این سازمان در 1945 و با رأی 44 کشور جهان تأسیس شد.

فائو در اکتبر سال 1945 براساس گردهمایی نمایندگان 44 کشور جهان در کانادا تأسیس و در حال حاضر بزرگ‌ترین مؤسسه تخصصی سازمان ملل متحد به‌شمار می‌رود.

مبنای پیدایش سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد، "مؤسسه جهانی کشاورزی" مستقر در رم (1905) است که مؤسسه مذکور در زمان حیات جامعه ملل روابط نزدیکی در رابطه با مبادله اطلاعات با سازمان بهداشت و سازمان بین‌المللی کار داشت و علاوه بر این در زمینه حمایت از گیاهان و دفع آفات نیز نقش موثری ایفا کرده بود که پس از تأسیس فائو، از مؤسسه مذکور به عنوان دفتر منطقه‌ای اروپایی استفاده می‌شد تا اینکه بالاخره مؤسسه در سال 1984 رسما منحل و وظایف آن به عهده فائو گذارده شد.

اساسنامه فائو در تاریخ 16 اکتبر 1945 توسط 44 کشور که نمایندگان 88 درصد از جمعیت روی زمین بودند به امضا رسید و در همان تاریخ لازم‌الاتباع شد.

این سازمان در حال حاضر دارای 169 کشور عضو، یک عضو وابسته (پورتوریکو) و یک سازمان عضو (جامعه اقتصادی اروپا) است.

از اهداف این سازمان می‌توان به بالابردن سطح تغذیه و استانداردهای زندگی مردم کشورهای عضو، بهبود تولید و توزیع مواد غذایی و فرآورده‌های کشاورزی، بهبود کیفی شرایط زندگی روستاییان، حفاظت منابع طبیعی و ارتقاء وضع توسعه پایدار اشاره کرد.

فعالیت‌های فائو مشتمل بر کمک و ارائه توصیه‌های فنی به جامعه کشاورزی به نمایندگی از طرف دولت‌های عضو و مؤسسات مالی، جمع‌آوری، تحلیل و انتشار اطلاعات، ارائه رهنمود به دولت‌ها در برنامه‌ریزی و سیاست‌گذاری‌های بخش کشاورزی و ایجاد امکانات برای ملاقات بین نمایندگان دولت‌ها و بحث در مورد مسائل کشاورزی و غذا است.

برنامه جهانی غذا، نهاد اعطاکننده کمک‌های غذایی سازمان ملل

برنامه جهانی غذا که نهاد اعطاکننده کمک های غذایی سازمان ملل است از سال 1963 فعالیت خود را آغاز کرد و در هنگام بروز خشکسالی یا قحطی در کشورهای در حال توسعه با انگیزه خوداتکایی اجتماعات، کمک غذایی برای آسودگی مردم فراهم می‌آورد.

سازمان جهانی غذا یک نهاد چندجانبه است که به‌منظور تهیه کمک‌های غذایی برای قحطی‌زدگان در کشورهای در حال توسعه ایجاد شده است که پس از بانک جهانی، عمده‌ترین منبع اعطای کمک در سازمان ملل به‌شمار می‌رود و در حالی به اعطای واقعی منابع می‌پردازد که بزرگ‌ترین منبع کمک‌های بلاعوض در سیستم سازمان ملل است.

این برنامه، در سیستم سازمان ملل بیشترین سهم را در گسترش تجارت میان کشورهای در حال توسعه دارد و از طریق خرید مواد غذایی و خدمات کشورهای مورد بحث عمل می‌کند.

هیئت اعزامی برنامه جهانی غذا، کمک‌های غذایی برای پناهندگان و دیگر افراد درگیر در شرایط اضطراری فراهم می‌کند تا وضعیت زندگی این گروه‌ها را بهبود بخشد و به افزایش دارایی‌شان و نیز به تشویق خوداتکایی خانوارها و کشورهای فقیر کمک کند.

در اجلاس جهانی غذا در نوامبر 1996 برنامه جهانی غذا متعهد شد که تلاش کند تا سال 2015 میلادی شمار افراد زیر خط فقر را به 50 درصد کاهش دهد.

این نهاد بین‌المللی در اعطای کمک‌های غذایی کشورهای بسیار فقیر و کم‌درآمد را در اولویت قرار می‌دهد به‌طوری‌که در طی سه دهه گذشته، برنامه جهانی غذا نزدیک به 24 میلیارد دلار و بیش از 43 میلیون تن مواد غذایی برای تغذیه گرسنگان، بهبود شرایط اقتصادی و توسعه اجتماعی و نیز ارائه کمک‌های حیات‌بخش در مواقع اضطراری، در جهان اختصاص داده است.

کمک‌های غذایی حیات‌بخش برنامه جهانی غذا، میلیون‌ها انسان مواجه با قحطی و گرسنگی و خشکسالی را دربرگرفته است و از سال 1992 بخش اعظم کمک‌های غذایی این سازمان به پناهندگان ارائه شده است.

همچنین برنامه‌های غذا با هدف رشد تأمین نیازهای کودکان دبستانی، زنان باردار و شیرده و سالخوردگان به اجرا در می‌آید./

دبیر انجمن تولیدکنندگان آب معدنی در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری کشاورزی ایران (ایانا) با اعلام این مطلب گفت: طبق استانداردهای جهانی کدکس، میزان مجاز نیترات در هر لیتر آب 50 میلی‌لیتر است که استاندارد ملی کشور سختگیرانه‌تر از استانداردهای جهانی است.

پیمان فروهر افزود: به جرأت می‌توان گفت که 99 درصد از آب‌های بسته‌بندی در کشور دارای نیتراتی کمتر از 10 میلی‌لیتر در هر لیتر هستند و در مواردی نیز که نیترات آب بسته‌بندی به 15 میلی‌لیتر برسد، از استانداردهای ملی 20 میلی‌لیتر کمتر است.

وی خاطرنشان کرد: میزان نیترات موجود در آب‌های معدنی وضعیت نگران‌کننده‌ای ندارد و نگرانی‌های موجود نشانی از عدم اطلاعات صحیح درباره میزان مجاز نیترات در آب است.

فروهر ادامه داد: بر اساس اعلام وزارت صنعت، معدن و تجارت 120 واحد فعال در تولید آب معدنی وجود دارد. ولی به‌نظر می‌رسد با توجه به مشکلات نقدینگی بعضی از این واحدها، این تعداد به حدود 90 واحد رسیده است.

سرانه مصرف آب معدنی 30 لیتر برای هر ایرانی

فعال بخش خصوصی تصریح کرد: بر اساس تولید برندهای بزرگ تولیدکننده آب معدنی حدود دو میلیارد لیتر سال گذشته در کشور آب معدنی تولید شد و سرانه مصرف این فرآورده به 25 الی 30 لیتر در سال رسیده است. این در حالی است که سرانه مصرف آب معدنی در کشور همسایه ترکیه 85 الی 100 لیتر در سال است.

وی یادآور شد: سرانه مصرف آب معدنی در سال 88، 10 الی 15 لیتر بوده که با ارتقاء فرهنگ مصرف در سال 90 دوبرابر افزایش پیدا کرد.

