اسامی شهدای دفاع مقدس ( ع )

عليرضا عباسيان در يکي از روزهاي خفقان رژيم پهلوي و در ميان خانواده‌‌اي مذهبي ديده به جهان گشود روزهاي شيرين کودکي را با سلامتي پشت سر نهاد و با تعاليم دين مبين اسلام آشنا شد آنگاه به مدرسه رفت و علوم جديد را فرا گرفت پسز از آغاز نهضت انقلاب اسلامي او نيز به جمع فدائيان روح‌الله پيوست و با پخش اعلاميه‌هاي امام (ره) و شرکت در راهپيمائي‌ها به مبارزه مردمي ملحق شد.عليرضا به انجام فرائض دين اسلام علاقه فراواني داشت و همواره براي اجراي احکام اسلام تلاش مي‌کرد با شروع حملات ددمنشانه دشمن بعثي به مرزهاي جنوب کشور شتافت تا در وادي عشق غرورآفرين باشد.عباسيان در عرصه‌هاي نبرد خوش درخشيد و مردانه در مقابل دشمنان بعثي ايستاد.سرانجام در سال 1367 خون سرخ خويش را تقديم درخت پربار انقلاب نمود و به وصال حق رسيد.

منبع:روزنامه جمهوري 29/1/84

اعظم در سال 1354 در شهر تهران پا به عرصه هستي نهاد. پدرش نعمت، براي تربيت اسلامي او همت گماشت. 12 ساله بود که با همفکري اولياي مدرسه به منظور کمک به جبهه هاي حق عليه باطل تلاش نمود.
سرانجام اعظم در تاريخ 23/12/1366 در سن 12 سالگي بر اثر بمباران هوايي دشمن به همراه مادر ( خاتمه عباس زاده ) و خواهر زاده اش ( مهديه همتي ) به شهادت رسيد .

منبع:كتاب آيينه و شقايق جلد2 صفحه 91

روستاي نجف‌آباد اصفهان زادگاه يکي ديگر از سربازان سپاه روح الله (ره) بود، عباسعلي در سال 1337 با شوقي وصف ناشدني فرزندش محمدعلي را در آغوش فشرد و نام مبارک پروردگار را در گوشش زمزمه کرد. محمدعلي دوران کودکي را به مکتب رفت و قرائت قرآن، نماز و حروف الفبا را فرا گرفت. مقطع دبستان را که به پايان رساند به کارهاي صنعتي روي آورد و توانست در حرفه مورد علاقه خود استادکاري ماهر شود. عباسيان در اوج جواني به خدمت سربازي رفت و در آنجا نيز از تدريس قرآن و آشنا ساختن جوانان متدين غافل نشد، آغاز جنگ تحميلي او را به جبهه‌هاي نبرد کشانيد، تا با تمام وجود در مقابل دشمنان بعثي ايستادگي نمايد. از جمله فعاليت‌هاي او تعمير و بازسازي تانک‌ها و ساير ادوات زرهي بود. وي در مهرماه سال 1359 قدم بر خاک خونين رزم نهاد و در سال 1360 به عضويت سپاه پاسداران درآمد و دو مرتبه در صحنه جهاد مجروح گشت. اما آن را از خانواده پنهان نمود. او حتي در هنگام نگهباني، نگهبان بعد از خود را از خواب بيدار نمي‌کرد و تا صبح در سرماي بيست درجه زير صفر غرب کشور نگهباني مي‌داد. محمدعلي از آغاز جنگ تا عمليات والفجر4 در مقابل دشمنان بعثي ايستاد و سرانجام جانشين دلاور گردان زرهي لشگر 8 نجف اشرف هنگام خنثي سازي و دفع پاتک دشمن در منطقه مريوان بانه در سن 29 سالگي بر اثر اصابت ترکش به سر، با فرقي شکافته به ديدار حق شتافت. روز بيست و نهم آبان ماه سال 1366 لحظه عروج محمدعلي به آسمان بود. از او يک فرزند به يادگار ماند.

