اسامی شهدای دفاع مقدس ( ع )

بيست و نهم مهرماه سال 1338 چهارمين فرزند همت متولد شد، نامش را محمدمهدي گذارد و از خدا خواست تا او را در تربيت فرزند ياري رساند. کودکي محمدمهدي در شهرستان اقليد فارس سپري شد و او که دل به تحصيل علم داشت در سن 7 سالگي به مدرسه رفت و در سن 18 سالگي مدرک ديپلم خود را دريافت کرد. وي در سال‌هاي 57-56 در شهرستان قم تحصيلات دوره‌ي دبيرستان را به پايان رساند. در روزهاي پرشور قيام مردم با شرکت در جلسات مذهبي در جريان انقلاب قرار گرفت. با پيروزي انقلاب و همراه سپاهيان لشگر توحيد دوره‌هاي تاکتيک، تخريب و اسلحه‌شناسي را در پادگان امام سجاد (ع) گذراند. سرباز دلاور تيپ 33 المهدي (عج) دلاورانه در ميدان جنگ رزميد و به عنوان فرمانده گردان و مسئول واحد تخريب تيپ و فرماندهي گردان کوثر در مقابل دشمنان اسلام ايستاد. او در اول بهمن ماه سال 1365 با اصابت گلوله دشمن را بهانه ساخت و رهاتر از فرشتگان سپيد بال ملکوت، بهمن ماه سال 1365، اصابت گلوله دشمن را بهانه ساخت و رهاتر از فرشتگان سپيد بال ملکوت، در آسمان لاجوردي شلمچه به پرواز درآمد. عمليات کربلاي 5 او را در سن 27 سالگي به عرش رساند.از او دو فرزند به يادگار ماند که پسرش بعد از شهادت پدر چشم به دنيا گشود.

منبع:كتاب خلاصه خوبيها جلد 4 صفحه 135

علي عليمرادي در سال 1316 در شهرستان نفت‌شهر به دنيا آمد. اين شهيد والامقام قادر شد تا کلاس (ششم نظام قديم) به ادامه تحصيل بپردازد. او از لحاظ اخلاقي مورد اعتماد مردم و فرماندهان سپاه بود. بعد از شروع جنگ تحميلي نيز چون ساير مردم به ناچار از ديار خود هجرت نمود و در شهرستان اسلام‌آباد سکني گزيد و جوان مردانه وارد سپاه پاسداران انقلاب اسلامي سومار غرب گرديد. علي چند سال به عنوان بسيجي در جبهه‌هاي حق عليه باطل از جمله در جبهه‌هاي مريوان، چنگوله‌، سومار، مهران،‌ گيلانغرب و قصرشيرين حضور داشت و سرانجام در تاريخ 19/10/1365 در عمليات کربلاي 5 در 49 سالگي بر اثر بمباران شيمايي به شهادت رسيد.

منبع:كتاب ملكوتيان صفحه 138

سيد فخرالدين عمادي فرزند سيد رحيم در سال 1348 در شهرستان بيرجند در خانواده‌اي متدين و مذهبي ديده به جهان گشود. از اعضاي فعال هيأت‌هاي عزاداري و سوگواري سالار شهيدان بود. و قرار گرفتن خانه‌ي ايشان در کنار مسجد باعث حضور مستمر او در نمازهاي جماعت و راز و نياز عاشقانه با معبود بود.
اولين بار در 15 سالگي با عضويت در بسيج عازم جبهه گرديد. پس از نبردي دليرانه در مصاف با متجاوزان بعثي به بيرجند برگشت. درسش را تا سال چهام دبيرستان ادامه داد. شور و شوق دفاع از ميهن اسلامي باعث شد تا براي دومين بار کلاس و درس را رها نمايد و براي نبرد با دشمن به جبهه‌هاي جنگ عزيمت کند وسرانجام در تاريخ دوازدهم فروردين ماه سال 1367 در منطقه‌ي عملياتي حلبچه در عمليات والفجر10 بر اثر بمباران شيميايي دعوت حق را لبيک گفت و به فيض عظماي شهادت نايل آمد.
پيکر پاک شهيد بر دوش مردم هميشه در صحنه‌ي شهرستان بيرجند تشييع گرديد و در گلزار شهداي اين شهر به خاک سپرده شد.

