اسامی شهدای دفاع مقدس ( ع )

بهار سال 1342 زمانيکه عطر بهارنارنج شيراز کوچه‌‌ها را پر کرده بود ،محمدحسن پا به عرصه هستي نهاد. از کودکي مادر روحش را با کلام وحي آشنا ساخت. در سنين خردسالي به بيماري سختي گرفتار شد اما به ياري حق و رحمت بي‌حصراو شفا گرفت ،در سن 7 سالگي در مدرسه «ولي‌عصر (عج)» تنها مدرسه مذهبي آن روزگار ثبت نام نمود و تا اخذ مدرک ديپلم با رتبه عالي در رشته رياضي ادامه تحصيل داد.
مطالعه کتب شهيد مطهري ،اشعار مولوي، حفظ آيات قرآن و روايات ائمه اطهار (ع) از جمله فعاليتهاي مذهبي او بود.او در سال 1356 به موج خروشان مبارزان پيوست و همزمان با حادثه مسجد نو شيراز در روز پنجم ماه رمضان توسط مأموران مجروح و زنداني شد اما روزه خود را باز نکرد ،پس از پيروزي انقلاب لباس سبز سپاه پاسداران را بر تن نمود و با آغاز جنگ تحميلي به عنوان امدادگر در هلال‌احمر شيراز به فعاليت پرداخت .او مردانه در ميادين نبرد حق عليه باطل جنگيد و سرانجام در تاريخ 29/3/1361 در منطقه کامياران در سن 19 سالگي به لقاء‌الله پيوست.

منبع:كتاب لاهوت ذوق ملكوت شهادت

محمد در روز اول بهار سال 1342، در روستاي «چاه شرف» شهر لامرد در خانواده‌اي باايمان ديده به جهان گشود. تا کلاس چهارم ابتدايي در دبستان چاه‌شرف به تحصيل ادامه داد. سپس ترک تحصيل کرد و براي کمک به خانواده به کار و فعاليت پرداخت. در سال‌هاي پيروزي انقلاب همراه با مردم مسلمان در راهپيمايي‌ها شرکت کرد. با شروع جنگ تحميلي عراق عليه ايران، پس از فراگيري آموزش‌هاي نظامي در بسيج راهي جبهه شد. در عمليات رمضان قهرمانانه بر دشمن تاخت. سرانجام در منطقه‌ي شلمچه در تاريخ 23/4/1361 در سن 19 سالگي جان بر سر پيمان نهاد و تقديم جانان کرد.

منبع:كتاب حديث عاشقان صفحه 343

کاظم در آغازين روز پاييز سال 1340 به دنيا آمد؛ بابلسر ميزبان روزهاي خردسالي او بود و کاظم در اين شهر بزرگ شد.
کاظم در سن 7 سالگي به مدرسه رفت و تا اخذ مدرک سال سوم دبيرستان ادامه تحصيل داد.
عليزاده با پيروزي انقلاب لباس سبز سپاه پاسداران را بر تن کرد و همراه لشکر 25 کربلا راهي ميادين نبرد حق عليه باطل شد.
وي دلاورانه در عمليات کربلاي 5 حماسه آفريد و سرانجام در تاريخ 21/10/1365 در سن 25 سالگي در شلمچه آسماني گشت.

منبع:مطالب ارسالي ازكنگره شهداي مازندران

روز دوم آذرماه سال 1343 در ايذه به دنيا آمد. پدر نامش را " نصرت‌اله " نهاد و او را با مهر در آغوش گرفت. او هديه‌اي الهي براي خانواده‌ي علي‌خاني بود. نصرت‌اله در سنّ 7 سالگي به مدرسه رفت و تحصيلاتش را تا اخذ مدرك كارداني ادامه داد. سپس به استخدام آموزش و پرورش درآمد و به تربيت نونهالان ايراني پرداخت. اما گويي تقدير بر آن بود كه نصرت‌اله در مصاف با متجاوزين بعثي حاضر باشد؛ لذا مردانه سلاح بر دوش گرفت و به نبرد با دشمنان مشغول شد.
علي‌خاني سرانجام در روز بيست و چهارم دي‌ماه سال 1365 در سنّ 22 سالگي در جمع شهيدان راه حق قرار گرفت و در عمليات كربلاي 5 در منطقه‌ي پاسگاه زيد به شهادت رسيد.