منبع:كتاب ناظران وجه‌الله

حسين عبدالکريمي، در سال 1341 از خانواده‌اي متدين در غرب تهران به دنيا آمد.
او از همان خردسالي، وجود موجودي را که به بزرگي دنيا و کهکشان‌ها و تمام عالم هستي است، در قلب خويش احساس مي‌کرد و در جستجوي راهي بود تا خود را به آن نزديک کند؛ و اولين راهي که يافت، نماز خواندن بود و به دنبال آن در سن هشت سالگي شروع به روزه گرفتن کرد؛ و از يازده سالگي در کنار پدرش مشغول به کار شد. تحصيلاتش را تا پايان سال سوم دبيرستان ادامه داد. سپس به استخدام اداره پست درآمد و با سمت مکانسين تأسيسات به خدمت پرداخت.
او بعد از پيروزي انقلاب در 22 بهمن 1357، تازه دريافته بود که اول راه است و او نخستين قدم‌ها را در راه رسيدن به معبود برداشته است. در اوايل انقلاب، در آخرين روز شهريور ماه 1359 بود که رژيم بعثي عراق به خاک ميهن اسلامي حمله‌ور شد.
با اين که به علت ناراحتي پا از خدمت سربازي معاف بود، سه بار از طريق هلال‌احمر به جبهه اعزام شد.
سرانجام در تاريخ 14/12/1362 در سن 21 سالگي در منطقه پاسگاه زيد گلوله‌ي خمپاره به آمبولانسي که حسين راننده‌ي آن بود اصابت کرد، و حسين رهسپار حق شد. مزار پاکش در بهشت زهرا قرار دارد.

منبع:كتاب منظومه ملكوت جلد 1   -  صفحه: 247

مهدي عبدالله‌پور در سال 1341 در شهرستان فريدون‌کنار در يک خانواده مذهبي پاي درعرصه عالم هستي نهاد .دل پاک و روح بي‌آلايش او از دوران کودکي با عشق به خاندان اهل بيت عليهم‌السلام عجين شد دوران ابتدايي و راهنمايي را در شهر خود به پايان رسانيد و دوران دبيرستان را در هنرستان بابل گذراند همزمان با اوج‌گيري انقلاب اسلامي در بسياري از راهپيمائي‌ها و ديگر تحرکات انقلابي شرکت کرد و اعلاميه‌ها و پيامهاي حضرت امام (ره) را در منطقه سکونت خود توزيع نمود .با آغاز حملات ددمنشانه دشمن بعثي جبهه را بهترين سنگر براي دفاع از اسلام و ميهن اسلامي دانست و در قالب اولين گروههاي اعزامي بسيج سپاه بابل به ميادين نبرد حق عليه باطل شتافت و پس از شش ماه حضور در جبهه به زادگاهش بازگشت و به دليل علاقه خاص به مسائل ديني وارد حوزه علميه گلپايگاني قم شد و مطالعات عميقي را پيرامون امور ديني آغاز نمود. سال 1362 به جبهه رفت و در چندين عمليات از جمله رمضان، والفجر8 و کربلاي 5 شرکت نمود و سرانجام در سوم بهمن ماه سال 1365 پس از مدتها مبارزه در راه حق هنگامي که جهت شناسايي به منطقه شلمچه رفته بود، ترکش خمپاره را به جان خريد و جان خويش را در سن 24 سالگي فداي عزت و افتخار کشورش نمود.

منبع:ماهنامه سبز سرخ   -  تاریخ:   1383/9 -  شماره مجله: 46-  صفحه: 3

رجب‌علي در سال 1341 در روستاي جامخانه شهرستان ساري زندگي تازه خود را در جهان هستي آغاز کرد. او در سايه لطف حق و تلاش شبانه‌روزي والدينش بزرگ شد.
کم‌کم با انديشه‌هاي اسلامي امام امت (ره) آشنا گشت و در اوج زيستن در سن 25 سالگي پر پرواز يافت و در نيروگاه شهيد سليمي‌نکا در بمباران هوايي دشمن بعثي در تاريخ 12/7/1366 جان به جان آفرين تسليم کرد.