منبع:كتاب فرهنگنامه شهداي شهرستان بيرجند جلد 2 صفحه 529

علي‌اصغر در سال 1330 به دنيا آمد و در سايه لطف حق بزرگ شد. در عنفوان جواني به خدمت نظام‌وظيفه رفت و پس از پايان اين دوره به عنوان يكي از پرسنل گروه 22 توپخانه مشغول خدمت شد.
عمران‌پور در جريان مبارزات ملت غيور ايران، همراه و همقدم ياران امام (ره) فرياد مرگ بر شاه سر داد. انقلاب كه به پيروزي رسيد، علي‌اصغر دست از تلاش برنداشت و اين بار در مقابل كينه‌توزان و دشمنان اسلام قد، راست كرد. روز نهم بهمن‌ماه سال 1359، روز عروج او بود. انفجار لوله توپ او را در سن 29 سالگي به ديار جاودان حق فرستاد و نامش را بر كتيبه قلب‌هاي ملت ايران جاودانه ساخت.
مزارش در گلستان شهداي شهرضا قرار دارد.

منبع:كتاب صحيفه‌ي ابرار صفحه‌ي 67

روستاي چاشم شهرستان سمنان سال 1344 ميزبان قدوم كودكي از اهل ايمان به نام سيدميرتقي بود. او در سايه لطف خداوند متعال بزرگ شد تا اين‌كه در زمان جنگ‌تحميلي به عنوان سرباز وظيفه قدم به ميدان جنگ نهاد و در راه دفاع از خاك كشور در سال 1365 در سرزمين فاو آسماني شد.
پيكر سرباز 21 ساله ايران اسلامي را در گلزار شهداي دهستان چاشم به خاك سپردند

منبع:كتاب صحيفه‌ي عروج عاشقان صفحه 105

علي عمويي در سال 1341 در خانواده‌اي متديّن در تهران ديده به جهان گشود. تحصيلاتش را در دانشكده افسري تا پايان مقطع ليسانس ادامه داد.
در كودكي و نوجواني به دليل فقر مالي، سختي‌هاي زيادي را متحمّل شد. او فردي بود با اخلاقي عالي و پسنديده، هميشه براي زيردستان و به خصوص سربازان احترام قايل بود. دوره تكاوري را در شيراز طي كرد و سپس به تهران بازگشت و از طريق تيپ 58 ذوالفقار عازم ميادين نبرد حق عليه باطل شد. سرانجام پس از يك سال حضور مستمر در جبهه و ابراز رشادت‌هاي بسيار در سن 22 سالگي در تاريخ 20/6/63 ، به فيض شهادت نايل آمد. تنها فرزندش بعد از شهادت پدر به دنيا آمد.
علي عمويي، علي‌وار زيست و علي‌گونه به شهادت رسيد و تا آخرين لحظات زندگي‌اش يعني نيمه شبي كه به شهادت رسيد، جوانمردانه و ايثارگرانه زيست.

منبع:كتاب كبوتران بهشتي جلد5 صفحه 65

علي رادمردي از شهر تنگستان بود؛ او در زمان حمله رژيم بعثي به ايران در خيل ياران امام (ره) قرار گرفت و عاشقانه در کسوت بسيجيان جان بر کف به ميدان‌هاي رزم شتافت و بعد از نبردي دلاورانه در منطقه کوشک شهد شيرين شهادت نوشيد و در تاريخ 5/3/1361 به بيکران آسمان بال گشود.