منبع:كتاب ميان مدرسه وعشق   -  صفحه: 57

مهراب در روز اول مردادماه سال 1344 در روستاي «چاه‌بيدو» و شهر لامرد قدم به عرصه‌ي حيات نهاد. درکودکي به دليل فقر شديد مالي از اشتغال به تحصيل محروم شد.
مشکلات طاقت‌فرساي زندگي و کار و تلاش شبانه‌روزي از وي جواني صبور و فداکار ساخته بود، به همنوعان عشق مي‌ورزيد و در خدمت به مردم از هيچ کوششي فروگذار نبود، پس از حضور در گروه مقاومت دايره‌ي آگاهي وي را وسعت بخشيد و با شناختي عميق از رسالت تاريخي خويش در عرصه‌هاي پيکار حق عليه باطل شرکت کرد. وي برخلاف عده‌اي عافيت‌انديش که به خارج از کشور فرار کردند، وارد سپاه پاسداران شد و 15 ماه در گروه تخريب تيپ المهدي (عج) به مبارزه با دشمن پرداخت.
در جبهه‌ي خرمشهر با گازهاي شيميايي و ترکش خمپاره مجروح گرديد و سرانجام در شلمچه بر اثر اصابت تير مستقيم دشمن در تاريخ 1/8/1366 در سن 22 سالگي به خيل شهيدان پيوست.

منبع:كتاب حديث عاشقان صفحه 345

محمد در روز نهم مردادماه سال 1336 در روستاي«وراوي» در خانواده‌اي زحمتکش چشم بر جهان گشود. تحصيلاتش را تا سطح ابتدايي در زادگاهش ادامه داد و سپس به ياري خانواده شتافت. به رغم فقر و تنگدستي که به آن مبتلا بود، لحظه‌اي از فکر فقراء و مستمندان غافل نبود. در سال 1360 داوطلب خدمت نظام وظيفه شد و در نيروي زميني ارتش به خدمت پرداخت. روزهاي حضورش در جبهه قرين شادي و نشاط بود و هرچه از ماندنش مي‌گذشت، روحيه‌اش شاداب‌تر مي‌شد. سرانجام در حالي که تمام وجودش را عشق به شهادت پر کرده بود، در جبهه‌ي سومار با اصابت ترکش خمپاره در تاريخ 23/12/62 در سن 26 جان به جان آفرين تسليم کرد و جاودانه‌ي تاريخ شد.

منبع:كتاب حديث عاشقان صفحه 342

سال 1347 به دنيا آمد؛ از اهالي شهرستان بجنورد بود، انساني وارسته و باتقوا؛ نامش را " علي اصغر " ‌نهادند و از خداوند سلامت و سعادت او را خواستار شدند. پدرش بابامحمد مردي زحمتكش بود و سعي كرد علي‌اصغر را با آموزه‌هاي دين مبين اسلام آشنا سازد.
علي‌زاده با آغاز جنگ تحميلي، درس و مدرسه را رها كرد و به ياري رزمندگان اسلام شتافت و راهي مريوان شد. وي سرانجام در تاريخ 28/7/1361 در سنّ 14 سالگي از شراب طهور الهي نوشيد.