فروهر در پایان به مصرف‌کنندگان توصیه کرد که از مصرف آب معدنی‌هایی که در بیرون فروشگاه‌ها و در معرض مستقیم نور خورشید قرار می‌گیرند، خودداری کنند

این روزها وقتی می خواهند درباره زیبایی و جذابیت کسی بپرسند، معمولا علاوه بر فرم صورت و چهره و رنگ چشم و مو، سوال دیگری هم می پرسند: « قدش بلنده؟

شاید به همین دلیل باشد که خیلی ها برای چند سانتی متر بلندتر شدن حاضرند کفش های پاشنه ۱۰ سانتی بپوشند و از انواع ماساژورهای کف پا استفاده کنند و حتی گاهی استخوان پای شان را با جراحی بشکنند و چند ماه خانه نشین شوند تا اندکی قد بلندتر به نظر برسند....

باورهای رایج اما نادرستی که درباره قد بلند شدن در بین مردم رواج دارد، یکی دو تا نیست. ما ۶ مورد از این باورهای غلط را به شما معرفی می کنیم .

۱ - قد یک پدیده ارثی و ژنتیکی است

از آنجایی که قد بچه ها به قد والدین شان می رود، هیچ پدر و مادر کوتاه قدی نمی توانند فرزندی قدبلند داشته باشند. البته قد بلندی و قد کوتاهی بیشتر یک پدیده ژنتیکی و ارثی است تا اکتسابی، اما این دلیل نمی شود که هر کسی که والدین قدکوتاهی داشته باشد محکوم است به کوتاه ماندن.

قد متوسط یک فرد به صورت ژنتیکی به قد متوسط پدر و مادر خودش می رود و انتظار نداریم پدر و مادری که قد ۱۵۰ سانتی متری دارند، فرزندی با قد ۱۷۰ سانتی متر داشته باشند ولی با ورزش و تغذیه مناسب در سنین مناسب می توان قد کودکان را تا ۱۰ سانتی متر بلندتر از آن چه هستند افزایش داد. اگر ما در سنین قبل از بلوغ منحنی های رشدی فردی را رسم کنیم و ببینیم این منحنی ها نشان می دهد که قد کودک با استانداردهایی که سازمان بهداشت جهانی برای قد او در این سن در نظر گرفته، کوتاه تر است باید به بررسی علل این کوتاهی قد بپردازیم؛ یعنی باید برخی از هورمون ها و بیماری ها را در آن فرد بررسی کنیم. هورمون های غده تیرویید و هورمون های جنسی باید بررسی شوند تا اگر میزان این هورمون ها دچار اختلال است درمان های لازم آغاز شود تا به کوتاهی قد او در بزرگسالی منجر نشود و باید قبل از بلوغ او دارو درمانی را آغاز کنیم.

ولی اگر قد فردی متناسب با قد متوسط والدین اش است ولی باز هم اصرار به قد بلندتر شدن دارد، ممکن است فرد دچار نوعی استرس و فشار روحی باشد. در این شرایط، بهتر است قبل از انجام جراحی افزایش قد یا هر روش دیگر، یک مشاوره روان شناسی روی فرد انجام گیرد. چون حتی با افزایش قد هم مشکل او برطرف نمی شود و فردا به دنبال جراحی بینی، لب و... می رود.

۲ - اثر ورزش برای قد بلند کردن بچه ها، بیشتر از آنکه واقعی باشد، تلقینی است

این طور نیست! اگر همه چیز از نظر هورمونی و خانوادگی طبیعی باشد، با یک ورزش و رژیم غذایی مناسب قبل از بلوغ می توان به نوجوان کمک کرد كه حتی تا ۱۰ سانتی متر بلندتر شود. در این روش بدون هیچ عارضه ای قد او بلند می شود و به آرزویش هم می رسد. در دختران، بلوغ در ۱۴، ۱۵سالگی رخ می دهد و در پسرها در ۱۶ تا ۱۷ سالگی. ورزش در سنین ۱۰ تا ۱۶ سالگی می تواند به نوجوانان کمک کند تا قبل از بلوغ رشد قدی خودشان را انجام دهند. تغذیه مناسب سرشار از کلسیم، ورزش های بسکتبال، فوتبال و تنیس برای قد بلندتر شدن بسیار مناسب اند. همچنین دویدن و پریدن به افزایش قد کمک می کند.

۳ - مصرف داروهای هورمونی قبل از شروع بلوغ، بهترین راه برای قد بلند شدن بچه های کوتاه قد است

این کار خطر دارد. ممكن است مصرف داروهای هورمونی قبل از بلوغ فقط باعث قد بلندتر شدن او نشود و عوارض بسیار دیگری را هم در پی داشته باشد. برای مثال، گاهی باعث اختلال هورمون های دیگر بدن می شود که نتیجه اش کلفت شدن سایر اجزای بدن مثل مچ دست، قاعده بینی و زشتی صورت است و قیافه خشنی را برای او به وجود می آورد. کودک و نوجوان دوست دارد قدش بلند شود و زیباتر شود به جای آن یک قیافه خشن و زمخت پیدا کند. بنابراین توصیه می شود اصلا در سنین قبل از بلوغ، داروهای هورمونی برای قد بلندتر شدن کودک درنظر گرفته نشود.

۴ - مطمئن ترین راه افزایش قد جراحی است

نه! ما جراحی را فقط به افرادی که دچار نقص عضو یا معلولیت هستند، توصیه می کنیم (مانند مبتلایان به فلج اطفال و تومورها یا شکستگی هایی که باعث اختلال در رشد استخوان های فرد شده و این بیماری ها در سنین قبل از بلوغ باعث می شوند كه یک عضو از عضو دیگر کوتاه تر شود؛ برای مثال، یک پا از پای دیگر کوتاه تر شود). ما بلندتر کردن پاها با مقاصد زیبایی را اصلا توصیه نمی کنیم چون در این جراحی، استخوان سالم باید شکسته شود و عصب، عضله و تاندون باید خودشان را با آن استخوان بلند وفق دهند. گاهی هم در بین عمل جراحی ممكن است ببینیم که یک عضو ( پا ) ۱۴ سانتی متر بلند می شود ولی پای دیگر در ۱۰ سانتی متر دیگر عضله یا تاندون اش کشش ندارد که بلند شود. در این صورت یک پا از دیگری کوتاه تر می شود. در این صورت دو پای سالم به دو پای معلول و نامتناسب تبدیل می شوند.

مشکل دیگر این که عضله باید کشیده شود تا با این استخوان درازتر خودش را تطابق دهد و بنابراین دیگر قدرت سابق اش را ندارد. عملا بعد از بلند کردن قد، قدرت عضلانی کاهش می یابد. توصیه اکید این است که اصلا با مقاصد زیبایی، به سمت این جراحی ها نروید. ضمن این که گاهی در این جراحی ها هماهنگی و تناسب بین بالا تنه و پایین تنه به هم می خورد. اگر بالاتنه فرد کوتاه باشد، هر قدر پاها را با این جراحی ها بلندتر کنیم، نتیجه زیبایی به دست نمی آید و شخص شکل شترمرغ پیدا می کند. بالاتنه کوتاه و پاهای دراز و ضعف عضلات، در ورزش و پیاده روی خیلی خسته كننده خواهد شد.