منبع:روزنامه جمهوري اسلامي 28/7/83

غلام‌رضا عبدالله‌زاده فرزند غلام‌حسين در سال 1339 در شهرستان تربت حيدريه در خانواده‌اي مذهبي و مستضعف به دنيا آمد. او پس از سپري کردن ايام طفوليت، تحصيلات ابتدايي و راهنمايي و دبيرستان را با موفقيت پشت‌سر گذاشت. وي از استعداد خوبي برخوردار بود. او در سنّ يازده سالگي پدرش را از دست داد. از آن به بعد تأمين مخارج خانواده به عهده‌ي او گذاشته شد؛ لذا به کارهاي کشاورزي و دامداري روي آورد. با اين همه او به درسش ادامه داد و تا سال سوم دانشگاه تحصيل نمود. غلام‌رضا اوقات فراغت خود را به مطالعه‌ي کتاب‌هاي مذهبي مي‌پرداخت. هم‌چنين به صورت فعال در مساجد، هيأت‌ها و اماکن مذهبي شرکت مي‌کرد. او در جلسات قرآن و دعاهاي ندبه، توسل و کميل هر هفته شرکت مي‌جست و ارتباط خود را با اهل بيت (ع) هرگز قطع نمي‌کرد.
با اوج‌گيري مبارزات مردمي عليه رژيم پهلوي، فعاليت‌هاي سياسي وي نيز دوچندان شد. او حتي شب‌ها در دانشگاه و منزل به فعاليت مشغول بود. وي به طور مستمر در تظاهرات و راهپيمايي‌ها شرکت مي‌کرد. پس از پيروزي انقلاب اسلامي در خنثي کردن بسياري از توطئه‌هاي ضد انقلاب و منافقين شرکت فعالي داشت. عبدالله‌زاده که عضو انجمن اسلامي روستا بود، با تشکيل جهادسازندگي به فعاليت در اين نهاد پرداخت.
پس از شروع جنگ از اولين نفراتي بود که در رساندن کمک به جنگ‌زدگان از هيچ کوششي دريغ نمي‌کرد. او به طور شبانه‌روزي در اين زمينه کار مي‌نمود؛ تا اين‌که از طريق جهادسازندگي تربت حيدريه به عنوان نيروي مردمي به جبهه اعزام گرديد و در عمليات فتح‌المبين شرکت داشت و سرانجام در تاريخ 10/1/1361 در سنّ 22 سالگي در تنگه‌ي چزابه و در هنگام ديده‌باني، مورد اصابت گلوله‌ي مستقيم دشمن قرار گرفت و به شهادت رسيد.
پيکرش در شهرستان تربت حيدريه به خاک سپرده شد.

منبع:كتاب جهادسازندگي خراسان دردفاع مقدس جلد3   -  صفحه: 387

محمدرضا عبدالله‌زاده سروري در تاريخ 20 بهمن سال 1337 در يک خانواده متوسط به دنيا آمد.
در سن 7 سالگي به دبستان رفت و سپس راهي دبيرستان شد، و پس از اخذ ديپلم در دانشکده‌ي نقشه‌برداري (خواجه نصيرالدين طوسي) مشغول به تحصيل شد.
وقتي فارغ‌التحصيل شد، اوايل انقلاب بود که به مناطق محروم مي‌رفت و خدمت مي‌کرد. سپس به کرمانشاه رفت و به خدمت ارتش درآمد و در آن‌جا به سنگرسازي و بقيه‌ي خدمات لازم مشغول شد. در زمان رياست شهيد قندي به استخدام وزارت پست و تلگراف و تلفن درآمد، و مدتي از طرف مخابرات به ايرانشهر و زابل اعزام گرديد، و چند جاده‌ي روستايي ساخت که مورد تأييد مسئولان وقت شد و چند ساختمان را سرپرستي کرد. در سال 1360 براي کمک به جبهه به خدمت ارتش ‌در‌آمد و لباس مقدس سربازي بر تن کرد؛ و بعد از سه ماه دوره‌ي سربازي به بروجرد اعزام شدند، و دوره‌ي تکميلي را ديدند، و در حمله‌ي فتح‌المبين، مين‌ياب بود‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ که در سن 24 سالگي در منطقه کرخه‌رود به شهادت رسيد. تاريخ 4/1/1361 پيکر شهيد را به تهران آوردند.