منبع:روزنامه جمهوري اسلامي  

خداكرم در سال 1343 در روستاي چشمه‌گل جليل از توابع شهرستان بويراحمد و در جمع خانواده‌اي روستايي و كشاورز ديده به جهان گشود. در سنّ 5 سالگي به عشق عبادت خداوند سر بر سجده نهاد و خدا را خاضعانه سپاس گفت و در همين دوران اسامي 12 امام شيعي را فرا گرفت و به حقانيت ولايت اميرالمومنان علي (ع) شهادت داد. وي كه در دوران طفوليت خود با رنج و سختي آشنا شده بود، تحصيلات ابتدايي و راهنمايي را در مدرسه‌ي روستاي چشمه‌گل و مدرسه‌ي عشاير ممسني گذراند.
در گذر زمانه به موج خروشان نهضت خميني (ره) كه نواي عدالت و مبارزه با ظلم مي‌داد، پيوست و همراه ياوران روح‌الله (ره) در خيابان‌ها فرياد " مرگ بر شاه " سر داد و هم‌كلاسيان و دوستان خود را به پيوستن به موج فراگير انقلاب اسلامي دعوت مي‌كرد. هنوز مدتي از پيروزي انقلاب شكوهمند اسلامي نگذشته بود كه دشمن بعثي چشم طمع به خاك ايران اسلامي انداخت و با حمايت ابرقدرت‌هاي دنيا به كشور حمله كرد. خداكرم هم در همين دوران در حالي‌كه 16 سال بيشتر نداشت، به عضويت بسيج درآمد و به نداي پير جماران خميني كبير (ره)‌ لبيك گفت و به عنوان تنها فرزند پسر خانواده عازم جبهه‌هاي نبرد حق عليه باطل شد.
عليزاده بعد از دو بار اعزام، به عضويت سپاه پاسداران انقلاب اسلامي شهر ياسوج درآمد و به عنوان جانشين گردان امام حسن (ع) در قالب تيپ مستقل 48 فتح در مناطق عملياتي به خدمت و دفاع از ميهن پرداخت. در همين سال‌ها سنت رسول اكرم (ص) را ارج نهاد و ازدواج كرد و صاحب يك فرزند شد. هم‌رزمان شهيد در گردان امام حسن (ع) از وي به عنوان الگو و سرمشق نيروها در هشت سال دفاع مقدس ياد مي‌كنند و مي‌گويند: شهيد عليزاده به عنوان جانشين گردان، مسئوليت‌هاي فراواني داشت؛ از يك طرف رزمنده‌هاي جديد را براي مبارزه سازماندهي مي‌كرد و از طرف ديگر با توجه به اين‌كه تيرانداز خوبي بود، آموزش‌هاي ويژه را به نيروهاي گردان و رزمنده‌هاي ديگر مي‌داد. انجام وظايف محوله به نحو احسن، اخلاق خوب، رفتار مناسب، صداقت، روحيه‌ي شهادت‌طلبي و ايثار از جمله ويژگي‌هاي بارز اين شهيد بود و در هنگام عمليات به گونه‌اي رفتار مي‌كرد كه نيروها روحيه‌ي عالي مي‌گرفتند و پيشاپيش بچه‌ها در نبرد شركت مي‌كرد و هميشه شوق شهادت داشت.
سردار شهيد خداكرم عليزاده سرانجام در تاريخ 27/10/1366 در عمليات بيت‌المقدس 2 بر اثر اصابت تير مستقيم، به فوز عظماي شهادت نايل آمد. هنوز و بلكه تا هميشه خاطره‌ي رشادت‌ها،‌ مردانگي‌ها، اخلاص و شهادت‌طلبي‌اش در عمليات‌هاي خيبر،‌ بدر، والفجر 8، كربلاي 4، كربلاي 5 و بيت‌المقدس 2 در ذهن هم‌رزمانش جاويدان است.
رداي سبز شهادت بر قامت دلربايش مبارك باد.

منبع:ماهنامه وصال   -  شماره مجله: 19

هوشنگ علي‌زاده در يکي از روزهاي تابستان در خانواده‌اي مذهبي و بسيار فقير ديده به جهان گشود. وضعيت خانواده‌ او از نظر مالي خيلي ضعيف بوده و پدر کارگري ساده بود و نمي‌توانست خرج خانواده را به راحتي تهيه کند ولي از لحاظ سياسي و مذهبي اين خانواده بسيار غني و هميشه و در همه حال پشتيبان نظام و خط رهبري و امام عزيز بودند. هوشنگ در هفت سالگي وارد دبستان طوسي شد و دوره‌ي راهنمايي را در مدرسه‌ي فردوسي نکاء پشت سر گذاشت. به علت نامساعد بودن وضع معيشتي خانواده از کلاس چهارم به بعد همزمان با تحصيل به سرکار نيز مي‌رفت تا به خانواده کمکي کرده باشد.
در کلاس سوم راهنمايي و کمي بعد از امتحانات ثلث دوم بود که جايگاه علم و تحصيل را رها کرد و جهت دفاع از انقلاب به عضويت پايگاه مقاومت بسيج مهرآباد نکا در آمد. او سپس با گذراندن يک دوره آموزش فشرده نظامي در پادگان گوهرباران ساري به جبهه‌ي کردستان اعزام شد و مدت 4 ماه در آنجا از آرمان‌هاي مقدس انقلاب اسلامي دفاع کرد. او پس از بازگشت از جبهه نتوانست بيش از مدت کوتاهي در خانه بماند و پس از 45 روز و به اميد پرواز به سوي معشوق مجدداً به جبهه‌هاي نبرد حق عليه باطل شتافت و اين بار با عضويت در واحد تخريب لشکر 25 کربلا به جبهه جنوب (شلمچه) اعزام گرديد. سرانجام علي‌زاده با شرکت در عمليات غرورآفرين کربلاي 5 پس از تجسس و خنثي ‌سازي در ميدان مين و هنگام بازگشت به مقر با اصابت ترکش گلوله خمپاره دشمن به پهلويش در تاريخ 22/10/65 در سن 17 سالگي شربت شيرين شهادت نوشيد و به ديدار معشوق نائل آمد. مادرش پس از شنيدن خبر شهادتش نماز شکر خواند. او قبل از شهادت پسرش داغ شهيد شدن برادرش قدرت‌ا‌لله آهنگري را هم بر دل داشت و اين بار هم حرف پسرش را به دل خريد و باز هم صبر کرد.