۵ - بسکتبالیست ها گزینه های مناسبی برای جراحی های قامت هستند تا دسترسی شان به تور بیشتر شود

این طور نیست! با این جراحی ها اگرچه ممکن است قد آن ورزشکار بلندتر شود و در بسکتبال به تور دسترسی بیشتری پیدا کند ولی قدرت عضلانی پاهایش کاهش یافته و نمی تواند خوب و راحت بجهد و قدرت ورزشی اش کافی نخواهد بود. ضمن این که این جراحی ها بی عارضه نیستند. گاهی این جراحی ها باعث عفونت استخوان و استئومیلیت های طولانی می شوند که سال ها فرد را درگیر می کند؛ قدرت عضلات کاهش می یابد و حتی بی هوشی های این جراحی های چندباره خطرناک است؛ داروی های بی هوشی نیز روی کبد اثر بدی دارند و ظاهر دستگاه هم روی پا خیلی زشت است. روزانه کشیدن استخوان، درد زیادی دارد که گاهی برخی بیماران را از ادامه درمان منصرف می کند. ضمن این که برای دوباره راه رفتن پس از عمل باید حدود یک سال صبر کرد و در تمام این مدت باید با چوب دستی راه رفت و تازه، فعالیت ورزشی را باید از حدود ۲ سال بعد از این جراحی در پیش گرفت.

۶ - به کمک دستگاه های لرزاننده کف پا و طب سوزنی می توان قد را بلندتر کرد

هیچ کدام از این روش هادر افزایش قامت مؤثر نیستند؛ نه آن دستگاه ها و نه این طب سوزنی.

یک عضوانجمن جامعه جراحان دست و ارتوپدی ایران در آستانۀ روز جهانی آرتروز با اشاره به اینکه آرتروز بیماری شایع دوره میانسالی و کهنسالی است تاکید کرد:« بهترین روش پیشگیری از آرتروز، فعالیت های متناسب با شرایط هر فرد است.»

دکتر سید محسن سعادت جو در رابطه با روش های پیشگیری از آرتروز گفت :« بهترین روش برای پیشگیری از بیماری آرتروز فعالیت های متناسب با شرایط هر فرد است . به طور مثال کسی که کار سنگینی انجام می دهد ، هر چقدر انجام این فعالیت با وضعیت جسمانی او متناسب باشد از مبتلا شدن به آرتروز جلوگیری کرده یا کسی که جثۀ مناسبی ندارد ، فعالیتهای سنگین را نباید انجام دهد یا کسی که در شرایط سنی ویژه ای قرار دارد باید متناسب با شرایط سنی خودش فعالیت هایش را تطبیق بدهد.»

وی در پاسخ به این سوال که این فعالیت ها شامل چه مواردی می شوند فعالیت های روزمره را عنوان کرد و افزود : «فرض کنید کسی فعالیتهای سنگینی بر عهده می گیرد که متناسب با شرایط جسمی و سنی او نیست ، باید از انجام این گونه فعالیت ها امتناع کند در ثانی رژیم مناسب که دارای لبنیات فراوان باشد و نیز فعالیت هایی مانند پیاده روی روزانه باعث می شود جلوی ساییدگی یا آرتروز در مفاصل گرفته شود.»

وی افزود :« به عبارت دیگر فعالیت های مناسب با شرایط فبزبولوژی و سنی هر فرد باعث می شود که آرتروز رخ ندهد چرا که علت آرتروز عمدتا ساییدگی و کارکردن شدید مفصل است .»

این عضو انجمن ارتپدی ایران اظهار داشت :« مفاصل مانند کفش هستند اگر کفش را به صورت صحیح استفاده کنید و یا غیر متعارف از آن کار نکشیم ، کفش سالم باقی می ماند ، اما اگر از کفش خیلی زیاد استفاده کنیم و از آن به طور صحیح نگه داری نکنیم دچار سابیدگی می شود و از بین می رود ، مفاصل هم به همین صورت است که اگر به صورت صحیح استفاده کنیم ویا فشار بیش از حد بر آن وارد نکنیم دیرتر به سایش و در نتیجه به آرتروز دچار می شود یا شدتش از بقیۀ موارد کمتر است.»

دکتر سید محسن سعادت جو در خصوص سن ابتلا به آرتروز گفت :« اساسا آرتروز بیماریی شایع برای میانسالی و کهنسالی است در واقع این بیماری بستگی به نوع کار و شرایط فیزیولوژیک فرد نسبت به کارش دارد که اگر این شرایط در انتخاب شغل تاثیر گذار باشد قاعدتا آرتروز باید انحصار پیدا کند به همان دهه های میانی به بعد ولی با توجه به اینکه در ایران نیازهای زندگی و اقتصادی بالاست هست و از لحاظ فرهنگی در این زمینه کار مناسبی انجام نشده ، افراد ، غیر مرتبط با شرایط خودشان ، شغلشان را انتخاب می کنند.»

وی با ذکر یک مثال در ادامه گفت :« یک جوانی که جثۀ قوی نداشته باشد اجبارا کاری را انتخاب می کند که در توانش نیست ، این منجر به این خواهد شد که آرتروز سریع تر به سراغ این فرد بیاید و زودتر هم پیشرفت بکند بنابراین شرایط اگر در این زمینه کار فرهنگی صورت بگیرد نباید آرتروز در سنین قبل از میانسالی به وجود بیاید.»

این عضوانجمن جامعه جراحان دست و ارتوپدی ایران در خصوص آمار افراد مبتلا به آرتروز در ایران گفت :« آمار رشد افرادی که مبتلا به آرتروز می شوند رو به بالا است به علت انتخاب شغلی که متناسب با بدن فرد نیست و به بدن فرد فشار وارد می کند.»

وی در پاسخ به این سوال که چطور میتوان جلوی رشد آمار مبتلایان به آرتروز را گرفت ، عنوان کرد :« اگر ما کار فرهنگی کنیم ، آگاهی افراد را بالا ببریم و کاری کنیم که مسئولین و صاحبان مشاغل این موارد را برای استخدام افراد لحاظ کنند و مهمتر از همه این که خود افراد با شرایط ویژه ای که دارند این انتخاب را انجام بدهند ، قاعدتا آرتروز به این شدتی که در حال حاضر مشاهده می کنیم را قبل از میان سالگی نباید مشاهده کنیم.»

خیلی از آقایان با شنیدن عبارت سرطان سینه در مردان خجالت می‌کشند و این مسئله را زنانه تلقی می‌کنند. حتی ممکن است مشکل‌شان را مخفی نگه دارند تا مبادا مردانگی‌شان را زیر سؤال ببرند. اما این خجالت کشیدن می‌تواند برای سلامت شما و حتی ادامه زندگی‌تان خطرآفرین باشد،  بنابراین به محض اینکه متوجه تغییرات در بافت  سینه شدید وقت را تلف نکنید و سریعا به پزشک مراجعه کنید.

علت سرطان سینه هنوز معلوم نشده ولی چیزی که معلوم است امكان ابتلای خانم‌ها و آقایان به این سرطان است. البته در مورد آقایان احتمال ابتلا بسیار پایین است، با این حال چون خیلی‌ها نمی‌دانند مردان هم ممکن است به این سرطان مبتلا شوند دیر به فکر درمان می‌افتند.  ماجرا از یک خبر شروع شد که می‌گفت سرطان سینه فقط مختص خانم‌ها نیست و آقایان هم ممکن است به این سرطان مبتلا شوند. با انتشار این خبر، مردان زیادی نگران شدند و سؤال‌های زیادی در این‌باره برایشان پیش آمد. سؤالاتی مثل اینکه دلایل این سرطان چه چیزهایی ممکن است باشد، چگونه تشخیص داده می‌شود و از همه مهم‌تر احتمال ابتلا به آن در آقایان چقدر است. برای همه سؤالات شما جواب داریم، کافی است با این گزارش همراه شوید!
 