منبع:مجله فتح (ويژه نامه عمليات بيت المقدس)  

عباس در مهرماه 1336 در نجف آباد متولّد شد و از کوکي دست‌هاي کوچکش را با پينه‌هاي کار طاقت‌فرسا عادت داد و در نهايت فقر و تنگ‌دستي، هم کار کرد و هم درس خواند. عموقنبري بسيار ساده، بي‌آلايش و دوست‌داشتني زندگي کرد.
قنبري با آغاز تجاوز رژيم بعث به ميهن اسلامي در جبهه‌هاي نبرد حاضر شد و در جبهه‌ي سر پل ذهاب بر اثر برخورد با مين مجروح گشت. او به خاطر علاقه‌اي که به خانواده‌اش داشت، مجروحيت خود را از آن‌ها کتمان کرد و پس از يک ماه از مجروح شدن او مطلع شدند. عباس با پاي مجروح در علميات طريق‌القدس شرکت کرد. بعد از مرحله‌ي اول فتح بستان دشمن با يک پاتک از نهر سابله جلو آمد و حدود ده دستگاه تانک از کنار نيروهاي خودي گذشته، قصد دور زدن بچه‌ها و تصرف منطقه را داشتند.
در آن لحظات حساس ناگهان از جا برخاست، با اين‌که بايد کفش طبي مي‌پوشيد، نارنجکي به دست گرفته با پاي برهنه دنبال تانک دويد تا توانست آن را درون تانک بيندازد. با انفجار تانک بقيه نيز به تبعيت از عباس چنين کاري کردند و دشمن مجبور به عقب‌نشيني شد.
عباس‌علي در جبهه ماند تا به فرماندهي گردان پياده رسيد و سرانجام در سنّ 28 سالگي طي عمليات قادر در تيرماه 1364 شرکت کرد. او با تمام توان علي‌رغم اصابت ترکش به سرش به انتقال مجروحان پرداخت و چند نفر از آنان را به عقب منتقل نمود و در تاريکي شب به جستجوي بقيه‌ي مجروحان رفت و ديگر بازنگشت. گويي عباس مستقيم نزد عباس سردار کربلا رفت که تا امروز چشمان بسياري را در انتظار خود گذاشته است.

منبع:كتاب ناظران وجه الله   -  صفحه: 34

علي عوض‌پور فرزند ابراهيم در سال 1346 در روستاي بيشه از توابع شهرستان بيرجند ديده به جهان گشود. دوران کودکي را در زادگاهش گذراند.تحصيلات ابتدايي را در معدن قلعه زري به پايان رساند. پس از پايان دوره ابتدايي ترک تحصيل نمود و همراه پدر به کار کشاورزي مشغول شد.
خواندن قرآن را در کودکي فرا گرفت. به طور مستمر در دوره هاي تلاوت قرآن کريم شرکت مي‌کرد. بسيار مهربان بود و از اين رو محبوبيت زيادي در بين مردم داشت. در 18 سالگي ازدواج کرد. پس از آن براي انجام خدمت مقدس سربازي به سپاه پاسداران انقلاب اسلامي پيوست. از طريق اين يگان به جبهه‌هاي نبرد شتافت.
بيش از 4 ماه در صحنه‌هاي دفاع مقدس حضور يافت. و سرانجام درتاريخ چهارم فروردين ماه سال 1365 در منطقه‌ي عملياتي شلمچه در سن 19 سالگي به درجه‌ي رفيع شهادت نايل گشت.
پيکر پاک و پس از تشييع در شهرستان بيرجند به زادگاهش منتقل و به خاک سپرده شد.

منبع:كتاب فرهنگنامه شهداي شهرستان بيرجند جلد 2 صفحه 533

علي متولد سال 1340 بود، كودكي او در جمع خانواده‌اي مقيّد و متديّن سپري گشت و او خيلي زود قرائت كلام‌الله مجيد را فرا گرفت و در جلسات قرآن حضور يافت. اندكي نگذشته بود، كه كلام زيباي حق در روح و جانش رسوخ كرد و او در سال آخر دبيرستان درس و مدرسه را به شوق حمايت از مرزهاي ايران اسلامي رها نمود و راهي ميدان جنگ شد.
3 ماه مردانه در جبهه جنگيد و سرانجام بعد از عمليات فتح‌المبين در دشت هويزه بر اثر برخورد با مين در تاريخ 7/4/1361 در سن 21 سالگي به عرش اعلي بال گشود.