منبع:پايگاه اطلاع رساني سبز سرخ  

محمدجليل در روز بيستم اسفند ماه سال 1345 به دنيا آمد و در سايه‌سار دستان نوازشگر خانواده بزرگ شد. سال‌ها گذشت با آغاز جنگ محمد به سپاهيان لشکر 27 محمد رسول‌الله (ص) پيوست و در تيپ دوم سلمان گردان انصار الرسول گروهان يکم به خدمت پرداخت. وي بارها در جبهه‌هاي نبرد حق عليه باطل جنگيد.
علي‌زاده سرانجام در تاريخ 28/8/1362 در سن 17 سالگي در مرحله سوم عمليات والفجر 4 به شهادت رسيد و خون سرخش در خاک کانيمانگاه بر زمين ريخته شد. پيکر پاکش در آبان ماه سال 1374 در زادگاهش به خاک سپرده شد.

منبع:خبرگزاري دانشجويان ايران_تهران

علي‌اصغر علي‌زاده در سال 1338 در شهر تبريز ديده به جهان گشود.
او درس شجاعت و ظلم‌ستيزي را در مکتب حسين بن علي (ع) آموخت و آن را به مرحله‌ي عمل رساند و قلبش را با قلب سالار شهيدان پيوند زد که حاصل آن رسيدن به درجه‌ي رفيع شهادت بود.
آري، هنگامي که ناقوس جنگ به صدا درآمد، علي‌اصغر با پيروي از پير جماران به عضويت سپاه پاسداران انقلاب اسلامي درآمد و در سال 1366 در حالي که 28 سال داشت، در منطقه‌ي مريوان خونين‌بال پر گشود و به خيل عظيم شهدا پيوست.

منبع:روزنامه جمهوري اسلامي   -  تاریخ:  1381/9/3

محمد شفاخواه، در سال 1338، در تهران ديده به جهان گشود.
از اوان کودکي، با هم‌سالان خود بسيار تفاوت داشت؛ و از همان سنين بسيار خداپرست و با ايمان بود. او، دوران ابتدايي را در مدرسه‌ي شهاب رازي به پايان رساند، و دوره‌ي راهنمايي را در مدرسه‌ي راهنمايي دکتر عميد، به اتمام رساند. ولي، به علت فقر مالي؛ نتوانست ادامه‌ي تحصيل دهد؛ و براي کمک به خانواده ناچار شد به کارهاي مختلفي چون شاگردي در کارخانه‌ها و کارگاه‌هاي کوچک مشغول شود، و به اين طريق خانواده‌ي خويش را ياري کند. محمد، خيلي قبل از انقلاب امام را مي‌شناخت، و از فرمان‌هاي آن حضرت پيروي مي‌کرد، و پيام‌هاي امام را که از خارج به ايران مي‌رسيد به خانه مي‌آورد. تا اين‌که اولين جرقه‌هاي انقلاب زده شد، و او نيز مانند هزاران جوان ديگر، از هموطنانش به فعاليت عليه رژيم همت گماشت.
در تمامي راهپيمايي‌ها شرکت فعال داشت، تا اين‌که به استخدام شرکت پست درآمد.
با تشکيل انجمن اسلامي، به عضويت انجمن اسلامي پست درآمد؛ و در آن‌جا مسئوليت‌هاي مختلفي را عهده‌دار شد، که به حق همه را با جان و دل انجام مي‌داد. با تشکيل بسيج، جزو اولين نفراتي بود که به عضويت بسيج درآمد.
محمد در تمامي کارهايش، با تمامي فعاليت‌هايي که در پشت جبهه داشت آرام نگرفت، پس از گذراندن دوره‌ي آموزش نظامي عازم جبهه شد؛ و در آن‌جا به سمت بي‌سيم‌چي تيپ، به مبارزه با دشمن پرداخت؛ و در عمليات بيت‌المقدس در تاريخ 11/3/1361 در سن 23 سالگي به درجه رفيع شهادت نايل آمد!