 

 علت سرطان سینه

متاسفانه در 85درصد موارد علت سرطان سینه مشخص نیست. اما 15درصد باقی مانده به عامل ژنتیک مربوط می‌شود که می‌تواند باعث بروز سرطان چه در مردان و چه در زنان شود. تشخیص سرطان سینه با علل ژنتیک در آزمایشگاه‌ها ممکن است. اما به صورت کلی یک قانون ساده به کمک شما می‌آید تا از خودتان مراقبت بیشتری بکنید: چنانچه در اقوام درجه یک و درجه دوی فردی، بیش از 2 نفر به سرطان سینه مبتلا شده باشند احتمال ابتلا به این سرطان در فرد بیشتر می‌شود.

زمانی هم که صحبت از احتمال ابتلا به سرطان سینه پیش می‌آید به دنبالش اسم ماموگرافی و چکاپ هم می‌آید. خانم‌ها، چه کسانی که از نظر ژنتیک مشکوک هستند و چه افراد عادی، باید از40 سالگی به بعد ماموگرافی انجام بدهند اما در مورد آقایان مسئله فرق می‌کند.

 روش‌های درمانی

همان‌طور که گفتیم خیلی از آقایان وقتی متوجه تغییر در بافت سینه می‌شوند به پزشکان متخصص پوست مراجعه می‌کنند و از آنجایی که این سرطان در مردان شایع نیست ممکن است مشکل‌شان تشخیص داده نشود. شایع نبودن این مشکل دلیل دیگری است بر بدخیم شدن آن در بسیاری از موارد؛ چون خیلی از افراد از وجود این سرطان در مردان بی خبر هستند، تغییرات به وجودآمده در زیر بغل یا سینه را جدی نمی‌گیرند یا دیر به پزشک مراجعه می‌کنند. در صورتی که وجود سرطان سینه در مردان تشخیص داده شود بافت سینه به صورت کامل تا روی عضله برداشته می‌شود یا غدد لنفاوی زیر بغل تخلیه می شود. دکتر ثنایی می‌گوید: بعد از این مرحله نوبت به شیمی درمانی و رادیوتراپی -با توجه به مشکل بیمار- می‌رسد.

 ژنیکوماستی، مشکل شایع آقایان

واقعیت این است؛ آنقدر که مسئله بزرگی سینه یا ژنیکوماستی در آقایان شایع است، سرطان سینه شایع نیست. دکتر افسانه ثنایی، جراح زیبایی و پلاستیک می‌گوید: «از بین هر 100 نفر مبتلا به سرطان سینه، 99 نفر خانم هستند و یک نفر آقا.» بنابراین جای نگرانی نیست. اما مسئله ژنیکوماستی کاملا متفاوت است. خیلی از پسر بچه‌ها هم در دوره بلوغ مثل دختران شاهد رشد بافت  سینه‌شان هستند و خیلی از مردان هم با چاق شدن متوجه بزرگ شدن بافت سینه‌شان می‌شوند. بیشتر کسانی که ژنیکوماستی دارند خودشان از این مسئله آگاه هستند.  اما دسته دیگری از مردان هم هستند که فکر می‌کنند ژنیکوماستی همان سرطان سینه است. ممکن است بافت سینه این مردان در دوره‌ای  به میزان کمی بزرگ شود. همین تغییر باعث نگرانی آنهاست. مردانی که بافت سینه‌شان به مقدار اندکی بزرگ‌تر شده اغلب فکر می‌کنند که به سرطان سینه مبتلا شده‌اند و با نگرانی به پزشک مراجعه می‌کنند. پزشکان در اغلب موارد می‌توانند تشخیص بدهند این بزرگی مربوط به ژنیکوماستی می‌شود یا نه. در مواردی که پزشک صد درصد مطمئن نباشد برای این افراد نمونه‌برداری تجویز می‌كند تا اطمینان لازم به دست بیاید، بنابراین بزرگ شدن سینه‌ها را با سرطان سینه اشتباه نگیرید. سرطان سینه علائم دیگری هم دارد.

  اختلال در رشد عامل سرطان

ممکن است در بافت سینه که بر اثر تاثیر هورمون‌های زنانه رشد می‌کند تصادفا سلول سرطانی هم به وجود بیاید.البته این جمله به این معنا نیست که هورمون‌ها مستقیما سرطانزا هستند. هورمون باعث رشد طبیعی می‌شود ولی در هر مرحله از رشد ممکن است یک خطا وجود داشته باشد و همین خطا هم منجر به سرطان شود. در مورد آقایان چون هورمون‌های زنانه وجود ندارد احتمال ابتلا به این سرطان هم بسیار کم می‌شود. اما نباید علل دیگر به جز اختلال در هورمون‌های زنانه را دست‌کم گرفت. یکی از این علت‌ها ژنتیک است.

احتمال بروز سرطان سینه در آقایان از 60سالگی و بعد از آن بیشتر می‌شود اما از آنجایی که این مسئله در آقایان شایع نیست برخلاف خانم‌ها برایشان چکاپ‌های منظمی صورت نمی‌گیرد.  تشخیص توده در سینه‌های مردان به دلیل کوچک بودن راحت است. به این صورت که به محض اینکه وجود توده‌ای را در سینه یا زیر بغلتان احساس کردید به جای مراجعه به متخصصان پوست، کاری که اغلب مردان می‌کنند، به پزشک متخصص در زمینه سرطان سینه مراجعه کنید. اگر توده خیلی ریز و غیرقابل لمس باشد در ماموگرافی خودش را نشان می‌دهد. دکتر ثنایی در این‌باره به سیب سبز گفت: «چون سرطان سینه در خانم‌ها شایع است می‌گوییم از 40سالگی به بعد چکاپ کنند اما چون در آقایان شایع نیست چکاپ هم ضروری نیست. از آن جایی که بافت سینه در آقایان کم است خیلی زود با دیدن توده متوجه آن می‌شوند.» در ضمن یادتان باشد یک باور غلط را هم از بین ببرید؛ کوچک بودن سینه به معنی عدم ابتلای آن به سرطان نیست!

تحقیقات نشان می‌دهد، بسیاری از دختران جوان امروزه فقط 17  دقیقه در روز فعالیت بدنی دارند. البته این وضعیت در پسران اندكی بهتر است و میزان فعالیت بدنی در آنها به 24 دقیقه در روز می‌رسد. به اعتقاد دانشمندان این آمار غیرقابل باور است و به این ترتیب باید نگران سلامت آینده نسلی بود كه تمام وقت خود را صرف تماشای تلویزیون و كار با كامپیوتر كرده‌اند.
 

محققان انگلیسی دستگاه‌های خاصی را به دختران جوان متصل كردند تا متوجه شوند آنها چه مدت از روز را صرف پیاده‌روی، دویدن و انجام حركات ورزشی می‌كنند. با انجام این كار مشخص شد، دختران فقط 4 درصد از اوقات بیداری خود را صرف فعالیت‌بدنی می‌كنند كه به زحمت به 20 دقیقه در روز می‌رسد. متاسفانه بسیاری از دختران علاقه خود به ورزش كردن را از دست داده‌اند و دیگر هیچ انگیزه‌ای برای داشتن زندگی پرتحرك ندارند. در عوض نسل جدید می‌خواهد با ساده‌ترین روش‌ها مانند خوردن قرص‌های لاغری و گرفتن رژیم‌های عجیب به تناسب اندام برسد كه در دراز مدت عوارض بسیار زیادی به همراه دارد. اگر وضعیت به همین منوال پیش برود كودكان امروزی در سنین پایین‌تری نسبت به والدین خود جانشان را از دست می‌دهند و عمر كمتری خواهند داشت. هر فرد بالغ باید به‌مدت 5 نوبت در هفته و هر بار به میزان حداقل نیم ساعت تحرك بدنی داشته باشد.