منبع:پرونده شهيد در گروه تحقيقاتي فتح الفتوح

رفعت الله عليمرداني دلاورمردي بود از تبار حسينيان که به نداي خميني کبير (ره) لبيک گفت و براي برپايي کلمه‌ي حق در جهان قد برافراشت. او جهت تأمين معاش خانواده در کارگاههاي نجاري، لحاف دوزي و خياطي به کار مشغول بود و به طور شبانه تحصيل مي‌کرد. پس از پيروزي انقلاب اسلامي بسيج مسجد حضرت ابوالفضل (ع) را پايه‌گذاري کرد و مسؤوليت آن را بر عهده گرفت و پس از آن به عضويت سپاه پاسداران الوند درآمد. در نخستين اعزام به جبهه مسؤوليت تبليغات در منطقه‌ي ميمک را عهده‌دار گرديد. در عمليات بيت‌المقدس با سمت فرمانده‌ي گردان حاضر شد و در عمليات رمضان مسؤوليت يک گروهان نيروها را بر عهده داشته و از ناحيه‌ي کتف مجروح گرديد. او چندي نيز مسؤوليت تدارکات و پشتيباني را بر عهده داشت. رفعت‌الله که به زبان عربي مسلط بود هر شب يک آيه از قرآن و يک بيت از اشعار حافظ را به خاطر مي‌سپرد. وي در عمليات محرم با سمت فرمانده‌ي گردان امام حسن (ع)‌ به همراه يک گردان از نيروهاي ارتش جمهوري اسلامي ايران حاضر شد و بر اثر اصابت گلوله به قلب در منطقه‌ي عين‌خوش به شهادت رسيد و 2 فرزند از او به يادگار ماند. مزار پاکش در گلزار شهدای قزوین قرار دارد.

محبت‌علي عودي در هفدهم شهريورماه سال 1340 در روستاي بانيال چشم به جهان گشود و در دامن مادري پاک و پدري مؤمن به بالندگي رسيد. تا سال چهارم دبيرستان را در شهر گرگان سپري نمود. پس از شرکت در کنکور سراسري در دانشکده‌ دامپزشکي دانشگاه اروميه پذيرفته شد و سپس به دانشگاه تهران منتقل گرديد.
وي در دوران انقلاب و پس از آن فعاليت‌هاي گسترده‌اي در زمينه‌ي سياسي _ مذهبي داشت. در تاريخ 5/7/1360 پا به جبهه‌هاي جنگ گذاشت و عازم جبهه غرب شد. به محض رسيدن به جبهه‌هاي نبرد، در قسمت مخابرات سروآباد شروع به فعاليت کرد؛ و چون به درستي از عهده‌ مسئوليت خود برآمد به فرماندهي سپاه پاسداران سروآباد منصوب شد و سرانجام پس از انجام فعاليت‌هاي متعدد در خطه‌ي خونين کردستان، در تاريخ 5/7/1363 در سن 23 سالگي به درجه‌ رفيع شهادت نايل آمد.

منبع:كتاب از ستاره تا خورشيد جلد 2  

در اولين روز از بهار 1343 وقتي که طبيعت در حال تحول و نوگرايي بود، صادق عنبري در شهرستان ملاير ديده به جهان گشود.
وضعيت اقتصادي خانواده‌اش در شرايط وخيمي قرار داشت وپدرش به سختي معيشت آن‌ها را تأمين مي‌نمود.
از کودکي انس قريبي با قرآن و ائمه اطهار پيدا کرده و از اين رهگذر سرچشمه‌هاي معرفت در وجودش جوشيد دوران تحصيلي‌اش را در ملاير گذراند و در همان مقاطع بود که با نهضت اسلامي آشنا شده و بدان گرويد. بعد از حاکميت جمهوري اسلامي در کشور به فرمان امام خميني (ره) لبيک گفته و به عضويت بسيج مستضعفين درآمد. او اغلب اوقاتش را در پايگاه مقاومت جهت پيگيري اهداف و امور بسيج مي‌گذراند. در سال 1359 اقدام به تشکيل خانواده کرده و به سنت پيامبر گرامي اسلام عمل نمود. در پاييز همان سال به جبهه عزيمت نمود و در جمع رزمندگان اسلام قرار گرفت. عنبري در سال 1360 به درجه‌ي جانبازي نايل آمد که طي آن دو انگشت دستش قطع گرديد چندي بعد با سمت فرمانده گردان از لشگر 27 محمد رسول الله (ص) در جبهه حاضر شد. او با توجه به آرمان بلند و متعالي‌اش، صحنه جهاد و مبارزه را خالي نکرد و با شجاعت به پيکار مقدس خود ادامه داد، تا آنکه پس از عمري مجاهدت در راه حق در منطقه‌ي کرخه، برات وصال الهي را دريافت کرده و در روز سوم فروردين ماه 61 در سن 21 سالگي به کنگره عرش مشرف شد.