منبع:كتاب منظومه ملكوت جلد 2   -  صفحه: 123

شهرام علي‌زاده‌رستگار "يگانه فرزند" سال 1342 در خانواده‌اي مذهبي در بخش كوچصفهان از توابع شهرستان رشت ديده به جهان گشود. با تولّد او كانون، خانواده كه آرزوي ديدن چهره‌ي دلنشين و شنيدن صداي گريه‌هاي گوش‌نواز نوزادي را به انتظار نشسته بودند، به گرمي گراييد. شهرام امير دل‌هاي خانواده شد. بالاتر از گل نمي‌شنيد و بر روي ديده‌ي اهل خانواده‌اش جا داشت.
پس از گذشت 7 ماه از تولّد شهرام، خانواده از بخش كوچصفهان به شهرستان رشت مهاجرت نمودند و در خانه‌اي كه در امين‌الضرب رشت ساخته بودند، سكونت گزيدند. پدرش راننده بود و از اين طريق معاش خانواده را تأمين مي‌كرد.
علي‌زاده كم‌كم پا به مدرسه گذاشت و تحصيلات ابتدايي و راهنمايي را با موفقيت سپري كرد و تحصيلات دبيرستان را به دليل شروع جنگ و فعاليت‌هاي فرهنگي و رزمي و ... قبل از اخذ مدرك ديپلم رها كرد و به سوي جبهه‌ي نبرد با كفار بعثي رهسپار شد. از خصوصيات بارز اخلاقي او مي‌توان روحيه‌ي سخاوت و بردباري، عدالت‌خواهي و ظلم‌ستيزي، دفاع از مظلوم، ياري نيازمندان را بيان كرد. به نوع پوشش زنان بسيار حساس بود به همين خاطر به حكومت اسلامي مي‌باليد و افتخار مي‌كرد. زمان انقلاب 15 سال داشت و براي دفاع از دستاوردهاي آن وارد عرصه گرديد.
بسيار رئوف و مهربان بود و به اهل خانه توصيه مي‌كرد كه به نيازمندان بيشتر توجه كنند. نه تنها به واجبات ديني بلكه به مستحبات نيز توجه مي‌كرد و سعي مي‌كرد بعضي از ايام هفته را در روزه به سر ببرد.
زماني‌كه حكومت بعث عراق به ميهن اسلامي هجوم آورد، ماه‌ها تلاش كرد تا رضايت كتبي خانواده را جهت اعزام به جبهه به دست آورده ولي موفق نشد. زيرا خانواده‌اش كه جز او فرزند ديگري نداشتند، راضي نمي‌شدند. لذا بدون اطلاع خانواده راهي منطقه‌ي غرب كشور شده و از اسلام‌آباد غرب با ارسال نامه‌اي، حضور خود در جبهه را به خانواده‌اش اعلام و آن‌ها را به ماندن در جبهه راضي كرد.
او تا قبل از شهادتش بارها به جبهه‌ي غرب اعزام شد. مادرش مي‌گويد: « بارها پيش من و دوستانش گفته بود كه در ماه مبارك رمضان به شهادت خواهم رسيد. همين گونه هم شد. »
وي پس از دو سال نبرد با خصم دون در روز 21 رمضان سال 62 در سنّ 20 سالگي به درجه‌ي رفيع شهادت نايل آمد و پس از تشييع باشكوه، در گلزار شهداي رشت آرام گرفت.
روحش شاد و راهش پر رهرو باد.

منبع:ماهنامه ستارگان درخشان   -  تاریخ:  1386/3 -  شماره مجله: 29

غلام‌رضا علي‌زاده در سال 1334 در شهر سلماس ديده به جهان گشود و بعد از تحصيل به استخدام درجه‌داري نيروي هوايي درآمد و به پايگاه تبريز منتقل شد. هميشه در خانه و يا در بيرون براي اسلام تبليغ مي‌نمود و مي‌گفت: «ما بايد جانمان را هم در راه وطن و اسلام بدهيم.» هميشه با خدا راز و نياز مي‌کرد و به قول پدر شهيد هيچ موقع نماز شب را فراموش نمي‌کرد و مي‌گفت که من دنيا را طلاق داده‌ام.
وقتي کتاب مي‌خواند، در خانه به مادرش و به برادرش ترجمه مي‌کرد و صله‌ي رحم را خيلي رعايت مي‌کرد. هر ساله خمس و زکات مي‌پرداخت. براي جبهه پول مي‌فرستاد و مي‌گفت که: «در جبهه دين وطن‌مان را نگه مي‌دارند اگر دين و قرآن نباشد، ما چه مسلماني هستيم.» در پايگاه در نهادها فعاليت مي‌کرد به خصوص در جهادسازندگي فعاليت بيشتري مي‌کرد. به برادرش گفته بود که: «برادر اگر شهيد شدم، تو نبايد بگذاري اسلحه‌ي من در زمين بماند حتماً‌ راه مرا ادامه بده.» چندي بعد داوطلبانه به جبهه اعزام گرديد و وقتي به مرخصي آمد، به پدر و مادرش مي‌گفت که: «اگر شهيد شدم، شما نبايد ناراحت باشيد؛ اين راهي که ما مي‌جنگيم، راه امام حسين است.»
سرانجام درسال 1362 در عمليات والفجر 4 در سنّ 28 سالگي به درجه‌ي شهادت نائل گرديد و از خودش يک فرزند به يادگار باقي گذاشت.