خیلی از آقایان با شنیدن عبارت سرطان سینه در مردان خجالت می‌کشند و این مسئله را زنانه تلقی می‌کنند. حتی ممکن است مشکل‌شان را مخفی نگه دارند تا مبادا مردانگی‌شان را زیر سؤال ببرند. اما این خجالت کشیدن می‌تواند برای سلامت شما و حتی ادامه زندگی‌تان خطرآفرین باشد،  بنابراین به محض اینکه متوجه تغییرات در بافت  سینه شدید وقت را تلف نکنید و سریعا به پزشک مراجعه کنید.

علت سرطان سینه هنوز معلوم نشده ولی چیزی که معلوم است امكان ابتلای خانم‌ها و آقایان به این سرطان است. البته در مورد آقایان احتمال ابتلا بسیار پایین است، با این حال چون خیلی‌ها نمی‌دانند مردان هم ممکن است به این سرطان مبتلا شوند دیر به فکر درمان می‌افتند.  ماجرا از یک خبر شروع شد که می‌گفت سرطان سینه فقط مختص خانم‌ها نیست و آقایان هم ممکن است به این سرطان مبتلا شوند. با انتشار این خبر، مردان زیادی نگران شدند و سؤال‌های زیادی در این‌باره برایشان پیش آمد. سؤالاتی مثل اینکه دلایل این سرطان چه چیزهایی ممکن است باشد، چگونه تشخیص داده می‌شود و از همه مهم‌تر احتمال ابتلا به آن در آقایان چقدر است. برای همه سؤالات شما جواب داریم، کافی است با این گزارش همراه شوید!

سرطان سینه در مردان

 علت سرطان سینه

متاسفانه در 85درصد موارد علت سرطان سینه مشخص نیست. اما 15درصد باقی مانده به عامل ژنتیک مربوط می‌شود که می‌تواند باعث بروز سرطان چه در مردان و چه در زنان شود. تشخیص سرطان سینه با علل ژنتیک در آزمایشگاه‌ها ممکن است. اما به صورت کلی یک قانون ساده به کمک شما می‌آید تا از خودتان مراقبت بیشتری بکنید: چنانچه در اقوام درجه یک و درجه دوی فردی، بیش از 2 نفر به سرطان سینه مبتلا شده باشند احتمال ابتلا به این سرطان در فرد بیشتر می‌شود.

زمانی هم که صحبت از احتمال ابتلا به سرطان سینه پیش می‌آید به دنبالش اسم ماموگرافی و چکاپ هم می‌آید. خانم‌ها، چه کسانی که از نظر ژنتیک مشکوک هستند و چه افراد عادی، باید از40 سالگی به بعد ماموگرافی انجام بدهند اما در مورد آقایان مسئله فرق می‌کند.

 روش‌های درمانی

همان‌طور که گفتیم خیلی از آقایان وقتی متوجه تغییر در بافت سینه می‌شوند به پزشکان متخصص پوست مراجعه می‌کنند و از آنجایی که این سرطان در مردان شایع نیست ممکن است مشکل‌شان تشخیص داده نشود. شایع نبودن این مشکل دلیل دیگری است بر بدخیم شدن آن در بسیاری از موارد؛ چون خیلی از افراد از وجود این سرطان در مردان بی خبر هستند، تغییرات به وجودآمده در زیر بغل یا سینه را جدی نمی‌گیرند یا دیر به پزشک مراجعه می‌کنند. در صورتی که وجود سرطان سینه در مردان تشخیص داده شود بافت سینه به صورت کامل تا روی عضله برداشته می‌شود یا غدد لنفاوی زیر بغل تخلیه می شود. دکتر ثنایی می‌گوید: بعد از این مرحله نوبت به شیمی درمانی و رادیوتراپی -با توجه به مشکل بیمار- می‌رسد.


 ژنیکوماستی، مشکل شایع آقایان

واقعیت این است؛ آنقدر که مسئله بزرگی سینه یا ژنیکوماستی در آقایان شایع است، سرطان سینه شایع نیست. دکتر افسانه ثنایی، جراح زیبایی و پلاستیک می‌گوید: «از بین هر 100 نفر مبتلا به سرطان سینه، 99 نفر خانم هستند و یک نفر آقا.» بنابراین جای نگرانی نیست. اما مسئله ژنیکوماستی کاملا متفاوت است. خیلی از پسر بچه‌ها هم در دوره بلوغ مثل دختران شاهد رشد بافت  سینه‌شان هستند و خیلی از مردان هم با چاق شدن متوجه بزرگ شدن بافت سینه‌شان می‌شوند. بیشتر کسانی که ژنیکوماستی دارند خودشان از این مسئله آگاه هستند.  اما دسته دیگری از مردان هم هستند که فکر می‌کنند ژنیکوماستی همان سرطان سینه است. ممکن است بافت سینه این مردان در دوره‌ای  به میزان کمی بزرگ شود. همین تغییر باعث نگرانی آنهاست. مردانی که بافت سینه‌شان به مقدار اندکی بزرگ‌تر شده اغلب فکر می‌کنند که به سرطان سینه مبتلا شده‌اند و با نگرانی به پزشک مراجعه می‌کنند. پزشکان در اغلب موارد می‌توانند تشخیص بدهند این بزرگی مربوط به ژنیکوماستی می‌شود یا نه. در مواردی که پزشک صد درصد مطمئن نباشد برای این افراد نمونه‌برداری تجویز می‌كند تا اطمینان لازم به دست بیاید، بنابراین بزرگ شدن سینه‌ها را با سرطان سینه اشتباه نگیرید. سرطان سینه علائم دیگری هم دارد.

  اختلال در رشد عامل سرطان

ممکن است در بافت سینه که بر اثر تاثیر هورمون‌های زنانه رشد می‌کند تصادفا سلول سرطانی هم به وجود بیاید.البته این جمله به این معنا نیست که هورمون‌ها مستقیما سرطانزا هستند. هورمون باعث رشد طبیعی می‌شود ولی در هر مرحله از رشد ممکن است یک خطا وجود داشته باشد و همین خطا هم منجر به سرطان شود. در مورد آقایان چون هورمون‌های زنانه وجود ندارد احتمال ابتلا به این سرطان هم بسیار کم می‌شود. اما نباید علل دیگر به جز اختلال در هورمون‌های زنانه را دست‌کم گرفت. یکی از این علت‌ها ژنتیک است.