منبع:كتاب منظومه ملكوت جلد 1   -  صفحه: 251

حميد در روز بيست و پنجم دي ماه سال 1347 در شهر آبادان ديده به جهان گشود. کودکي پاک و مهربان که در سايه دستان نوازشگر خانواده بزرگ شد و مثل همه کودکان به مدرسه رفت، هنوز شور و شوق آموختن را در سر داشت که جنگ آغاز شد و او مردانه سلاح بر دوش گرفت و راهي جبهه گشت.
عبدالله‌زاده سرانجام در تاريخ 15/2/1362 در سن 15 سالگي در منطقه زبيدات به آرزوي ديرينه‌اش دست يافت. مزار پاکش در گلزار شهداي روستاي طاهري قرار دارد.

منبع:ماهنامه عرشيان   -  شماره مجله: 26

زينب در سال 1352 به دنيا آمد، خانواده‌اش در مهران زندگي مي‌کردند و او در سايه مهرباني و زحمات پدر و مادري زحمتکش بزرگ شد.
زينب هنوز کودکي بيش نبود، که هواپيماهاي بعثي به ايران حمله کردند و شهر ايلام را بمباران نمودند.
زينب در سن 10 سالگي در روز بيست و پنجم بهمن ماه سال 1362 به بيکران آسمان بال گشود.

منبع:كتاب لاله هاي افروختني   -  صفحه: 181

روزگاري نه چندان دور مردان آسماني در خاک قيامتي بر‌پا کردند. مرداني که از نور نوراني‌تر بودند و از خاک خاکي‌تر، بي‌ادعاترين ستارگاني که تمام شب را، با تمام وجودشان سوسو زدند تا محفل بشريت را روشن نگه دارند. وي در آغازين روز شهريورماه سال 1336 در خانواده‌اي باايمان چشم به جهان گشود.
روزهاي شيرين کودکي را در محيط آرام زادگاهش_ محله‌ي تلخندق لامرد_ گذراند. آن‌گاه وارد دبستان لامرد شد و دوره‌ي ابتدايي را به پايان رساند. در نوجواني با فقري جانکاه مواجه بود. در مهرماه سال 1355 در حين خدمت سربازي با بعضي عناصر حکومت طاغوت آشنا شد و ارزيابي خود را از نظام سلطه کامل کرد. دو سال پس از انقضاي سربازي، نفس مسيحاي پيرخمين در جان خسته‌اش روحي تازه دميد.
با شعله‌ور شدن آتش جنگ، عاشقانه به جبهه رفت و به عضويت لشکر 19 فجر در آمد. زاهدي پارسا بود که به تصديق نزديکت‌ترين دوستانش در دل شب‌هاي سرد و تاريک جبهه تا سپيده‌ي صبح مشغول نافله و راز و نياز بود. سه سال و هشت ماه در جبهه ماند و چهار بار مجروح شد. سرانجام در بيست و هشتم فروردين‌ماه سال 1363 قتلگاه شلمچه را به خون پاکش رنگين کرد و در سن 27 سالگي به جمع ياران رفته شتافت.

منبع:كتاب حديث عاشقان صفحه 322

حسن عبداللهي روز 5 خرداد 1340 به دنيا آمد.
پدر و مادر برايش هزاران آرزو داشتند و او در سايه‌ي زحمات بي‌دريغ آنان بزرگ شد و به مدرسه رفت. دوره‌ي ابتدايي را در مدرسه 25 شهريور اهرم گذراند، سپس براي ادامه‌ي تحصيل به گناوه مهاجرت کرد و مدرک ديپلم خود را از مدرسه دکتر شريعتي در رشته فرهنگ و ادب دريافت کرد.
با اوج‌گيري نهضت پرشور خميني کبير (ره) به خيل تظاهر کنندگان پيوست و با شعار نويسي روي ديوار از امام (ره) حمايت نمود.
انقلاب که پيروز شد به عضويت کميته‌ي محلي گناوه درآمد و بعد از تشکيل نهضت سوادآموزي عضو شوراي نهضت شد. با گذشت دو ماه از جنگ، به منظور طي دوره‌ي آموزشي خدمت نظام وظيفه به کرمان رفت. آموزش را که به پايان رساند داوطلب شد و به اهواز رفت و در قست مخابرات مشغول به خدمت گرديد. او در ميدان جنگ عليه بعثيان دو مرتبه از ناحيه سر و ران مجروح شد اما دست از تلاش و مبارزه برنداشت و باز هم در خطوط مقدم رزم حاضر گشت.
وي سرانجام هنگام عمليات طريق‌القدس در منطقه بستان در تاريخ 9/9/1360 در سن 20 سالگي به شهادت رسيد.