منبع:مجله صف   -  تاریخ:  1363/1 -  صفحه: 50

حسين علي‌زاده مرادي در سال 1341 در تهران متولّد و در دامان پر مهر و محبت پدر و مادري از طبقه‌ي محرومان جامعه پرورش يافت.
مراحل تحصيل دبستان را طي کرد و در اين دوران ايمان در درونش متبلور بود. مراحل تحصيل دبستان را تا راهنمايي به خوبي گذراند. بعد از دوره‌ي راهنمايي وارد ارتش شد؛ سپس جهت آموزش نظامي به شيراز رفت – با وجود خفقان و جو ضد اسلامي پادگان خود را تسليم ننموده و دين خود را حفظ کرد. بعد از آموزش به تهران منتقل شد و شروع به کار نمود.
در همين زمان انقلاب اسلامي ايران به رهبري زعيم عالي‌قدر اسلام حضرت امام خميني در 22 بهمن 1357 به پيروزي رسيد. حسين علي‌زاده با قلبي آکنده از عشق امام و انقلاب اسلامي در ارتش اسلام به فرماندهي امام امت مبني بر تشکيل ارتش 20 ميليوني و بنا به درخواست يکي از دوستانش مسئوليت آموزش نظامي پارک وليعصر (عج) را به عهده گرفت و صبح‌ها تا عصر در ارتش جمهوري اسلامي خدمت مي‌کرد و بعد از ظهرها از عصر تا نيمه شب به آموزش نظامي برادران حزب‌الهي مشغول بود و هيچ‌گاه خسته نمي‌شد و کمتر به خانه مي‌رفت و بيشترين وقت خود را صرف تربيت کردن رزمندگان قوي و نيرومند مي‌کرد.
حسن اخلاق، طبيعت شوخ و بذله‌گو و گيراي حسين جوانان و نوجوان را جذب خويش مي‌ساخت و او هم دين خويش را با تعليم دادن دقيق و صحيح نظامي و گذاشتن اردوهاي مختلف و سخت‌گيري‌هاي زياد در امور نظامي ادا نمود، آري به قول دوستان و شاگردانش حسين در آموزش نظامي يک فرمانده‌ي سخت‌گير، در رفاقت يک رفيق مهربان و دلسوز و در برنامه‌هاي دسته جمعي يک برادر براي جوانان بود حتي او براي اين که سطح آموزش نظامي برادران بالا رود، برادران را به بهشهر جهت اردوي نظامي برد و به آن‌ها تا حد توان آموزش داد و آن‌ها را آماده کرد تا از اسلام در مقابل متجاوزين دفاع نمايند.
حسين علي‌زاده در اوايل جنگ تحميلي عراق عليه ايران از طرف تيپ نوهد به کردستان اعزام شد و به مدت 2 ماه با بعثيون کافر مبارزه و جهاد نمود، پانزده روز به ايشان مرخصي دادند، آمد تهران تا با خانواده، دوستان و شاگردهايش ميثاق شهادت ببندد و راه ائمه اطهار عليم‌السلام را که راه مبارزه با ظالمين و متجاوزين است، ادامه دهد؛ در ضمن بسيج پارک وليعصر (عج) را سر و سامان دهد.
در تاريخ 5 بهمن 1359 به ميمک رفت و طي عمليات ضربت ذوالفقار در ميمک با مزدوران کافر عراقي 12 روز مردانه جنگيد و در تاريخ 16/11/1359 در سن 18 سالگي به لقاالله پيوست.

منبع:مجله صف   -  تاریخ:  1363/3 -  صفحه: 50