 آقایان از 60سالگی به بعد مراقب باشید

احتمال بروز سرطان سینه در آقایان از 60سالگی و بعد از آن بیشتر می‌شود اما از آنجایی که این مسئله در آقایان شایع نیست برخلاف خانم‌ها برایشان چکاپ‌های منظمی صورت نمی‌گیرد.  تشخیص توده در سینه‌های مردان به دلیل کوچک بودن راحت است. به این صورت که به محض اینکه وجود توده‌ای را در سینه یا زیر بغلتان احساس کردید به جای مراجعه به متخصصان پوست، کاری که اغلب مردان می‌کنند، به پزشک متخصص در زمینه سرطان سینه مراجعه کنید. اگر توده خیلی ریز و غیرقابل لمس باشد در ماموگرافی خودش را نشان می‌دهد. دکتر ثنایی در این‌باره به سیب سبز گفت: «چون سرطان سینه در خانم‌ها شایع است می‌گوییم از 40سالگی به بعد چکاپ کنند اما چون در آقایان شایع نیست چکاپ هم ضروری نیست. از آن جایی که بافت سینه در آقایان کم است خیلی زود با دیدن توده متوجه آن می‌شوند.» در ضمن یادتان باشد یک باور غلط را هم از بین ببرید؛ کوچک بودن سینه به معنی عدم ابتلای آن به سرطان نیست!

كمردرد، دردهای عضلانی پشت، دیسك كمر، گرفتگی پاها و... مشكلات شایعی هستند كه بسیاری از خانواده‌ها ازآن رنج می‌برند. ریشه بسیاری از این مشكلات در بد نشستن، بدخوابیدن، بد راه رفتن و دركل داشتن وضعیت بد در بدن است؛ پس خواندن این مطالب را از دست ندهید.

صاف بشین، قوز نکن

این یك واقعیت ثابت شده است كه چگونگی نشستن طی روز می‌تواند روی سلامت استخوان‌ها و وضعیت پشت و كمر شما تاثیر زیادی بگذارد.

حتی چگونه ایستادن، چگونه راه رفتن و چگونه خوابیدن هم روی وضعیت كمر و پشت شما می‌تواند اثراتی داشته باشد. وضعیت درست نشستن، درست راه رفتن و درست خوابیدن مهره‌های ستون فقرات شما را در حالت مناسب نگه خواهد داشت و باعث می‌شود فشار كمتری روی دیسك‌ها و درنتیجه نخاع و نیز عضلات و تاندون‌های پشت و كمر وارد شود و تمام این بافت‌ها حالت سالم‌تری‌ داشته باشد.

حتما شما متوجه شده‌اید نشستن یا خوابیدن در یك حالت نامتعادل، چقدر زود عضلات و كل بدن شما را خسته می‌كند و هم به جسم و هم به روح شما فشار می‌آورد. پس باید بدانید طریقه صحیح قرارگرفتن بدن در حالت‌های مختلفی‌كه در روز در آنها قرار می‌گیرد باید چطور باشد. این راهنمایی است كه به شما در مورد تمام حالت‌ها توضیح می‌دهد.

چگونگی صحیح نشستن روی یك صندلی

هر دو پایتان باید روی زمین باشد. بهترین حالت این است كه كف هردوپا روی زمین باشد و مچ پاها باید جلوتر از زانوها قرار گیرد.

اگر پاهای كوتاهی دارید یا به هردلیلی نمی‌توانید كف پاهایتان را روی زمین بگذارید حتما از زیرپایی استفاده كنید. یادتان باشد باید به گونه‌‌ای روی صندلی بنشینید كه وزنتان روی هر دو نیمه بدن به صورت یكسان تقسیم شود.  برای آنكه بدانید صحیح نشسته‌اید یا نه، به این نكات توجه كنید:

1- شانه‌هایتان باید رها و صاف باشند و شما نباید به جلو یا طرفین خم شده باشید.
2- باید قسمت میانی پشت و ناحیه كمر شما به پشتی صندلی چسبیده باشد، اگر صندلی شما كوتاه است، حتما از یك پشتی مناسب استفاده كنید تا بیشتر فضای پشت و كمرتان تحت حمایت صندلی قرار گیرد.

3- زانوهای شما باید درسطح كمر و مهره‌های انتهایی كمرتان باشند، یعنی ران‌های‌تان باید در موازات زمین قرار بگیرند و همچنین باید بین پشت زانوی شما و لبه صندلی اندكی فاصله باشد.

چگونگی صحیح نشستن روی صندلی اتومبیل

تا جایی كه می‌توانید صندلی‌تان را به فرمان اتومبیل نزدیك كنید، البته نباید این نزدیك كردن به حدی باشد كه شما هنگام نشستن روی صندلی احساس راحتی نكنید. در این زمان شما باید به‌راحتی با كف پا بتوانید پدال‌های گاز، ترمز و كلاچ را لمس كنید.

عادت به عقب كشیدن بسیار زیاد صندلی در زمان رانندگی و لمس سخت پدال‌ها حالتی است كه می‌تواند كمر و عضلات پاها و پشت را تحت فشار قرار دهد.

• برای آنكه بدانید صحیح پشت فرمان اتومبیل نشسته‌اید یا نه به نكات زیر دقت كنید:

1- دست‌های شما باید در حالت ساعت‌های 3 و 7 قرار بگیرد (به‌طور معمول در آموزشگاه‌های رانندگی به افراد مبتدی گفته می‌شود كه بهترین حالت گذاشتن دست‌ها روی فرمان در ساعت‌های 3 و 9 است، اما بهترین حالت فیزیكی گذاشتن دست‌ها روی ساعت‌های 3 و 7 است) اگر از این حالت استفاده كنید احتمال پیچ‌خوردگی مچ یا فشار به دست‌ها كمتر می‌شود. هروقت دست‌هایتان خسته شد آنها را در ساعت‌های 5 و 10 قرار دهید.

2- قسمت میانی پشت و كل ناحیه كمر شما باید به صندلی‌تان چسبیده باشد. اگر به هر دلیلی نمی‌توانید تكیه مناسبی به صندلی بدهید حتما از پشتی‌های محافظ طبی استفاده كنید.

3- زانوهای شما باید در سطح نشیمنگاه شما یا كمی بالاتر از نشیمنگاه باشند اما این میزان نباید بسیار زیاد باشد.
 

چگونگی صحیح ایستادن

برای آنكه در حالت ایستاده بدن شما در شرایط مناسبی قرار داشته باشد، پاهایتان را به اندازه عرض شانه باز كنید. در این حالت كل وزنتان باید روی دو كف پای شما به اندازه مساوی و كامل تقسیم شود.

• برای آنكه بدانید صحیح ایستاده‌اید یا نه، به نكات زیر دقت كنید:

1- قسمت پایین گوش شما، یعنی لاله گوشتان، باید در سطح شانه‌هایتان باشد. سرتان هم نباید به سمت عقب یا جلو متمایل شده باشد.

2- شانه‌هایتان باید رها و ریلكس و كمی به پشت متمایل باشند نه اینكه به سمت جلو ‌آمده باشند.

3- بازوان و آرنج شما باید درحالت رها، چسبیده به بدن باشند.

4- ناحیه نشیمنگاه شما نباید به یك طرف چرخیده باشد.

5- زانوها باید اندكی خم باشند.
 

برای دراز كشیدن در حالت مناسب باید تشك نرم، اما نه آنقدر نرم كه اذیت شوید، داشته باشید. اگر برای خوابیدن روی تشك را انتخاب نمی‌كنید باید از زیراندازهایی استفاده كنید كه نه بیش از حد سفت باشند و نه خیلی نرم. یك بالش نه چندان بزرگ برای آنكه گردنتان كمی به سمت جلو بیاید مناسب است. از بالش‌های خیلی بزرگ كه گردن را به سمت جلو می‌رانند استفاده نكنید. هرزمان كه به پشت دراز كشیده‌اید حتما باید یك بالش بین گردن و تشك باشد.
 