منبع:كتاب كبوتر و كلاه آهني   -  صفحه: 111

سال 1350 بود که درشهرستان سلماس در خانواده‌اي متديّن و بي‌آلايش متولّد گشت. دوران کودکي‌اش را در آغوش پرمهر خانواده سپري کرد و چنان پرورش يافت که در سنين نوجواني عشق به معارف آسماني و الهي او را به سمت حوزه‌هاي علميه کشاند.
رسول با سنّ کم‌اش، درک بالايي از انقلاب و حرکت امام خميني (ره) داشت؛ به همين جهت حضور در صحنه‌ي نبرد را بر تحصيل علوم ديني مقدم دانست. او چنان شيفته و عاشق قدم به خاک گرم جنوب نهاد که در کوتاه‌ترين زمان ممکن شهادت‌نامه‌اش امضا شد و در تاريخ 19/10/1365 در حالي که 15 سال بيشتر نداشت، طي عمليات کربلاي 5 ستاره‌اي از آسمان شلمچه شد و خون سرخش را به پاي مکتب اسلام هديه داد.

منبع:روزنامه جمهوري اسلامي   -  تاریخ:  1382/3/12 -  صفحه: 3

عبدالرضا در تيرماه سال 1343 درشهرستان اليگودرز استان لرستان پا به عرصه هستي نهاد. پدرش احمد براي تربيت اسلامي او تلاش وافري انجام داد .عبدالرضا در سايه زحمات بي‌دريغ پدر به مدرسه رفت و تحصيلات خود را از دبستان سروان عبداللهي آغاز نمود .وي بعد از گذراندن دوره راهنمايي وارد دبيرستان امام خميني (ره) شد و از بدو ورود در راستاي مبارزات حق‌طلبانه امت اسلامي عليه حکومت منحوس ستمشاهي فعاليت‌هاي پيگيري را آغاز نمود ..پس از پايان تحصيلات متوسطه در دانشگاه امام صادق (ع) در رشته علوم سياسي پذيرفته شد و همزمان با تحصيل در دانشگاه در سال 1362 در حوزه علميه قم نيز مشغول به تحصيل گرديد؛ شوق حمايت از مرزهاي ايران اسلامي او را چندين بار به مناطق جنوب کشور کشاند و ضمن تحصيل علم نبرد با دشمن بعثي را پيشه خود ساخت .سرانجام اين دلاور 22 ساله ايران اسلامي سر پرشورش را در سحرگاه بيست و سوم ديماه سال 1365 در جريان عمليات کربلاي 5 بر زانوان قرب الهي نهاد و به ملکوت اعلي پر کشيد.

منبع:كتاب ستارگان آسمان شهادت

سيدمجتبي عبداللهي در سال 1338 در ساوه متولّد شد.
دوران کودکي و نوجواني را در ميان خانواده و دوستان باصفا و بي‌آلايش سپري کرد تا اين‌که در سال 1352 به استخدام هوانيروز درآمد و دوره‌هاي عمومي و فني را با موفقيت پشت‌سر گذاشت. در دوران انقلاب به علت فعاليت‌هاي انقلابي از طريق ساواک دستگير و مورد ضرب و شتم قرار گرفت.
پس از پيروزي انقلاب اسلامي نيز به پاسداري از دستاوردهاي انقلاب پرداخت. با شروع جنگ تحميلي، آستين همت بالا زد و در منطقه‌ي جنوب مخصوصاً در شهر خرمشهر براي رساندن کمک به آن ديار شتافت. آخرين مأموريت او در تاريخ 2/8/1359 بود که براي کمک به رزمندگان اسلام به پرواز درآمد و هليکوپتر او مورد اصابت راکت‌هاي هواپيماي دشمن قرار گرفت و او و همراهانش در حالي که به شدت سوخته بودند،‌به فيض شهادت نايل آمدند.
پيکر پاک سيدمجتبي 21 ساله را که اولين شهيد روستاي کهک عليا بود، پس از تشييع باشکوهي در آن روستاي شهيدپرور به خاک سپردند.

منبع:روزنامه جمهوري اسلامي   -  تاریخ:  1380/8/1