منبع:پلاك ضميمه‌ي روزنامه جمهوري اسلامي تاريخ تيرماه 1380،‌ ويژه نامه‌ي يادواره ي سرداران شهيدشهرستان ملاير

محمدحسين عنايتي در سال 1313 در خانواده‌اي محقر و روستايي ديده به جهان گشود. از سنّ 15 سالگي مشغول تحصيل دروس حوزوي شد و هم‌گام با آن وارد دانشکده‌ي الهيات گرديد و مدرک فوق ديپلم دريافت نمود.
در سال 1347 شمسي در مسجد ميگون امامت جماعت را پذيرفته و در اثر تبليغات و فعاليت‌هاي سودمند براي اسلام چندين بار دستگير و به زندان ساواک رفت. در سال 1349 به تهران آمد و در مسجد حسيني انتهاي اتابک و مسجد ديگري در شهرري و بالاخره از سال 1351 تا زمان شهادت در مسجد محمدي انتهاي بي‌سيم نجف‌آباد مشغول خدمت‌گذاري به انقلاب بود. او چندين سال مسئول کميته‌ي انقلاب پارک ولي عصر (عج) بي‌سيم نجف‌آباد بود.
محمدحسين عنايتي زندگي خود را در راه به ثمر رساندن انقلاب اسلامي مصروف کرد و در پاسداري از آن حتي جان خود و يکي از فرزندانش را به نام حميد عنايتي در عمليات والفجر 1 در سال 1362 در سنّ 49 سالگي به درگاه خداوند فدا کرد.

منبع:روزنامه جمهوري اسلامي   -  تاریخ:  1380/5/31

يکي از روزهاي زيباي خدا ،آغوش گرم و صميمي خانواده‌اي مهربان کودکي را در بر گرفت که بعدها به سرداران سپاه روح‌الله پيوست. نامش را به عشق نام پيامبر نور و رحمت و سلاله پاکش حضرت صاحب‌الزمان (عج) محمدمهدي نهادند . محمدمهدي از همان کودکي به فراگيري تعاليم دين علاقه داشت و روح تشنه‌اش از سرچشمه نوراني معارف اسلامي سيراب شد، سالهاي کودکي و نوجواني را با شور وشوق خاصي گذراند و با شوق فراواني که نسبت به دفاع از حريم پاک ميهن اسلامي داشت. وارد دانشکده افسري شد و در دانشکده همواره از دانشجويان فعال و مذهبي بود که موفق به برگزاري منظم مراسم پر فيض دعاي کميل و توسل شد و در ترويج برگزاري و احترام به شعائر ديني کوشا بود. در عين حال در رشته نظامي نيز تخصص بالايي کسب کرد.در سال 1362 از دانشکده فارغ‌التحصيل و در تيپ 37 زرهي شيراز مشغول به خدمت شد.mosaferekarbala در سال 1363 با همسري مهربان ازدواج کرد و سال بعد مشرف به حج شد.سالهاي جنگ از ابتداي فارغ‌التحصيلي تا شهادت همواره شاهد حضور مداوم او در سنگرهاي نبرد بود ،او که مسئوليتهاي مختلفي از جمله سرپرستي حفاظت اطلاعات تيپ 37 زرهي حفاظت اطلاعات مرکز زرهي شيراز و حفاظت اطلاعات لشگر 88 زاهدان را بر عهده داشت.سرانجام پس از ماهها خدمت عاشقانه و صادقانه هدف گلوله قرار گرفت و در بيست و نهم خرداد 1367 از خاک مهران در خون سرخ خويش غلطيد و جام وصال را نوشيد، مرقد مطهرش در اصغرآباد خميني شهر واقع است.

منبع:كتاب صحيفه ابرار