چگونگی نشستن صحیح پشت كامپیوتر

برای آنكه روی یك صندلی و پشت كامپیوتر صحیح بنشینید و فشار كمتری به عضلات و ستون فقرات خود وارد كنید به این نكات توجه كنید:

1- باید ارتفاع صندلی و میز شما استاندارد باشد یعنی میز شما نباید زیاد بلند باشد. درحالی كه میز استاندارد است صندلی‌تان را باید آنقدر بالا بیاورید كه كف آن در سطح آرنج‌های شما كه روی لبه صندلی قرار می‌گیرد باشد. اگر این امكان را ندارید كه صندلی‌تان را بالا بیاورید در صندلی در حالت نشسته صاف قرار بگیرید. صفحه كیبورد كامپیوتر را كاملا در مقابل خودتان- و نه متمایل به سمت چپ یا راست- قرار دهید.

•  برای آنكه بدانید صحیح پشت كامپیوتر نشسته‌اید یا نه به نكات زیر دقت كنید:

1- قسمت بالای ساعد و نیز قسمت آرنج شما باید نزدیك تنه و بدن باشد و حالت رها و آسوده‌ای داشته باشد.

2- ناحیه پایین ساعد و نیز مچ‌ها باید در یك خط صاف قرار بگیرند.

عباس قائیدرحمت با اشاره به حرکت و شیوع همزمان موج دوم و سوم بیماری ایدز در کشور، تصریح کرد: بر اساس بررسی‌های انجام شده علت آغاز موج دوم به‌خاطر انتقال ایدز در میان معتادان و آغاز موج سوم به‌علت شیوع بیماری سل است.
نماینده مردم دورود و ازنا در مجلس شورای اسلامی، با بیان اینکه بیماری ایدز به‌عنوان یک بیماری خانمان‌سوز در جهان شناخته می‌شود، گفت: به‌طور حتم زمانی که این بیماری در جامعه شیوع پیدا می‌کند روز به روز به تعداد مبتلایان آن نیز افزوده می‌شود.
وی با اعلام اینکه آغاز حرکت موج دوم و سوم بیماری ایدز در کشور دور از انتظارنیست، افزود‌: هر مقدار که در جامعه بی‌بندباری و میزان ناهنجاری‌های اجتماعی افزایش یابد؛ میزان مبتلایان به این بیماری نیز افزایش پیدا می کند.
این نماینده مجلس نهم، ادامه داد: متأسفانه ویروس ایدز به‌علت خصوصیاتش، قابل انتقال به فرزند است که این موضوع موجب ابتلاء نسل‌های آینده یک جامعه به این بیماری می‌شود.
قائیدرحمت با اشاره به نقش معتادان و سرنگ‌های آلوده در افزایش نرخ بیماری ایدز در کشور، تصریح کرد: به‌طور حتم سازمان‌های مربوطه باید در جهت ارائه محصولات استریل به معتادان برنامه‌ریزی بیشتری داشته باشند.
وی آموزش و اطلاع‌رسانی را کلید اصلی کاهش بیماری ایدز در کشور دانست و بیان کرد: وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در چند سال اخیر اقداماتی برای کاهش نرخ این بیماری انجام داده است ولی به طور حتم این اقدامات با توجه به میزان شیوع این بیماری کافی نیست.
این نماینده مجلس نهم، با اعلام اینکه هم‌اکنون آماری واقعی از مبتلایان به بیماری ایدز در کشور وجود ندارد، یادآور شد: هم‌اکنون قسمتی از مبتلایان به بیماری ایدز تنها به‌علت حفظ آبرو از معرفی خود به‌عنوان بیماری پرخطر، جلوگیری می‌کنند و این‌ موضوع موجب می‌شود که سازمان‌های مربوطه آمار درستی از تعداد بیماران مبتلا به ایدز نداشته باشند.
نماینده مردم دورود و ازنا در مجلس، با بیان اینکه در کشورهای بین‌المللی آموزش جلوگیری از ابتلاء به بیماری‌های واگیرداراز دوران پایه‌ای و کودکی آغاز می‌شود، افزود: اجرای برنامه‌های آموزشی موجب می‌شود که افراد در هنگام روبه‌رو شدن با بیماری ایدز بر اساس قواعدی خاص و بازدارنده عمل کنند و هیچ مشکلی برای این افراد در جامعه و خانواده به‌وجود نمی‌آید.
عضو هیأت رئیسه کمیسیون اجتماعی مجلس، بر لزوم شناسایی مبتلایان به ایدز و کنترل این بیماری تأکید کرد و گفت: وزارت بهداشت و درمان باید در جهت کاهش شیوع این بیماری با استفاده از تمام ابزارهای موجود تلاش کند.
وزارت بهداشت تعداد کل موارد ثبت شده مبتلایان به HIVپیشرفته در سال 90 را حدود سه‌هزار و 54 نفر، تعداد موارد تحت درمان دو هزار و 579 نفر، تعداد موارد فوت شده، چهارهزارو 311 نفر اعلام کرد و این وزارتخانه برآورد کرد آمار به 93 هزار و 250 نفر نیز برسد.
موارد ابتلاء به ایدز در ایران طی سال 90 در زنان 5/8 درصد و در مردان 5/91 درصد است، همچنین راه انتقال ایدز از طریق اعتیاد تزریقی 8/69 درصد، مادر به کودک 8/0 درصد، موارد نامشخص 3/18 درصد و از طریق آمیزش جنسی 10 درصد گزارش شده است.

كمردرد، دردهای عضلانی پشت، دیسك كمر، گرفتگی پاها و... مشكلات شایعی هستند كه بسیاری از خانواده‌ها ازآن رنج می‌برند. ریشه بسیاری از این مشكلات در بد نشستن، بدخوابیدن، بد راه رفتن و دركل داشتن وضعیت بد در بدن است؛ پس خواندن این مطالب را از دست ندهید.

صاف بشین، قوز نکن

این یك واقعیت ثابت شده است كه چگونگی نشستن طی روز می‌تواند روی سلامت استخوان‌ها و وضعیت پشت و كمر شما تاثیر زیادی بگذارد.

حتی چگونه ایستادن، چگونه راه رفتن و چگونه خوابیدن هم روی وضعیت كمر و پشت شما می‌تواند اثراتی داشته باشد. وضعیت درست نشستن، درست راه رفتن و درست خوابیدن مهره‌های ستون فقرات شما را در حالت مناسب نگه خواهد داشت و باعث می‌شود فشار كمتری روی دیسك‌ها و درنتیجه نخاع و نیز عضلات و تاندون‌های پشت و كمر وارد شود و تمام این بافت‌ها حالت سالم‌تری‌ داشته باشد.

حتما شما متوجه شده‌اید نشستن یا خوابیدن در یك حالت نامتعادل، چقدر زود عضلات و كل بدن شما را خسته می‌كند و هم به جسم و هم به روح شما فشار می‌آورد. پس باید بدانید طریقه صحیح قرارگرفتن بدن در حالت‌های مختلفی‌كه در روز در آنها قرار می‌گیرد باید چطور باشد. این راهنمایی است كه به شما در مورد تمام حالت‌ها توضیح می‌دهد.

چگونگی صحیح نشستن روی یك صندلی

هر دو پایتان باید روی زمین باشد. بهترین حالت این است كه كف هردوپا روی زمین باشد و مچ پاها باید جلوتر از زانوها قرار گیرد.

اگر پاهای كوتاهی دارید یا به هردلیلی نمی‌توانید كف پاهایتان را روی زمین بگذارید حتما از زیرپایی استفاده كنید. یادتان باشد باید به گونه‌‌ای روی صندلی بنشینید كه وزنتان روی هر دو نیمه بدن به صورت یكسان تقسیم شود.  برای آنكه بدانید صحیح نشسته‌اید یا نه، به این نكات توجه كنید:

1- شانه‌هایتان باید رها و صاف باشند و شما نباید به جلو یا طرفین خم شده باشید.
2- باید قسمت میانی پشت و ناحیه كمر شما به پشتی صندلی چسبیده باشد، اگر صندلی شما كوتاه است، حتما از یك پشتی مناسب استفاده كنید تا بیشتر فضای پشت و كمرتان تحت حمایت صندلی قرار گیرد.

3- زانوهای شما باید درسطح كمر و مهره‌های انتهایی كمرتان باشند، یعنی ران‌های‌تان باید در موازات زمین قرار بگیرند و همچنین باید بین پشت زانوی شما و لبه صندلی اندكی فاصله باشد.

چگونگی صحیح نشستن روی صندلی اتومبیل

تا جایی كه می‌توانید صندلی‌تان را به فرمان اتومبیل نزدیك كنید، البته نباید این نزدیك كردن به حدی باشد كه شما هنگام نشستن روی صندلی احساس راحتی نكنید. در این زمان شما باید به‌راحتی با كف پا بتوانید پدال‌های گاز، ترمز و كلاچ را لمس كنید.

عادت به عقب كشیدن بسیار زیاد صندلی در زمان رانندگی و لمس سخت پدال‌ها حالتی است كه می‌تواند كمر و عضلات پاها و پشت را تحت فشار قرار دهد.

• برای آنكه بدانید صحیح پشت فرمان اتومبیل نشسته‌اید یا نه به نكات زیر دقت كنید:

1- دست‌های شما باید در حالت ساعت‌های 3 و 7 قرار بگیرد (به‌طور معمول در آموزشگاه‌های رانندگی به افراد مبتدی گفته می‌شود كه بهترین حالت گذاشتن دست‌ها روی فرمان در ساعت‌های 3 و 9 است، اما بهترین حالت فیزیكی گذاشتن دست‌ها روی ساعت‌های 3 و 7 است) اگر از این حالت استفاده كنید احتمال پیچ‌خوردگی مچ یا فشار به دست‌ها كمتر می‌شود. هروقت دست‌هایتان خسته شد آنها را در ساعت‌های 5 و 10 قرار دهید.

2- قسمت میانی پشت و كل ناحیه كمر شما باید به صندلی‌تان چسبیده باشد. اگر به هر دلیلی نمی‌توانید تكیه مناسبی به صندلی بدهید حتما از پشتی‌های محافظ طبی استفاده كنید.

3- زانوهای شما باید در سطح نشیمنگاه شما یا كمی بالاتر از نشیمنگاه باشند اما این میزان نباید بسیار زیاد باشد.
 

چگونگی صحیح ایستادن

برای آنكه در حالت ایستاده بدن شما در شرایط مناسبی قرار داشته باشد، پاهایتان را به اندازه عرض شانه باز كنید. در این حالت كل وزنتان باید روی دو كف پای شما به اندازه مساوی و كامل تقسیم شود.

• برای آنكه بدانید صحیح ایستاده‌اید یا نه، به نكات زیر دقت كنید:

1- قسمت پایین گوش شما، یعنی لاله گوشتان، باید در سطح شانه‌هایتان باشد. سرتان هم نباید به سمت عقب یا جلو متمایل شده باشد.

2- شانه‌هایتان باید رها و ریلكس و كمی به پشت متمایل باشند نه اینكه به سمت جلو ‌آمده باشند.

3- بازوان و آرنج شما باید درحالت رها، چسبیده به بدن باشند.

4- ناحیه نشیمنگاه شما نباید به یك طرف چرخیده باشد.

5- زانوها باید اندكی خم باشند.
 

برای دراز كشیدن در حالت مناسب باید تشك نرم، اما نه آنقدر نرم كه اذیت شوید، داشته باشید. اگر برای خوابیدن روی تشك را انتخاب نمی‌كنید باید از زیراندازهایی استفاده كنید كه نه بیش از حد سفت باشند و نه خیلی نرم. یك بالش نه چندان بزرگ برای آنكه گردنتان كمی به سمت جلو بیاید مناسب است. از بالش‌های خیلی بزرگ كه گردن را به سمت جلو می‌رانند استفاده نكنید. هرزمان كه به پشت دراز كشیده‌اید حتما باید یك بالش بین گردن و تشك باشد.
 

چگونگی نشستن صحیح پشت كامپیوتر

برای آنكه روی یك صندلی و پشت كامپیوتر صحیح بنشینید و فشار كمتری به عضلات و ستون فقرات خود وارد كنید به این نكات توجه كنید:

1- باید ارتفاع صندلی و میز شما استاندارد باشد یعنی میز شما نباید زیاد بلند باشد. درحالی كه میز استاندارد است صندلی‌تان را باید آنقدر بالا بیاورید كه كف آن در سطح آرنج‌های شما كه روی لبه صندلی قرار می‌گیرد باشد. اگر این امكان را ندارید كه صندلی‌تان را بالا بیاورید در صندلی در حالت نشسته صاف قرار بگیرید. صفحه كیبورد كامپیوتر را كاملا در مقابل خودتان- و نه متمایل به سمت چپ یا راست- قرار دهید.

•  برای آنكه بدانید صحیح پشت كامپیوتر نشسته‌اید یا نه به نكات زیر دقت كنید:

1- قسمت بالای ساعد و نیز قسمت آرنج شما باید نزدیك تنه و بدن باشد و حالت رها و آسوده‌ای داشته باشد.

2- ناحیه پایین ساعد و نیز مچ‌ها باید در یك خط صاف قرار بگیرند.

بسیاری از این داروها ممکن است بدون نیاز به نسخه پزشک خریداری شوند.


آکادمی پزشکان خانواده آمریکا در یک بیانیه جدید دستورالعمل‌هایی را برای افرادی که از داروهای غیرنسخه‌ای آنتی هیستامین استفاده می‌کنند، منتشر کرده که عبارتند از:



- اگر به یک بیماری مزمن مثل بیماری قلبی، فشار خون بالا یا بیماری تیروئید مبتلا هستید قبل از مصرف یک داروی آنتی‌ هیستامین حتما با پزشک خود مشورت کنید.



- اگر از قرص خواب‌آور یا داروی شل‌ کننده عضلات استفاده می‌کنید قبل از مصرف داروی آنتی هیستامین با پزشک خود مشورت کنید چون این داروها با آنتی‌ هیستامین‌ها تداخل پیدا می‌کنند.



- اگر آنتی هیستامین‌ را با یک داروی مسکن یا داروی رفع احتقان مصرف می‌کنید حتما برچسب روی دارو را که مربوط به تداخل آن با داروهای دیگر می‌شود به دقت مطالعه و توصیه‌های آن را رعایت کنید.



- مراقب باشید که همزمان بیش از یک داروی محتوی آنتی هیستامین مصرف نکنید چون در این صورت بیش از نیازتان از داروی مزبور استفاده کرده‌اید که می‌تواند عوارض جانبی در پی داشته باشد.